3e volle dag in Cadiz

Zesde dag

Laatste dag in Cadiz

Donderdag 11 mei 2023

Hostal Bahia

Om tien uur verover ik een stoel, tafel en schaduwrijk plekje op mijn ontbijtadres waar de twee ouwe obers het al redelijk druk hebben. Er ligt weer een ander cruiseschip in de haven en volgens mij hebben ze de meeste passagiers al losgelaten. De terrasstoelen blijven en/of worden constant bezet. Het duurt dan ook even eer ik mijn portie voer krijg. Mijn glaasje water wordt vergeten. No problem, ik ben nog niet weg…

De temperatuur aangenaam, blauwe lucht, sterke koffie en warme toast. Meer heeft deze man even niet nodig. Als het wat rustiger is bestel ik snel een tweede koffie. Net op tijd, acht Engelsen nemen een vrije tafel in beslag. Allemaal redelijk op leeftijd. Het is net elf uur en ze bestellen al grote pinten en de dames gin/tonic. En ze hebben al volop lol.

Ik tuf er ook niet in, maar dit vind ik toch wel redelijk vroeg.

Ik reken af en ga mijn cultuurhonger maar stillen. Natuurlijk eerst naar de grote Mercado om in stijl van Lieske te blijven. Het is een tiental minuten wandelen en ligt achter de Plaza de los Flores.Daar aangekomen is het al druk. Veel mensen doen hier hun dagelijkse portie verse vitaminen op. Er zijn ontzettend veel vis en schelpen te koop. Veel groenten en in mindere mate vlees. Mooi en smakelijk uitgestald wat ik altijd een mooi gezicht vind. Rondom deze versmarkt ook veel horeca en terrassen. Straks eens terug gaan, mogelijk dat ik hier dan dineer.

Vandaag staan ook er opgravingen op het programma, er zijn restanten van bebouwing uit de tijd van de Feniciërs blootgelegd. Er zou een glazen vloer over liggen zodat je hier een mooi zicht op hebt.

Het is even zoeken maar in een straat tref ik de locatie. Het gebouw lijkt gesloten, maar achter een loketje zit een lieve dame. Ze wenkt en geeft me informatie dat er rondleidingen in kleine groepen zijn. De eerstvolgende is om 13.00 uur. Ze adviseert me, om als ik mee wil dan meteen een gratis…… ticket te reserveren want vol is vol en anders wordt het weer later. Ze vraagt ook of ik een trap kan lopen. Anders is er een traplift. Maar dat moet wel lukken geef ik aan. Ik heb nog even tijd dus ga dan wat verderop eerst nog een drankje doen.

Bij terugkeer staan er al mensen te wachten. Klokslag één uur gaat de deur open. Een andere lieve juffrouw heet ons welkom namens de gemeente Cadiz.

Het programma bestaat uit twee delen, eerst een filmke over geschiedenis van de Feniciërs en locatie. En vervolgens een vrije wandeling over de opgravingen zelf.De dame blijft er bij om vragen te beantwoorden. Het ziet er allemaal netjes en interessant uit. Rond kwart over twee staan we weer buiten.

Twijfel wat te doen, ik wil ook de Torro Alvira bezoeken met uitzichtpunt over zee en stad…... Google wijst me snel de weg. Ik ben er nog geen veertig meter vandaan. Ik sukkel naar de toren toe. Buiten een bordje, tevoren reserveren ivm tijdslot en kleine groepen. Ik vrees dat het niks wordt en krijg bij navraag ook gelijk. Al teveel aanmeldingen vandaag. Ook de traptreden omhoog/omlaag zouden een obstakel kunnen zijn. Ik zet het punt op mijn “todo lijst” voor 2035.

Terug naar Mercado voor wat food. De terrassen en restaurantjes zijn niet direct een Spaanse aangelegenheid. Veelal toeristen die hier zitten te eten en snel eten geserveerd krijgen, zodat de tafels ook snel weer vrij zijn voor de volgende golf.Ook overal meertalige menu borden met aanbevelingen wat je kunt bestellen.

Ik zoek een rustig plekje waar een pintje en hapje zonder haast worden geserveerd. Ik smikkel mijn mosseltjes en pintje op en moet me inhouden om niet meer lekkers te bestellen. De dag is nog lang Louw, dus kalm aan. Al drie uur geweest, dus tijd om even plat te gaan net zoals de Spanjolen. Ik moet me wel even oriënteren welke kant ik uit moet. Maar Google wijst de weg.

Ik loop regen een opstootje aan, een zigeunerin die ruzie heeft met een bankmedewerker.De vrouw is razend, gespeeld of niet, maar de bankman houdt de deur dicht.Ik ken veel Spaanse scheldwoorden en ze passeren allemaal de revue waarbij veelal het oudste beroep van de wereld aan de moeder van de bankman wordt toegekend. Als de politie arriveert is het snel afgelopen en keert de rust terug.

Ik vervolg mijn weg over de plaza de las Flores. Hier nu veel zwarte jongeren (jongens van kleur zo u wenst ?)die met spullen leuren, uitgestald op doeken. Tot een er seintjeklinkt dat de politieer aan komt. In No time wordt de handel bij elkaar gegraaid en zijn de jongens in de massa opgelost. Je zult zo maar aan de kost moeten komen. Maar in een praktisch elke grote stad met toerisme duiken deze boys op. In het hostal aangekomen betaal ik het restant van mijn kamer. Ik kan dan morgen zonder oponthoud meteen weg.

Na mijn schoonheidsslaapje, opfrissen en de restaurant tips van de dame bekijken. Eentje vanavond dicht en het andere redelijk ver weg. Dus dan iets in de buurt zoeken, dat is snel gevonden. Keus zat, maar de meesten starten pas om half negen. Ook geen probleem want dan loop ik nog maar even rond. Bij het plek waar ik naar toe wil is nog geen beweging te zien. Dus doorlopen…..

Ik loop tegen een groot en gezellig terras aan. Restaurant “El Aljibe” Ziet er ook chique uit. Veel tafels zijn al bezet. Ik denk niet verder lopen en kijken of men een tafel en stoel over heeft. Uno solo signor ?, No problem, men schuift wat met het meubilair en ik krijg een goud plek. Onder de parasol en zicht op terras en voorbijgaand volk.

Pintje, en de menukaart is meertalig, volop keus met lekkere dingen. Vooraf wil ik garnalenflensjes en twijfel tussen een groot stuk vlees of toch nog vis. Ik kies voor het laatste. Hier valt de vis zo uit de zee op je bord….morgen ga ik een stuk het binnenland in en daar staat toch meer vlees op de kaart.De vriendelijke dienster neemt mijn bestelling op. No signor, het voorgerecht met garnalenflensjes is veel te veel als U ook nog een hoofdgerecht neemt. Ik zal voor u de flensjes als tapa laten serveren. Kijk ik bedoel maar………

Flensjes overheerlijk en de door mij bestelde moot kabeljauw is perfect gegaard. Een beetje al dente, maar zodra je je vismes op de moot zet, komen de stukjes vis los. Natuurlijk drink ik hier een lekkere lokale rode wijn bij,

Ondertussen zijn er wat verder op het terras een paar muzikanten gaan zitten. Ze beginnen te spelen en te zingen. Elke keer komt er weer een muzikant bij, het lijkt wel een jamsessie waar iedereen bij aan mag sluiten. Op een gegeven moment zijn ze met acht. Mooie Spaanse akoestische muziek met ook voor mij bekende liedjes. Het klinkt prachtig en mensen blijven staan kijken. Er ontstaat echt een sfeertje, ik blijf nog maar wat zitten en bestel als nagerecht een tapa van manchego kaas. Tot besluit en digestief drink ik een “carrejillo”, “espresso met brandy”, als slaapmutsje en voor de verbranding zullen we maar zeggen. Afrekenen tegen een redelijke vriendenprijs en richting hostal.

Het zou onbeleefd zijn om geen goedendag meer te gaan zeggen bij mijn stamcafé, dus ik drink daar nog een pintje……………..en rol de film van de dagen in Cadiz nog even terug, prachtstad, niet de goedkoopste en je moet er wat moeite voor doen om er te komen. Voor mij is het “mission completed” en ben blij dat ik hier geweest ben……. …….ik ga redelijk rozig naar bed…………