Treinreis naar Cartagena........

Vrijdag 14 oktober 2016,
Fikse verkoudheid opgelopen in Zaragoza. Vandaag met die trein vanuit zaragoza over Madrid naar Cartagena, ruim 750 km. Nu even aan de paracetamol. Probeer zaterdag alles bij te werken.
Gr. En hasta Luego.

Heel de nacht liggen snotteren, pillekes en proberen te pitten. Om zes uur maar uit bed gegaan. Slaap nu toch niet meer. Piano aan de badkamer. Daarna restantje inpakken, laatste controle en dan de schade gaan betalen bij de balie. Ik moet natuurlijk ook wasgoed nog afrekenen.

Ik schrik van het weer als ik buiten kom. It's raining Cats and dogs, zeggen ze in Engeland. Het water komt met bakken uit de hemel. Mijn paraplu hangt op de Hoenderberg.
Ik zal er toch door moeten. Het is niet ver lopen naar de bushalte en ik kan een stukje onder een galerij door, maar dan moet ik er toch in.

Ondanks dat ik me tevoren goed georiënteerd heb hoe ik lopen moet, ga ik toch even de mist in omdat er nog een paar eettenten met veel dronken mensen open zijn en dat de donkerte me toch even dwarszit. PVD, netjes gezegd. Maar ik zie weer licht en dan ook de betreffende bushalte. Ik zie verschillende bussen due ook
bestemming Station Delicias voeren, maar weet niet hoever die omrijden, daarbuiten zitten ze afgeladen vol.

Ik wacht gewoon op bus 34 want tijd heb ik volop. Het OV is goed in Zaragoza. Busje komt, ikke derin en zitten, want hier is plek zat. Na ruim twintig minuutjes stap ik op het station uit.
Meteen de cafetaria in, want ik moet nog ontbijten. Het is iets over achten en mijn treintje gaat pas om kwart voor tien.
Hapje, slokje en een beetje puzzelen en natuurlijk mensen kijken.
Droog of als verzopen katten afhankelijk hoe ze naar de statie zijn gekomen.

Het signaal komt dat we naar de trein kunnen. Wel eerst door de beveiling met je koffertje en een scan over je lijf. Ik ben ongewapend en zie er niet gevaarlijk uit, dus mag door.
Een kwartiertje later komt de trein binnen. Op de zijkant staan de wagonnummers en die van mij stopt bijna voor me.
De trein komt vanaf Barcelona dus zit al redelijk vol. Even gedrang bij in/uitstappen en een plekje zoeken voor je bagage.
Naar je gereserveerde plek en up we go.

Ik zie nog wat van Zaragoza als we er uit rijden, maar al snel vallen de oogjes toe. Madrid is eindstation dus er kan me weinig gebeuren. Onderweg stopt de trein nog twee keer, maar daar heb ik geen last van. Met soms driehonderd km per uur snelt de trein hopelijk beter weer tegemoet.

Omdat ik als een van de laatsten ben ingestapt staat mijn trollieke ver vooraan. Reden dat ik als de trein Madrid binnenrijd mijn spullen pak en alvast bij de deur ga staan. Kunnen ze zeker niet over me heenlopen. Om tien over elf staat de trein stil op station Atocha.

Uitstappen en naar de centrale hal. Ik moet overstappen en ik weet niet goed waar die trein binnenkomt. Hij vertrekt pas om 12.51 uur maar ik speel graag op zeker. Niemand te zien om iets te vragen, dus in de rij bij een loket. Dan toch een dame van Renfe, ze pikt mij en nog een paar oudjes er uit met de vraag waar we naar toe moeten. Ze brengt mij naar een ander loket waar ik op een bord, Cartagena zie staan.

Even wachten en ben dan aan de beurt. De lieve juffrouw maakt me duidelijk dat omgeroepen zal worden op welkperron de trein aankomt, ticket scannen en doorlopen. Miuchas Gracias.
Ik kom op een verlaten tussen wachtkamer, waar maar een enkeling zit en niks te krijgen is. Wat eten en drinken zou er nog wel in gaan voordat de trip van vier en half uur aanvangt.

Stoute schoenen aan en naar boven. Ik mag eigenlijk niet meer terug, maar de dame begrijpt dat ik geen uur op een droogje kan zitten. Dus deur open en tot straks. Barreke, koffie en en broodje.
Gaat er weer wel in. Ik slof nog wat rond tot het tijd is. Bij het loket zit nu een andere jufrouw. Ze scant mijn kaart, maar nu gaat er een rode lamp branden.
Ik bevestig haar vraag dat ik al een keer door de controle ben geweest. Oké loop dan maar verder.

Beneden zit het nu wel redelijk vol, ook het eerste loketvrouwke zit daar aan de info. Beetje ijsberen, infobord kijken en wachten. Het wordt wat paniekerig als het infobord plots wegvalt. De dame houdt ons rustig. De trein ijswater later, maar dan eindelijk de oproep dat we naar perron zes moeten. Enkele honderden mensen zetten zich in beweging met de roltrap naar beneden.

Dan plots een bericht dat het niet oeron zes, maar zeven wordt.
Alles weer naar boven en jakken naar het andere perron. De infodame heeft eieren voor haar geld gekozen, want nze is nergens meer te zien.

De trein zit weer bommetje vol. Je moet gewoon tijdig reserveren anders pak je er naast. De conducteur komt rond met en lijst en controleert nog even je bestemming. Als er onderweg mensen uitstappen wordt de zitplaats bijna altijd weer meteen ingenomen door een nieuwe reiziger. Mijn tijdelijke buurman installeert zich en sluit de ogen. Ook bij mij is het een beetje slapen en waken. Het landschap varieert van droog en dor, naar groen en olijfgaarden.

Tegen vieren ga ik even naar het barrijtuig om een glaasje vocht.
Even de benen strekken en buiten kijken.
Na een bergachtig gebied met heel brede dalen wordt de lucht wat blauwer, vaak nog wel met een wolkje. Hoe dichter we bij Murcia komen hoe meer citrus fruitbomen, vaak nog vol met vruchten, rijp om geplukt te worden. In Murcia stapt het merendeel van de reizigers uit.
We blijven met een enkeling zitten. Een driekwart uur later rijden we Cartagena in. Het lijkt het eind van de wereld. De meeste mensen die uitstappen worden door familie opgewacht.

Ik kijk even naar een stadsplan in het station, maar nada......
Ik weet wel ongeveer hoe in naar mijn hotel moet lopen maarwil graagjuist beginnen. Buiten staat wel een bord en ondanks dat een taxichauffeur de motor start wil ik eerst zelf proberen. Het is maar een kilometertje dus moet wel lukken.

Ik loop al snel in de juiste richting. Dan even twijfel, dus vragen. Een beetje slonzig echtpaar, vrouw hoogzwanger, man tandeloos weten echt niet waar ik het over heb als ik de naam van het hotel noem en welke straat. Indien ik gevraagd had waar Spanje ligt hadden ze het denk ik ook niet geweten. Dus een showroom in en daar krijg ik het verlossende antwoord, hier linksaf en dan na honderd meter NH Hotel Campo Cartagena.

Ik meld me om zes uur, inchecken en naar boven. Uitpakken, opfrissen en dan toch maar even downtown. Ik krijg een stadsplan en wat info en ga dan op pad. Het hotel ligt in een buitenwijk. Verder van het centrum dan gedacht. Ik zie op de plattegrond een alternatief, even vragen en Yes.
Maak onderweg nog even een dringende sanitaire stop in een café waar een pintje een euro kost.

Verder en ik loop een winkelstraat in, het meisje van de hotelbalie heeft aangegeven waar een redelijke keus aan restaurants is.
Vind wel iets maar niet mijn keus. Dan een vrij tafeltje buiten bij een razend drukke tapasbar. Zitten en bestellen.
Jong obertje, aardig ventje en een tapaskaart teveel om op te noemen. Ik heb niet veel honger, maar er moet iets in.
Ik zie een tapasplankje van "de baas", staan. Volgens de ober behapbaar voor een persoon. Laat maar komen.

Mooi plankje met ham, twee sooorten kaas, drie soorten worst. Mandje brood een wijntje en daar gaatie. Twee worstsoorten zijn vrij vet. Ik zie een bordje heerlijke grote tomaatschijven en olijven voorbij komen, dus bestellen, want groenten zijn gezond.
Ik eet bijna alles op, hierbij op mijn handen gekeken door tientalllen mensen die staan te wachten tot er een tafel vrijkomt.
Naar goed Spaans gebruik laat ik me niet opjagen. Dan afrekenen en weer richting hotel. Ik merk dan mijn vermoeidheid wel. Besluit een taxi terug te nemen.

Ik houd er eentje aan. En geef de naam van het hotel. Si si en de meter aan. Normaal,had hij recht op recht kunnen rijden, maar deze moet zonodig weer een binnenroute nemen.
Gevolg stoppen en stilstaan voor elke scheet. Hij wil gewoon het bedrag wat opkrikken. Ik vraag om te laten merken dat ik hem in de gaten heb, of hij wel weet waar het is. Siiiiiiii, maar hij heeft het begrepen en geeft wat gas. Er staat bij aankomst €. 6,72 op de meter. Ik pers al mijn kleingeld uit mijn klep en geef €. 6,75.
Jammer voor hem, maar als hij gewoon gedaan had was mij fooi zeker beter geweest.