En weer verderop…

Zeventiende dag

Reis van Castellón naar Zaragoza

Maandag 22 mei 2023

Hotel Zenit don Yo

Hoewel ik tijd zat heb, toch maar de wekker gezet. Ik word wakker een uur voordat de wekker af moet lopen. Zo misselijk als de befaamde kat en heel slecht evenwicht. Ik heb dit natuurlijk al eens meer meegemaakt. Er is geen medicatie voor, maar een zelf uitgeprobeerde remedie die wat helpt is om bij het slapen mijn hoofd wat hoger te leggen. Ik heb dat wat verwaarloosd de laatste weken bij de diverse hotelbedden. Ik moet natuurlijk wel verder. Schakel mijn tempo van bewegen dan ook terug naar“very slow motion”, geen onverwachte bewegingen en zet de airco aan voor wat koude lucht. Gelukkig heb ik het meeste al ingepakt gisteravond. Douchenen aankleden lukt en dat geeft de burger weer moed. Ik heb de tijd echter wel nodig gehad.

De balie om uit te checken is dicht. Er wordt verwezen naar het hotel aan de overkant van de straat, dezelfde hotel keten. Ik betaal daar mijn kamertje en laat een taxi bellen naar de statie. Een tiental minuten later stap ik het grote station in. Meteen naar de cafetaria voor koffie en een broodje.

Ik moet natuurlijk wel blijven eten. De koffie smaak, dus kikker daar weer wel wat van op. Zaak blijft rustig bewegen.

Ik heb tijd zat, dus kan ook wat naar de reizigers kijken, het is onvoorstelbaar wat er aan volk de stad in stroomt. En zeker 90 % jeugd. Dat Castellon een studentenstad was dat wist ik, maar daar heb ik in het weekend weinig van gemerkt. Mogelijk zaten de meesten toen gewoon thuis.

Ik mag naar mijn perron, de trein heeft een tiental minuten vertraging. Hij gaat naar Barcelona dus moet ik in Tarragona overstappen op de treinnaar Zaragoza. Vandaag eigenlijk niet zo handig, maar je kunt niet alles incalculeren.Ik had bijna anderhalf uur overstap tijd, maar dat is door de vertraging wat minder geworden. Maar voldoende tijd voor een koffieke. Ik mag het perron weer op. Daarvoor ordt je bagage weer gescreend door de beveiligers. Op je ticket staan coupé en stoelnummer aangegeven, maar het is altijd weer afwachten waar je coupé precies stil staat. Dus iedereen rent heen en weer. Ook ik……

Deze trein komt van Barcelona en gaat naar Madrid. De trein zit al bomvol dus ook de bagageruimte. Ik heb mazzel dat de stoel naast me leeg blijft, dus hoef mijn trollie niet het bagagerek in te tillen.

Er is nu nog één tussenstop in de stad Lleida, als we daar binnenrijden zie ik dat het kermis is. Volgens mij op hetzelfde terrein dan waar wij vroeger ook gestaan hebben. Ik dacht dat wij in 1973 in Spanje op de kermis stonden. Ik weet wel dat wijbegin mei zijn begonnen. In Hospitalet, toen voorstadje van Barcelona.

Zal het Herman nog wel vragen. Goed dat je alles tevoren niet weet of kunt voorspellen. Aan de kermis in Lleida hadden Lieske en ik heel plezierige herinneringen. Omdat wij ‘s nachts na het werk nog met andere jonge kermismensen de discotheek in doken. Ondanks dat Franco nog aan de macht was en de politie erg streng. Als je jong bent durf en kun je alles aan…..

We rijden mooi op tijd Zaragoza in. De trein uit en even bepalen wat ik zal doen om naar het hotel te komen. Ik ben wel iets fitter, maar het houdt niet over,

Wil toch even de buitenlucht in. Loop dan ook op mijn gemakje naar de bushalte. Bus 34 zet me op 100 meter lopen van het hotel af. Natuurlijk staat Antwerpen als leukste stad bij mij boven aan. Maar een heel goede tweede is Zaragoza. Ook altijd een beetje thuiskomen, voelt relaxt ondanks de bijna 700.000 inwoners. Mogelijk omdat ik hier in onze kermistijd met Lieske geweest ben. En natuurlijk dat Marivi de vrouw van Herman hier vandaan komt.

Inchecken en naar mijn kamer. Ik ben al vaker in dit hotel geweest. Zo vaak dat de WiFi automatisch inlogt op mijn iPhone en iPad als bekend netwerk.

Ik heb nog contact met Herman over hoe ik me voel. Spreken af om even te wachten of we nog een activiteit plannen in de avond. We besluiten later om het vanavond rustig te houden. Ik ga nog even naar barreke voor een hapje, daarna een paar paracetamollekes en vroeg naar bed….