Dag 6. We gaan verderop naar Murcia

Dag 6. Verder op naar Murcia

Maandag 5 mei 2025

Hotel Cetina.

Gisteravond mijn trollie grotendeels ingepakt en mijn vaste reisbullekes klaar gehangen. Rest mij deze morgen alleen nog uit bed komen, poedelen en daarna de toilettas opbergen. Trollie dichtritsen en sjek-sjek- dubbelsjek of ik alles weer mee verderop neem. De Spaanse tv meldt dat er bij Toledo koperen kabel van het spoor is gestolen. Dus geen treinverkeer van daaruit naar het zuiden mogelijk, reizigers weer de dupe natuurlijk. Gelukkig heb ik daar geen last van.

Ik twijfel effe wat nu te doen met mijn ochtendvoer, ik meen me te herinneren dat ik bij een vorige bustrip van Almeria naar Murcia er op het busstation mee geconfronteerd werd dat er totaal geen horeca was. Toen van zeven uur ‘s morgens tot de middag op een flesje water en wat theebiscuit moeten leven. Het zal nu met die grote verbouwing zeker niet beter zijn verwacht ik.

Ik speel op zeker om dan in het hotel maar iets te nuttigen. Het baliemeisje wijst me het restaurant en ik vertel de ontbijtdame dat ik alleen maar koffie en wat kleins wil eten wat water. Ze wijst me eerst een stoel, vraagt wat ik precies wil hebben en ze plukt het voor me van en uit het buffet. Ik hoef niks te doen. Mantelzorg in optima forma…. Het kost me bij vertrek een enkele euro.

Daarna laat ik een taxi voor mijn transfer naar het Estation de autobusses bellen. Gisteren bijna 15.000 stappen, dus vandaag mag het wat minder zijn…..

Taxi komt, de chauffeur katapulteert mijn trollie van 12 kg in de kofferbak en een klein kwartiertje later er weer uit. Kosten incl. rit €. 5,68……. Dus wat fooi is op zijn plaats. Men is inderdaad bezig om een geheel nieuw busstation te bouwen. Het ouwe was totaal verpauperd. Het tijdelijke station is wel modern, moor ook geen horeca. Alleen een automaat voor wat fris, chips en/of zoets. Ondanks dat ook in Spanje gemeld wordt dat er minder asielzoekers komen, zwerven er hier toch nogal wat rond die volgens mij illegaal zijn. Niks te doen, geen geld maar wel een telefoon en verder al hun bezittingen in een grote plastic tas of versleten trollie. Ook hier wordt gedoogd zolang ze zich niet misdragen.

Ondanks het tijdelijke busstation is de info voorziening perfect. Er zijn infoschermen en men roept om wanneer en vanaf welk perron een bus met welke bestemming vertrekt. Ook op mijn iPhone vanaf gisteren al reminders van ALSA over mijn aanstaande trip. Ik dood de wachttijd door wat rond te wandelen. En koop nog flesje water en zoete koek voor onderweg. Een ritje van nog net geen vier uur.

Een bank met 5 zitplaatsen wordt in zijn geheel in beslag genomen door een noord Afrikaanse opoe met haar kleinzoon. Drie trollies en twee grote big bag shoppers vol zooi. Opoe heeft een vergroeiing aan haar oor van het constant bellen. Ik duid of ze mogelijk wat plek kan maken zodat ik ook effe kan zitten. Opoe kijkt me aan of ze “de openbaring” ziet, maar geen enkele beweging, op haar constant gewauwel aan de iPhone na. Uiteindelijk maakt de kleinzoon wat ruimte voor mij vrij. Niet naar de zin van opoe te zien aan haar blikken naar de jongen. Hij lacht wat verontschuldigend naar mij……..

Mooi op tijd staat de bus bij halte acht. Trollie onderin, ticket scannen en zitten, gereserveerde plaatsen en niet druk. Dus relaxt reizen. Er zijn een paar stops onderweg dus de chauffeur geeft het compartiment aan voor je bagage. Des te sneller verlopen de tussenstops.

Beetje zitten, puzzelen, dutten en buiten kijken. Dit is niet het mooiste deel van Spanje om door te reizen. Heel veel groente en fruitteelt. Tomaten, courgettes, pepers, komkommers, aubergine etc. Vroeger veelal in de open lucht. Nu kilometers lange uit plastic opgebouwde kassen. Soms onderbroken door wat citrusplantages. Landbouw is nu ook een industrie geworden. Daarbij zijn er overal gigantische bouwprojecten bezig. Nieuwe autowegen en treinverbindingen met de nodige kunstwerken. En daarbij de tijdelijke betoncentrales om het allemaal gerealiseerd te krijgen. Wat een investeringen, mogelijk met Europees geld. Maar iemand (wij) zal het toch uiteindelijk moeten betalen. De rivierbeddingen staan droog. Maar men heeft vaak hele grote waterreservoirs gemaakt om toch voldoende water te hebben.

Net voordat we Murcia inrijden ontstaat een kleine file. We komen nu vijf minuten te laat aan…….

Google zegt 1200 meter lopen naar het hotel. Dat is te doen. Even de benen strekken na bijna vier zitten kan geen kwaad. En ik heb de tijd. Om half vier stap ik het hotel binnen. Inchecken en ik krijg mijn sleutel van een aardig meiske.

Op de kamer flesjes water, komt goed van pas. Ik pak direct uit, douchen en ander pak aan. Om half zes zit ik met pint (biertje) en een “montadito salsitcha” (klein broodje worst) op het terras. Nu uitzoeken waar vanavond te eten. Niet te heftig want ik voel me toch wat moe. Het baliemeisje heeft ook als tip de Mercado de Correos, meegegeven. Een tot restaurant omgebouwde markthal. Ik ben daar al geweest toen die pas open was. Centrale hal omgeven door keukens van de diverse restaurants/speciaal zaken in Murcia. Je kunt gewoon van een gezamenlijke menukaart bestellen. De ober zorgt er voor dat jouw bestelling bij de juiste keuken terechtkomt. En dat later natuurlijk ook bij jou op tafel komt te staan.

De formule op zich is er nog wel. Ik heb echter het bruin vermoeden dat het totaal concept is overgenomen. En dat er in de meeste nu z.g. keukens nu gewoon personeel staat van één centrale uitbater. Ook het bedienend personeel is niet meer zo attent omdat een strakke leiding ontbreekt.

Ik bestel een pint en krijg de kaart. Ik ga voor een bordje jamon cocido y queso fresco. (gekookte ham met verse kaas) en daarna almechas (venusschelpen). De ober komt met melden dat er geen almchas zijn. Dan maar mejillones al vapor. (gestoomde mosselen) ook lekker maar minder lekker als almechas.

En dan zie je dat de kwaliteit gewoon minder is. De gekookte ham, zijn geperste stukken gekookt varkensvlees wat we bij ons op een tosti leggen. En aan mosselen kun je weinig verkeerd doen hè. Het is ook niet echt slecht, maar ik ben een verwend (en vervelend) oudje. De tent stroomt verdere gewoon vol hoor. Dus de formule werkt nog wel. Het is er ook niet duur, maar alle waren naar zijn geld…

Ik ben nu toch wel moe, gelukkig is mijn bedje vlak bij…….