3e volle dag in Nice...

Nice, 3e volle dag.

Vrijdag 25 november 2022

En 77e verjaardag

De app-jes met mooie en goede wensen komen al vroeg binnen. Beetje onrustige nacht achter de rug met dromen waar Lieske ook in rondliep. Echter wat het verhaal echt was kan ik me niet herinneren.

Vandaag wil ik goed benutten, ik stap om 9.00 uur het hotel uit. Plan is om eerst te ontbijten en vervolgens met de tram een eind richting Villa Masséna te rijden. Ik ben zo in gedachten dat ik het ontbijtcafé en de straat waar de tramhalte is voorbij loop. Potverdorie dat begint al goed. Ik moet zeker tien minuten terug lopen. En zonder ontbijt wil ik de dag niet beginnen.

Dus omdraaien en hoppa. Het terras zit voller met ontbijten dan gisteren. Maar ik vind wel een plaatsje.Uitgebreid Frans ontbijt met croissant, stokbrood en koffie. Het dienstertje is wat norser dan gisteren. Mogelijk ook slecht geslapen. Alles op, betalen en weg. Nu loop ik meteen goed. Ik moet de tram nemen die ook richting vliegveld gaat, kan dus meteen kijken hoe het werkt.

Ik hoef nu maar twee haltes. Ik stap uit bij een aardig parkje waar nogal wat monumenten staan voor gesneuvelden in de diverse oorlogen. Alles netjes onderhouden en verse bloemen er bij. Mooi dat men zo met de geschiedenis om gaat. Ik volg de bordjes die richting villa Masséna wijzen. Ik ben er tegen elf uur net voor dat men opengaat.

Hier hanteert men nog de Franse slag met de openingstijden. Met name de kassadame heeft er weinig zin in. Ze bekijkt mijn pasje of ik deze vervalst heb. En er moet nogal wat geregistreerd worden eer ik een €. 0,00 ticket krijg. Ik snap dat de deelnemers allemaal een deel van de opbrengst van mijn pasje krijgen. Maar dit is wel erg omslachtig. De benedenverdieping van de villa is nog geheel in de originele staat van begin 1800. Plafonds, lambrisering en inrichting in één woord prachtig.

De twee bovenverdieping hebben de tand des tijds niet doorstaan en zijn echt als musea ingericht. Zowel met een permanente als steeds wisselende tentoonstelling. Gelukkig ook een lift voor de minder soepele medemens zoals ik. De benedenverdieping is echter het mooiste. Om de villa een mooi parkje met en gedenkplaat en foto’s van de mensen die bij de aanslag in Nice zijn omgekomen. Aangrijpend om te zien.

Naast de villa het prachtige hotel Negresco. Ik schiet maar weer eens een fotooke. Ik slenter wat langs de mondaine Boulevard des Anglais. Heerlijk weer, zonneke en wel twintig graden denk ik. Zoals in elke plaats mensen die langs de boulevard flaneren en de “die hards” die aan het strandje een koude duik in de zee nemen.

Ik steek de straat over om langs de vele horeca te wandelen. Bij veel restaurants worden klanten gelokt met goedkope lunches. Allemaal prachtige zaken, dus in het hoogseizoen zijn de prijzen wel anders. Ik nader her grote Casino en daar is ook een restaurant “Le Prom” gevestigd. Terras ervoor en al wat tafeltjes bezet, Ook hier een bord buiten met een prima lunchaanbieding voor €. 18,90 incl. Een drankje naar keuze. Ik wil ook wel eens chique op de Boulevard des Anglais lunchen. Dus ik meld me gezwind bij de dienster en krijg een tafeltje op het terras met uitzicht op de azuurblauwe zee. Ik begin met een frisse pint. Kies voor een hoofdgerecht met vlees en dessert.

Er wordt direct een karaf kraanwater en mandje brood gebracht. Voor mij kan het al niet meer kapot. Dit is service die ik kan waarderen. Mijn biefstuk is perfect seignant gebakken. Ook de aardappeltjes geserveerd als pommes dauphinois zijn heerlijk. Ik bestel een wijntje en geniet. Topkwaliteit voor een vriendenprijs. Hier werken nog mensen met liefde voor het vak. Beetje mensen kijken en een zonneke wat tot 20 graden verwarmt. Niemand heeft haast en ik zeker niet. De dienster komt vragen of het dessert geserveerd mag worden. Graag en daarna nog een koffieke. Afrekenen en wat extra fooi mag nu zeker. Dienstertje en ik twee blije mensen.

Ik vervolg nu mijn wandeling langs de boulevard. Het is wat drukker maar natuurlijk gen fractie wat hier in het hoogseizoen rondloopt. Mijn plan was eerst om wat langer in deze buurt te verblijven en s’avonds in het oude gedeelte van Nice te dineren. Maar dan moet ik hier wel erg lang rondhangen. Dan zie ik het toeristentreintje staan. Ik kan hier met mijn “Nice Pasje” ook gebruik van maken. Eigenlijk nooit mijn ding, maar ik zie dat de route naar boven op de heuvel waar het ford gaat. Dus ik stap toch maar in. Heerlijk zitten, rondkijken en de toerist uithangen. Had ik vroeger het idee van uitgeleefd materiaal. Alles ziet er perfect onderhouden uit en de geluidsinstallatie voor toeristische info is kraakvrij te beluisteren. We slingeren naar boven. Daar aangekomen krijg je tien minuten om rond te kijken en een fotooke. Ik blijf lekker zitten. Wie doet me wat. Dan terug naar beneden uitstappen en zijn we weer een uurtje verder. Ik loop toch nog even de smalle straatjes van het oude Nice in. Echter de vermelde bezienswaardigheden zijn gesloten of door mij niet te vinden.

Ik pak nog even een terrasje pak dan de tram richting hotel. Even een siësta en daarna mijn dinerplan voor vanavond bepalen.

Na de opfrisbeurt zoek ik op mijn IPad een aardig restaurant in de buurt. Laatste avond en jarig dus het mag wat kosten. Het restaurant gaat om 19.30 uur open. Dus nog tijd boot een pint in mijn stamcafé en even wat voetbal kijken. Dan richting restaurant vlak in de buurt. Als ik daar arriveer staat er al een rij van een man of acht. Mijn vrees wordt bewaarheid. Niet gereserveerd is pech. Nondeju, net op mijn verjaardag. De eigenaar geeft ne nog twee tips in de buurt, gaan kijken maar ik vind dat niks. Wat nu........

Ik pak de tram naar de PlaceGaribaldi waar ik gisteren de zeevruchtenschotel genoten heb en waar mee horeca zit. Veel grote zaken en nog meer luidruchtige jeugd. Nou dat gaat hem ook niet worden. Dus hop terug de tram in en toch naar naar het oude stadsdeel van Nice. In de smalle straatjes, in het seizoen mogelijk gezellig is nu de meeste horeca gesloten. De zaken due wel open zijn, veelal pizza of exotisch. Net als ik de moed op wil geven zie ik het verlichte plein waar overdag de bloemenmarkt is. Dus daar naar toe. Hier wel de wat betere horeca, maar veel Italiaans. Dan een groot visrestaurant, ik bekijk de kaart en zie dat men ook diverse soortenBouillabaisse serveert. Mijn hart springt op want de echte goed gevulde Bouillabaisse kom je in Nederland niet tegen.

Naar binnen en een strategische tafel met zicht op het plein gekregen. Op mijn vraag of een voorgerecht gepast is zegt de ober dat hij dat zeker niet adviseert gezien de ruime porties van de met vis en schelpen gevulde schotel. Ik bestel er een half fleske witte Sancerre bij. En dan wordt de dampende grote kom met heerlijkheden geserveerd. Ik neem de tijd en geniet met volle teugen. Ben de tegenvaller in de vroege avond al snel vergeten. Ik neem nog een aangeklede koffie met wat zoet voor de verbranding achterop. Afrekenen en op mijn gemakje naar de tram en richting hotel. Een waardige en zeer smakelijke afsluiting van verjaardag en verblijf in Nice. Ik hang mijn reispak klaar en pak alvast in wat ik morgenochtend niet nodig heb. Dan bedje in en oogjes toe........