Afscheid Zaragoza en naar Barcelona

Twintigste dag

Afscheid van Zaragoza en naar Barcelona

Donderdag 25 mei 2023

Hotel Barcélo Sants

Vandaag vertrekken we weer uit Zaragoza, een kort maar zeer leutig verblijf.

Geen wekker gezet want ik heb tijd volop. Uitgebreid douchen en aankleden.

Voordat ik de trollie sluit nog even de krant lezen op de IPad. Ik wil natuurlijk niks missen wat er in mijn geboorte stad gebeurt. Deze keer geen geknal en als ik er niet overheen gelezen heb ook niks spectaculairs.

iPad in de trollie, controle rondje en naar de hotelbalie om af er rekenen. Buiten wat wolkjes aan de lucht maar het zonneke schijnt. Wel een fris windje vanuit de bergen. Ik heb om half elf een afspraak met Herman voor het afscheidsontbijt. Ik zit al op het terras als ik hem voorbij zie rijden. Ook in Zaragoza parkeer problemen. Even later meldt ie zich. Auto in de dure parkeergarage. Dan koffie en toast om een reisbodempje te leggen.

We praten nog wat bij en verbazen ons samen, wat ik al meer gedaan heb over hetSpaanse “dolce vita”.Het terras zit nu al weer vol met etende, drinkende en pratende mensen. En niet alleen ouwe patatten zoals ik, maar ook jongeren. Herman zegt ook, het lijkt soms dat niemand in Spanjehoeft te werken… De levenswijze van de Spanjaarden en mogelijk van alle zuiderlingen in het algemeen is toch heel anders dan bij ons in Nederland. Ik moet eerlijk toegeven dat ik me hier in Spanje wel goed aan kan aanpassen. Inburgeren hier zou voor mij geen enkel probleem zijn.

Afrekenen en met de auto naar de grote statie, waar Herman me dropt. Hij heeft aansluitend weer een afspraak over een foutieve levering.

Dank, dank en tot de volgende…ik heb hier in Zaragoza weer de nodige aangename uren beleefd, smakelijk gegeten en gedronken in fijn gezelschap. Natuurlijk weet Marivi alles van de Spaanse keuken. Voor mij geen straf om haar te laten bestellen en ik lust gelukkig ook alles.

Herman en Marivi zijn altijd bang dat ik sterk vermagerd Spanje zal verlaten….

Op het Zaragonese station redelijk druk. Ik heb een ticket via internet, passeer alvast de bagagecontrole en dan even wachten. Er wordt omgeroepen wanneer je door de ticket controle mag. Eerder kom je echt het perron niet op. Ik had het tevoren met Herman nog even over de prijs van mijn hotel overnachting in Barcelona. Ik overnacht meestal op weg naar huis in het hotel Barcélo Sants bovenop het station. Lekker lux. niet heel goedkoop, maar wel relaxt. Je stapt zo van het hotel in de trein overal naar toe.

Ik had dit hotel bijna twee weken geleden al vastgelegd. Was toen al wat verbaasd dat het duur geworden was. Maar in de meeste nabije omgeving van het station alleen nog plek op een slaapzaal. Of ergens diep Barcelona in en dan maar afwachten in welk hol je terecht komt. Als ik moet kiezen voor een wat goedkoper hotel en dan twee keer rijden met de taxi. Kies ik, ook voor mijn gemak, toch voor de wat duurdere variant.

Het blijkt nu dat de band Coldplay vier concerten geeft in Barcelona dit Pinksterweekend. Verwachte aantallen bezoekers een kleine 300.000 duizend. Er is geen kamer of bedmeer te krijgen of anders tegen woekerprijzen.

Je moet nu als je iets gaat plannen niet alleen rekening houden met het seizoen, maar ook nog met dit soort grootschalige activiteiten. Het wordt een simpele “ouwe vandroge”zoals ik niet makkelijk gemaakt.

Perron op, ik vraag een invalidenbegeleider of hij weet waar mijn coupé ongeveer stopt op het perron. Hij geeft me advies en zit er geen vijf meter naast. Dus ik sta bijna vooraan bij het instappen. Stoel is wel gereserveerd maar je moet ook je bagage kwijt. Lukt allemaal goed, zitten en rijden maar. De treinreis verloopt vlotjes. Stop in Lleida en Tarragona en daar tussen in met een vaartje van max. 299 km per uur door Spanje. Mooi op tijd, kwart voor drie rijden we Barça in. Hier ook razend druk er staat zelfs een rij bij Mac Donalds voor een hamburger. Bij de hotelbalie in de file, je krijgt een flûte cava om het wachten wat aangenamer te maken. Inschrijven en ik krijg mijn sleuteltje.

1e etage,kamer 102. Recht tegenover de lift.

Ik haal alleen het hoognodige uit de trollie, hang klaar wat ik morgen aan moet en leg huissleutel en OV kaart klaar. Douchen en even relaxen. Ik check alvast in voor de Transavia vlucht morgen. Dik half zeven loop ik naar buiten met paraplu de regen in. Ik wil gaan eten bij “ocho patos” een leuk restaurantje in de buurt van het station wat ik een paar jaar geleden ontdekt heb. Rolluik dicht en bord, we zijn met vakantie. Tegenvaller, want het is daar goed eten. Wat verderop vind ik iets, maar de serveerster is verslaafd aan haar iPhone, geen aandacht voor de klant waarvan zij toch moet leven.

Dan zal het tapas eten worden denk ik. Wat dichter terug bij de statie een andere tent, ziet er aardig uit, maar wel veel toeristen. Hier gaat de resto echter om half acht open. Tafeltje en zitten. Ober rad van tong geeft me de kaart. Ik bestel een pintje, mijn bordje chips wat Spanjaarden wel krijgen wordt niet meegeleverd. Ober kijkt steeds de andere kant op. Ik roep een andere ober en hij brengt het meteen. Ik bestel nog een paar lekkere dingen als afscheidsmaal, artisjokhartjes vooraf en schelpkes als hoofdgerecht en een goed glas Ribiera de Douro erbij. Dit smaakt allemaal niet verkeerd.Het wordt drukker en ik heb weinig zin hier op mijn koffie te wachten. Afrekenen en wegwezen.

In een ander barreke een snelle café solo en dan terug naar station en hotel.

In het station weer lange rijen wachtende mensen op de trein om naar hun bestemming te komen. Ik besluit om morgen toch bijtijds op te staan. Ik vlieg pas om 15.10 uur op Eindhoven, maar liever wat te vroeg op het vliegveld dan jakken.

Ik schrijf mijn dagverslag, dan nog wat voetbal kijken en daarna toch maar oogjes toe…… morgen weer naar mijn kotje…..