Weer pittig, maar droog.........

Sabados, 17 oktober, 34e wandeldag.
Hoi allemaal, wat later dan gewoonlijk, maar het was weer pittig. Dus ik weet niet hoe lang vandaag het verhaal wordt. Ik heb wel de foto's van gisteren kunnen plaatsen. Die van vandaag houdt je tegoed.

Ik zit om half acht beneden, de moeder van de hotelbaas heeft ochtenddienst. Beetje sikkeneurig menske, maar ik krijg een stapel geroosterd brood wat ik niet op kan. Cash afrekenen en geen nota. Maar de rekening valt weer een tientje mee. Dus who cares ?. Acht uur buiten en stik donker, koude wind en weersverwachting wisselvallig. 10 minuten later buiten het dorp en nog stik donkerder want hier zijn geen lantaarnpalen.

Ik zie wat lichten van zaklantaarns en sluit me daar maar bij aan. Veel vroege jeugd op pad. Je kunt via twee routes naar Saria. Eentje via meer historie en de andere voor de natuur. De eerste is 5 km langer, dus we worden allemaal natuurliefhebbers.
Na een half uurtje lopen vallen er druppels regen. De meesten uit de karavaan stoppen om plastic om te doen. Ik wacht de bui maar even af net zoals wat andere ouderen.

Het eerste stuk van het pad komt me niet bekend voor. Pas nadat we bij een monument komen zie ik waar ik ben. We hebben een fikse klim achter de rug, maar de vorige keer was het pad slechter in mijn herinnering. Nu ligt er wel een dik tapijt van afgevallen kastanjes en hun schillen. De weg golft op en neer en de groep vroegvertrekkers valt uiteen. Ieder zijn eigen tempo. Er staat een vervelende wind, maar die houdt het verder wel droog.

Paden en landschap wel weer vol afwisseling, maar omdat het donker weer is lijkt het toch anders. Ik loop en tijdje op met drie Koreanen, twee meisjes en een jongen. Ze spreken wel Engels, maar je moet de woorden er uit trekken. Ze zijn drie dagen onderweg en vliegen de 26e oktober weer terug. Weten niet waarvandaan, dat krijgen ze nog te horen. Ze lopen zo langzaam dat zelfs ik ze kwijtraak. Dan loop ik weer een paar uur praktisch alleen. Bij een koffiestop zie ik weer wat mensen, maar binnen de kortste keren is alles weer weg. Vandaag geen koeien op de weg, maar wel iemand die te paard naar Santiago op weg is.

Verder vandaag weinig spectaculairs. Wel af en toe een vervelende afdaling waarbij ik mijn stokken hoognodig heb. Ik ben die schoenmaker uit Burgos erg dankbaar dat hij mijn ene stok kunnen maken heeft.
Daarbuiten natuurlijk ook onze Lieve Heer, want het blijft droog en op sommige stukken waar ik nu doorheen loop was het de vorige keer dramatisch slecht. Nat en glad.
Ook vandaag weer voorbij een hippie gemeenschap gekomen. Grote boerderij, veel volk van alles te koop.

De laatste vier km naar Saria zijn weer erg saai. Duren dan ook erg lang. Ik meld me redelijk moe om 13.30 uur bij Pension O Camino in Saria. Aardige eigenares, inschrijven, betalen en ze geeft me de nodige info. Dan is ze foetsie met achterlating van een telefoonnummer voor noodgevallen. Ze belt nog wel even naar mijn slaapadres vor morgen om te zegen dat ik,zeker kom.

Riedeltje, plat en later om een pint en boterhammetje. Vanavond weer een mis voor Lieske in Roosendaal. Dus ik zoek ook even een kerkje op. Mis is om 18.00 uur. Ik moet bijna een uurtje wachten. Dus maar even café in en voetbal kijken.

Dan kerk, kaarsje en mis bijwonen. Er zit minimaal 90 procent pelgrims in de kerk. Waarvan ik er onderweg al veel gezien heb. In tegenstelling tot O Cebreiro, is deze pastoor wat behoudender. Zijn preek in het Spaans is te lang, iedereen zit te gapen want de meesten snappen er geen aap van.

We krijgen de zegen en nokken af. Ik ga meteen wat eten. Koop nog een fles water en dan naar mijn kamertje.
Beetje saaie dag vandaag. Wel pittig om te wandelen maar verder niks. Morgen weer 22 km. Vertrek pas om 8 uur want het is nog wel erg donker.
Ik stop er even mee. Tot morgen hopelijk ook weer droog en foto's.