Dag 1 vertrek van huis naar Almeria

Dag 1 reis van huis naar Almeria

Woensdag 30 april 2025

Hotel La Perla

Nou we zijn weer vertrokken. Voorjaar, dus kriebels en onrust omdat de verte lonkt. Het wordt Spanje, wel naar een ander deel, omdat een eerder plan door omstandigheden bij vrienden moest worden gecanceld.Dus de landkaart er bij en waar zullen we beginnen ?.

Het wordt uiteindelijk Almeria, ik ben daar al geweest, het is wel een aardige stad en als je zoekt ook wel wat te zien. Daarbuiten heb ik niet veel nodig tegenwoordig om me bezig te houden. Mijn actieve uren op een dag worden steeds korter, leeftijd en een krakkemikkig lijf zijn hiervan de oorzaak. Een beetje rondwandelen, wat bezichtigen en terrasbezoek zijn de hoofdmoot. Uiteraard ontbreken ter beloning ook de eetgelegenheden niet.

Het wordt nog even spannend door een grote stroomstoring (el apagon) in Spanje maar die lost zich snel op. En om vier uur vanmorgen staat vriend en wandelmaat Henk met zijn blinkende bolide voor de deur om mij naar airport Rotterdam te transporteren. We zijn er in “no time”, inchecken, beveiligingscontrole en hop naar de koffie om de wachttijd te verkorten. Alles in alle rust die me opvalt tegen de hectiek op Schiphol en Eindhoven.

Dan seintje vliegtuig staat klaar dus instappen, de stoel naast me blijft leeg. Maar is wel geboekt door een jonge moeder met een modelkind. Een manneke van een jaar of drie schat ik. Tijdens de vlucht van bijna drie uur geen onvertogen geluid of gejengel. Moeder is constant met het ventje bezig. Spelletje, afleiden en vertellen wat het vliegtuig doet. Ik heb haar geen moment met haar telefoon bezig gezien. Grote klasse, dus echt goede ouders bestaan ook nog………..

Bij het landen slaan mijn oren dicht. Ik slik een paar keer maar de druk op mijn oren wordt echt pijnlijk. De eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik wat grieperig van huis gegaan ben. Dus snotteren, geen stem en smaakbeleving nul. Maar om daar nu voor thuis te blijven zo ben ik niet opgevoed, het zal wel beteren…..

Mijn trollieke heb ik vrij snel te pakken, dus hop naar de bushalte.

De meeste medevliegers hebben volgens mij een pakketreis, worden opgevangen en naar gereedstaande bussen geleid. Ik heb echter tijd zat en neem een reguliere lijnbus die een paar keer per uur het vliegveld aandoet. Kosten €. 1,05, ………..wel enkele reis.

Ik verwacht dat het eindpunt het Estation de autobusses is. Let dus niet goed op en mis de mededeling dat de bus bij de halte daarnaast stopt. Dus één halte verderop uitgestapt. Onvoorzien voordeel, het verkort mijn wandeling naar het hotel. Temperatuur goed, zon goed, humeur wat minder vanwege mijn conditie. Een terras nodigt uit om te gaan zitten, ik laat me rap een café americano en een “tosta tomate” bezorgen. Hierdoor krijgt zowel mijn humeur als maagje weer een boost.

Goed één uur naar het hotel, lieve jonge baliedame, die zegt u kamer is nog niet klaar señor. Maar ze gaat kijken of ze e.e.a. kan versnellen. Een twintigtal minuten later kan ik naar boven met een koele fles water als geste van het hotel.

Ik ben nu wel moe, pak mijn boeltje nog uit en dan een paar uur plat. Straks zien we wel verder.

Ik pak een paar uur goede slaap, voel me iets fitter, maar het houdt nog niet over. De voorraad tissues mindert snel. Douchen en vrijetijds “tenue de ville” aan voor het diner. Een ander baliemeisje helpt me aan wat tips voor restaurant bezoek. Ik loop wat rond en ook hier is men op veel plaatsen bezig met onderhoudswerk. Veel horeca heeft daarom zij het tijdelijk hun terras in moeten leveren. Een deel van de rijbaan wordt hier versmald en dat komt hen straks ten goede door meer m2 terrasruimte.

Ik plof neer op een terras in een zijstraat bij Taberna Sacromonte om eerst even een pintje te nuttigen, kijk straks wel verder……. De meeste restaurants starten pas rond half negen. Echter als ik eenmaal zit stroomt ook de ambitie bal volledig leeg, zeker als ik zie dat ik op deze plek ook kan blijven eten. Dat kleine uurtje overbrug ik hier makkelijk. Een laag overvliegende brutale mus laat als dank een poepke vallen op mijn pantalon. Nondepatat……….Het eerst redelijk lege terras wordt klaargemaakt voor de avondshift. Tafels worden gedekt en de eerste gasten dienen zich aan. Ik bestel wat gefrituurde inktvis en als hoofdgerecht “plumos Iberico”. Ik weet niet goed wat dat is, maar verwacht varkensvlees. Door mijn nu slechte smaakpapillen twijfel ik, maar een appje naar Marivi via Herman leert dat het toch varken is. En een goed glas rode wijn helpt bij het doorslikken….. dus “what’s the problem ?”

Ik sluit af met een espresso en dan richting hotel. Broekspijpje nog even schoonpoetsen en dan te bedde….. ik ben er aan toe..