Druk laatste dagje in Lugo...

Donderdag 6 oktober 2016

Vandaag wat vroeger uit bed. Ik schijn veel op mijn programma te hebben. Moet nog een hoop ouwe dingen gaan zien. Buiten mezelf natuurlijk. Dus stortbad en dan herfstkloffie aan.

Dan meteen door maar naar mijn oude vrienden in café Central op de Plaza Major. Het is een drukke tent hier en ik val niet zo op. Moet dus wel elke keer mijn bestelling herhalen. De koffie en toast gaan er weer in als koek. Afsluiten met mijn ruggepilleke en op pad.
Ik hoef maar schuin over te steken voor de eerste beziens waardigheid, de kerk van de Franciscaner paters. Middeleeuws gebeuren dus niet echt lux. Wel veel mooi houtsnijwerk en fresco's aan het plafond.
Bij de Madonna hangt een foto met opschrift dat zij in restauratie is. Svp een bijdrage. Vooruit maar weer, elk bietje helpt. In mijn beschrijving wordt ook nog gewag gemaakt van de mooie galerijen van het klooster maar die deur zit potdicht.

Dan gaan we de meer dan twee km lange stadsmuur maar doen. Je kunt op zes plaatsen via een trap naar boven. En via mijn plattegrondje heb ik de dichtst bijzijnde trap snel gevonden.
Volgens mij is de muur wel een acht tot tien meter hoog. Prachtig bewaard gebleven en vroeger natuurlijk een onneembare vesting.
De beschrijving zegt dat je in een klein uurtje tijd rond de stad kunt lopen. Het kan korter maar dan moet je wat sneller lopen, is een chinees gezegde.

Er zijn veel trimmers op de stadsmuur en deze is zo breed dat er een auto van de gemeente reiniging zijn rondje maakt. Ook veel mensen die er hun hondje uitlaten. Men heeft het over een prachtig uitzicht over de wijde omgeving van Lugo, maar dat is verleden tijd. De bebouwing buiten de muur is zo hoog dat al het zicht ontnomen is. Soms bij een uitgaande weg kun je wat verder zien, maar dat is minimaal. Ik hoop aan de zijde van die rivier op verbetering, maar ook dat wordt niks.
Jammer, en na een driekwart rondje gemaakt te hebben heb ik het wel gezien. Hop naar wat nieuws om te bekijken.

Beetje puzzelen en via een paar pleintjes kom ik bij het museum uit, wat deels ook een oud klooster is. Naar binnen, lieve dame en gratis entree !!!. Ik controleer eerst of het toilet wel werkt en begin dan ontspannen aan mijn rondje.
Aardig museumpje, veel romeinse opgravingen, vloermozaieken en gebruiksvoorwerpen.
De keuken van het oude klooster is te bekijken en ook de patio met galerijen. Ook hier veel mooie o.a romeinse zonnewijzers te zien. Na een zaal met oude religieuze kunst neem ik niks meer op dus stop er mee.

Ik loop nog even naar de mercado, want ben eigenlijk wel benieuwd hoe die Rape die ik gisteren gegeten heb er nu in het echt uitziet. Bij een viskraam liggen er legio. Ontzettend lelijke beesten met een grote platte kop met scherpe tanden.
Het is inderdaad een soort zeewolf / zeeduivel zoals wij die kennen maar wel en paar slagen groter. Maar het op te eten staartdeel is een delicatesse.

Dan weer naar buiten want in de buurt zijn meer oude romeinse vloermozaieken te zien die nog buiten op de originele plaats zouden liggen. Na wat zoeken vind ik ze. Ze liggen verzonken in een winkelstraat en men heeft er dik glas boven gemaakt zodat je ze nog prachtig kunt bewonderen.

Ik probeer te tuffen, maar dat lukt niet. Dus tijd voor een glas vocht. Het loopt al tegen tweeën. Ik zoek de barretjesbuurt weer op en daar zit al meer volk met hetzelfde probleem als ik.
Ik vind een vrij tafeltje met mooi uitzicht en bestel een pintje. Achtereen volgens krijg ik een tapa van, chorizoworst, dan een klein spiesje varkensvlees en vervolgens een klein schaaltje Russische salade.
Ik bestel nog een pintje en krijg dan een tapa van pulpo en eentje met jamon. Mijn eerste honger is meteen gestild.

Ik zie nog even het spel aan van de vele Afrikaanse leurders die hier met allerlei prullaria rondlopen om te verkopen. Er zijn nu ook negerinnen bij, die de spullen op hun hoofd dragen.
Een van hen blijft bij een tafeltje wat lang aandringen, maar de mensen willen niet. Boos draait ze zich om waarbij ze een deel van haar waren verliest. Wat ze dan roept klinkt niet vriendelijk.

Dan lopen richting kermis en rivier. Alles is nog dicht. Het is ondertussen toch wat warmer geworden. Ik ben te lam om naar beneden te lopen. Eigenlijk heb ik het meest mooie Lugo nu ook wel gezien denk ik. Ik zoek nog een terrasje en bestel een wijntje en een kleine boccadillo met chorizo. Veel honger heb ik niet meer. Ik peuzel het op mijn gemak op.
Dan richting hotel voor de siesta, ik koop onderweg nog wat water voor de treinreis morgen en ga dan even plat.

Even gerust. En dan alvast het grootste deel kleding inpakken in mijn trollieke. Het kan er maar inzitten.
Morgenochtend wel tijd zat, maar je weet het nooit.

Daarnet nog een beetje hotelkost naar binnen gewerkt. Daar is weinig spannends over te vermelden. Er zitten best veel groepen in het hotel, maar het restaurant is altijd maar matig bezet. Teken aan de wand ??

De rust en..... Morgen adios Lugo en bienvenido Salamanca.