Dag 5. 4e volle dag in Almeria

Dag 5. 4e volle dag in Almeria.

Zondag 4 mei 2025

Hotel La Perla.

Zondagochtend, ik ben terug in slaap gevallen dus wat later op. Echter goed tien uur sta ik weer buiten hoor. De zon schijnt, maar er staat een fikse wind die het toch fris maakt. Ook de parasols bij mijn ontbijt plekkie zijn dichtgehouden. Kiezen binnen of buiten…. Ik kan wat beschut zitten dus kies voor het terras. Zelfde dienster als gisteren, dus zij zegt wat ik wil hebben. Ik raadpleeg mijn stadsinfo, maar ik heb gisteravond al besloten dat ik naar een klein klassiek concertje ga. Dit wordt uitgevoerd in het gemeentelijk auditorium. “Auditorium Municipal Maestro Padillo”. Het ligt wel ver uit het centrum, 3,5 km lopen…..

Eerst ontbijt en dan beslissen lopen of taxi……

Het terras is vandaag duidelijk minder in trek, de meeste mensen kiezen nu voor binnen. Totdat het zonnetje om de hoek piept.

Broodje, koffieke, water, pilleke en afrekenen. Ik heb tijd zat, bijna twee uur om die paar km te overbruggen. En in geval van, kan ik altijd nog in een taxi springen…….En al lopend zie je het meeste….. echter veel grote bomen nemen het zicht op vaak prachtige gevels weg. Herman appt me ondertussen dat het vandaag Moederdag is in Spanje. Een handige tip ivm een restaurant straks.

Aangekomen bij een grote rotonde en kruising moet ik kiezen, wandelen door de woonwijken of grotendeels langs haven en strandboulevard…… ik kies gelukkig voor optie twee. Ondanks de fikse wind loopt dit het lekkerst.

Ik merk op dat er grote stadsvernieuwingen bezig en geweest zijn. Groot, veel groene aanplant en modern. Het nodigt uit om hier te komen wandelen of sporten of zo maar rond te lopen. Jammer is dat de gigantisch grote fonteinen nu niet werken. Ik loop onder de “Cable Ingles” door. Het 19e eeuwse laadstation voor kolen en ijzererts uit de mijnen van Almeria destijds voor de Engelsen. Eenmaal voorbij de jachthaven bereik ik de strandboulevard. Hier veel joggers en oudjes die de stramme knoken strekken. Ruimte voor iedereen en mooi opgezet. In het seizoen kun je hier over de koppen lopen verwacht ik. Er staat hier ook een Camino naar Santiago de Compostela aangegeven. Eén van de velen……

Ik sta nogal eens stil om rond te kijken dus ik arriveer tegen twaalven bij het moderne theater. Ik koop een ticket aan de kassa, €. 12,00 voor een concert van bijna anderhalf uur. Ik vergis me effe met de pincode van een andere card. Maar het lost zich snel op. Mijn kennis over klassieke muziek houdt ook niet over. Maar van vriend Wil krijg ik altijd interessante info, die me nu ook weer te pas komt. Dus ik ga sommige dingen beter begrijpen en horen natuurlijk. En soms moet je gewoon wat uitproberen. Zo ook dit.

Naar binnen, ticket scannen en zitten. Het concert begint om half één. Niet uitverkocht en meest leeftijdsgenoten in de zaal. Dus veelal grijs en/of kaal.

Ondanks dat er volop jeugdige ouvreuses rondlopen die je naar je plaats willen brengen gaat het ook hier regelmatig verkeerd. Oudjes en een iPhone is niet altijd een juiste combi. Er wordt nogal gezucht en gesteund als men van plaats moet wisselen. Maar uiteindelijk zit iedereen en kan het licht uit.

Veertien musici, die vioolwerken uitvoeren van Händel, Vivaldi, Tartini en J.S. Bach. Allemaal redelijk lichte opgewekte muziek, waarbij elke componist uitvoerig wordt uitgelicht. Er is ook een gastoptreden van “Jesùs Reina”. Een beroemdheid in Spanje en mogelijk ook wel verder hoor. (Sorry ik kende hem niet). Hij voert een geweldige solo uit, terwijl de andere musici, ook niet bepaald de minsten hem op de handen kijken. Hij krijgt een staande ovatie…..ook van zijn collega’s.

Tegen tweeën, sta ik een zeer positieve ervaring rijker weer buiten. Dat was toch weer effe genieten. Geen taxi te bekennen en ik ben niet de enige die er één zoekt. Dus de benenwagen weer ingezet. Ik besluit langs de andere weg terug te lopen. Die is meer beschut dan langs de boulevard. Slecht besluit, want halverwege is de weg afgesneden i.v.m. grootschalige, ik denk spoor werkzaamheden. Ik kom nl. uiteindelijk achter het station uit. Onderweg één restaurant tegengekomen, een Chinees en daar zit ik in Spanje niet op te wachten. Er is toch nogal wat horeca dicht. En de rest zit vol moeders die verwend worden. Even springt mijn hart op, mooi restaurant en er lijkt plek. Vier wachtenden voor mij. Ik vraag en no sigñor sorry maar dat gaat vandaag niet meer lukken.

aangekomen bij de markthal blijkt nu maar één bar/restaurant “Tomate” open. Dus niet te kritisch zijn. Er is één hoge tafel vrij, nood breekt wet, om vier uur sluiten de meeste restaurants. En vaak om op zondagavond ook niet meer open te gaan. Ook die ervaring heb ik….Dus zitten, pint, tapa en menukaart. Ik houd het simpel. Ga voor een kleine salade de cabra y salmòn ahumado en een halve ration gefrituurde chipirones. Beetje brood en wijn en dat moet weer voldoende zijn. Ook omdat het tegen het einde middagloopt. Als ze je tegen sluitingstijd weg zitten te kijken, eet het ook niet prettig. Eenvoudig maar smakelijk. Als ik afreken zijn er nog twee tafeltjes bezet, ook in de afrondende fase.

Ik ben vlak bij mijn hotel. Barrekes op het pleintje ook gesloten. Dus recht naar mijn kamertje, straks kijken we weer maar. En ik kan alvast mijn trollieke wat gaan inpakken. Morgen weer verderop hè……

Tegen negenen nog even naar buiten. Stil op straat, ik drink nog een wijntje op het enige open terras vlakbij het hotel. Maar ga om tien uur weer terug….