Golvend groen en slapende dorpjes....

Dinsdag 24 oktober 2017
Van Chalons en Champagne naar Bar sur Seine.

De website geeft wat problemen, dus ik zal zien hoever ik kom. Ter jullie geruststelling heb ik vanavond heerlijk gegeten. Dus ik lijd verder niks.

Vanmorgen in ieder geval uit bed gekomen nadat mijn bovenburen wat luidruchtig uit bed sprongen. Mijn kamer lag nl op de begane grond. Dus Hup de badkamer in, gigantisch groot waarbij het ligbad in het niet viel. Voor het ruimtelijk effect ok nog een spiegel van drie bij vier meter dus ik voelde me wel heel nietig in dat geheel.

Mijn kinvelleke ontharen, reinigen onder de douche en het naakt bedekken met de reisbullen van vandaag. Inpakken en richting voedselvoorziening. De waardin brengt een pot zwarte koffie en ik laat me het knapperige stokbrood met confiture smaken. De croissant was mals dus niet vers en daarom graag laten liggen.
Naast mij zit duidelijk een vertegenwoordiger. Brochures, mappen en een laptop bij. Staatjes bekijken en omzet berekenen.

Hij pakt de zaak echter snel in. Au revoir en tot wie weet waar.
Ook ik ga weg, gisteren al betaald dus laat geen schuld achter. Auto laden en route vastleggen. TT instellen, No tolweg en als proef het eerste dorpje ingeven op de Departementale weg die ik wil volgen. Schot in de roos TT Miep loodst me zo door de stad zonder dat ik echt op de richting hoef te letten.

Ik ben ook via een brug de Marne gepasseerd en heb het pad zien liggen waar ik toen over gelopen heb.
Kan me nog als gisteren herinneren hoe zwaar die dag was. Het was die dag gloeiend warm. Rustig aan gedaan met drinken, maar op een gegeven moment toch de bidons leeg. Lopen, lopen en lopen in de brandende zon en niks tegen komen om water bij te tappen. Ik kwam geheel uitgewoond bij het hotelleke aan waar mijn rugzak vanzelf van mijn lijf viel.
Ik had graag in dat dorpje en hotel geslapen, maar kreeg via hun website te zien dat het complet (vol) was.

Ik wou er toch wel langsrijden, maar er stond aangegeven dat het dorp slecht bereikbaar was ivm werkzaamheden. Dus ik denk dat men daarom geen gasten wilde ontvangen.

Dan maar verder, de weg golft door het groene landschap, soms wat verder weg en dan weer dichter langs de rivier.
Het rijden op de D-weg is een verademing,en komt er een jakker achterop dan houd ik even in en geef een seintje dat men voorbij mag.

De oude dorpkes van vroeger zijn er nog wel, je moet daar echter wel de snelwegen voor verlaten. Bordjes waarop aandacht wordt gevraagd voor kerkjes uit de middeleeuwen zijn er genoeg. De meeste kerkjes zijn gesloten, evenals het naast of tegenover liggende café die evenals of samen met de kerk de strijd om de geloofsgenoten hebben verloren.

Als ik door Saint Amand sur Fion rijd zie ik toch een intrigerend kerkgebouw. Ik stop en heb geluk dat het open is. Niemand te zien. Wel folders in ....tig talen waaronder zelfs het Nederlands.
Het zal u misschien ontgaan zijn, maar volgens de folder heeft hier in 1544 een conferentie plaatsgevonden tussen François de Eerste en Keizer Karel. En zie er is niks veranderd, ook toen werd er niks beslist alleen dat men nog eens bij elkaar moest komen.

Ik geniet van de stilte en volg de beschrijving van de bouwgeschiedenis op de folder. De tand des tijds staat ook hier niet stil en moeten sommige onderdelen met balken onderstut worden en vallen de gaten in de vloer. Vriend Ge die voor het kaarsje bij Lieske zorgt als ik weg ben, zou hier ook wel de nodige inspanningen aan kunnen besteden.
Als ik buiten kom is Onze Lieve Heer de zaak net aan het zegenen, want het is weer zachtjes gaan regenen.

Ik maak nog een foto van een bron om het wat vochtig te houden en dan weer verder richting Brienne Le chateau. Een plaats waar Napoleon nogal geliefd is, maar waar ik destijds ook het nodige heb afgezien. Na een aantal uren door de regen sjouwen nergens geen slaapplek te vinden. Dus rond gaan bellen en eindelijk een plekje in Dienville. Wel 6 km verderop en ik was eigenlijk al doodop. Dus rugzak op en lopen maar. Zelfs met de auto vandaag leek het nog lang te duren.

Ik stop in Dienville om even bij die slaapplek langs te gaan. Het was eigenlijk een camping maar men verhuurde ook wat kamers. Toen al een oudere dame en de camping stond te koop voor haar pensioen. Nu is de boel dicht en lijkt verlaten. Ik zie niemand om iets te vragen. Wel staat het tuinsetje nog buiten waar ik destijds samen met de eigenares aan heb zitten eten. Dan maar even door het dorpje gewandeld. Ook hier kaalslag, alleen een pizzeria en de krantenwinkel zijn nog open. Ik wil net wegrijden als er een autooke uit de camping poort komt. Ik houd de auto aan. Een bakkersvrouwke heeft brood afgeleverd. Nee meneer de camping is gesloten, maar de oude dame woont er nog wel. Eigenlijk kan het niet meer, maar ja wat doe je er aan. Ik besluit om het mensje verder maar niet te storen en rijd weer verder. Waarschijnlijk zal ze me toch niet meer kennen.

Ik heb het eigenlijk wel gezien voor vandaag en stuur de auto richting Bar sur Seine waar mijn bedje wacht. Tegen half drie meld ik me bij hotel du Commerce. Men is aan het schoonmaken omdat men in de middaguren dicht is. V/a zes uur gaat de bar weer open en om half acht het restaurant.
Ik ben hier destijds ook geweest en liep een stuk op met een aantal Belgen.

Ik bestel nog eeen pintje, zet mijn auto op de parking en dan even rust. Routje voor morgen bekijken op basis van toen en waar naar toe. De dorpjes waar ik toen doorheen gegaan ben waren geen verblijfplaatsen. Auxerre trekt me niet, dus ik ga morgen richting Vezelay en blijf daar twee nachten. Kan ik op mijn gemakje daar weer eens rondstruinen en zie dan wel weer hoe verder.

Beetje uitgerust en opgefrist sta ik om vijf uur buiten. Zin in een drankje. Peter Mies belt en we praten even bij.
Daarna toch een pint. Even rondlopen, het is niet echt koud maar lekker is anders.

Terug hotel, spullen naar de kamer en dan restaurantje in. Lekker maaltje, gerookte haring in lauwe aardappeltjes, een goed malse biefstuk in verfijnde pepersaus en een kaasplankje toe. Half literke druivensap en laat maar gisten daarbinnen.

Koffieke na en weer klaar voor de nacht.


Morgen zien we weer verder......