Op naar Zaragoza........
Door: Louis
Blijf op de hoogte en volg Louis
09 Mei 2012 | Spanje, Santiago
Woensdag 9 mei 2012
Van Santiago de Compostella richting Zaragoza.
Hoi luitjes,
Ik sta weer gepakt en gezakt om af te reizen naar Zaragoza. Zojuist nog gebeld door Ad Vos en even bijgepraat. Vanmiddag de trein naar A Coruña, en vanavond om 6 uur de slaaptrein in naar Zaragoza.
Bij leven en welzijn kom ik daar donderdagochtend om 6.30 uur aan. Dus Herman Roels mag vroeg op.
Ik houd jullie nog wel wat op de hoogte tot ik eenmaal weer thuis ben.
Ik pak mijn rugzakkie in met wat ik echt nog nodig heb, maar laat alleen mijn kapotte regenbroek en reserve stalen punten van de wandelstokken achter. Ik had alles al tot een minumum beperkt en ik zal toch een schone onderbroek als reserve moeten behouden. Ik koop in Zaragoza weer wel wat bij als ik minder met mijn rugzak moet sjouwen. Ik lummel nog wat rond in en rond het hotel tot ik er uit moet. dan op mijn gemakje richting statie. Het miezert nog een beetje, maar dat houdt de paraplu wel tegen. Volgens de balieman in het hotel heeft het in Santiago de Compostelle 30 dagen achter elkaar geregend. Het was dit jaar abnormaal en in de periode ervoor was het zo droog dat er voor de drinkwater aanvoer gevreesd werd.
We laten het achter ons. Hoe dichter bij het station hoe meer de lucht opklaart. In mijn binnenste een heel dubbel gevoel nu ik SdC achter me laat. Wat ik wilde heb ik gedaan, maar voel me nu toch ook weer alleen. We hadden dit samen moeten kunnen afsluiten. En dan met een goed gevoel samen terug naar huis.
Ik stop onderweg om nog wat te eten, doe piano aan want ik heb tijd zat. Eenmal in het station naar de wachtkamer en mijn puzzelboekje om de tijd de doden. Er zijn meer wandelaars, de sommigen groeten nog en anderen zeggen niets meer, zijn weer met andere dingen bezig, waarschijnlijk omdat ze thuis weer een agenda hebben. Je voelt dat de magie van het op pad zijn weg is. Het gevoel om die dag alleen naar je volgende slaapplaats te wandelen, onderweg te genieten van dat je anders niks aan je hoofd hebt.En je steeds dichter bij je eindpunt komt.
Het loopt tegen 15.30 uur en mijn trein komt. Ik kijk op het station alvast naar de nummerering van de rijtuigen on straks in de goede te stappen want je hebt allemaal gereserveerde plaatsen.
De trein komt, ik stap in en loop naar mijn stoeltje. Er zitten al twee bejaarde mensen. Ik kijk naar mijn kaart, stoel en wagonnummer. Allemaal goed, dus ik probeer de oudjes uit te leggen dat men op mijn plaats zit. Geen reactie want wat wil die vreemde vogel eigenlijk. Dan komt een meisje dat op de stoel naast me moet komen zitten. Kijkt naar mij. Dan is het zo duidelijk een waterval van woorden en de oudjes zijn vertrokken. Op richting a Coruña waar ik over moet stappen. We rijden door het landschap waarin ik eigenlijk niets meer herken waar ik gelopen zou hebben.
Het landschap schiet voorbij en ik denk aan Lieske dat we hier nu eigenlijk naast elkaar hadden moeten zitten op weg terug. Ik heb het niet breed en ben blij dat we in A Coruna aankomen. Het is er warm en zonnig. Ik moet hier twee uur wachten, loop even het station uit, maar er is niet zoveel te zien. Dan maar terug en met koffie en puzzelboekje het stations terras op.
Tegen 18.00 uur komt het signaal dat we in kunnen stappen. Het is een redelijk nieuwe trein en ik heb een privé slaapcabine met douche/toilet wat er schoon uitziet. Er hangt een TV scherm in waar je keuze hebt uit vier films. Het koptelefoontje ontbreekt echter, maar als ik er om vraag is het zo geregeld. Ik installeer me en tegen 20.00 uur richting restauratiewagen. De serveerster spreekt zelfs wat Engels. Ik maak haar een compliment en ze zegt dat ze drie maanden in Londen is geweest. Bij het afrekenen wil ik graag tevoren een specificatie van het te betalen bedrag en dat wordt wat vreemd gevonden. Oké, niet mijn probleem en ze maken een kladje wat nog klopt ook. Dan naar mijn rijdende bed en proberen wat te slapen. Van slapen komt echter niet zo veel omdat de trein dikwijls stopt om een andere trein voor te laten c.q. nog mensen op te pikken. Ik heb het gordijntje van het raam open gelaten, soms een lichtje in het donkere landschap en blinkende sterren aan de hemel. Soms dommel ik in om met een schok weer wakker te worden.
Tot morgen....
Van Santiago de Compostella richting Zaragoza.
Hoi luitjes,
Ik sta weer gepakt en gezakt om af te reizen naar Zaragoza. Zojuist nog gebeld door Ad Vos en even bijgepraat. Vanmiddag de trein naar A Coruña, en vanavond om 6 uur de slaaptrein in naar Zaragoza.
Bij leven en welzijn kom ik daar donderdagochtend om 6.30 uur aan. Dus Herman Roels mag vroeg op.
Ik houd jullie nog wel wat op de hoogte tot ik eenmaal weer thuis ben.
Ik pak mijn rugzakkie in met wat ik echt nog nodig heb, maar laat alleen mijn kapotte regenbroek en reserve stalen punten van de wandelstokken achter. Ik had alles al tot een minumum beperkt en ik zal toch een schone onderbroek als reserve moeten behouden. Ik koop in Zaragoza weer wel wat bij als ik minder met mijn rugzak moet sjouwen. Ik lummel nog wat rond in en rond het hotel tot ik er uit moet. dan op mijn gemakje richting statie. Het miezert nog een beetje, maar dat houdt de paraplu wel tegen. Volgens de balieman in het hotel heeft het in Santiago de Compostelle 30 dagen achter elkaar geregend. Het was dit jaar abnormaal en in de periode ervoor was het zo droog dat er voor de drinkwater aanvoer gevreesd werd.
We laten het achter ons. Hoe dichter bij het station hoe meer de lucht opklaart. In mijn binnenste een heel dubbel gevoel nu ik SdC achter me laat. Wat ik wilde heb ik gedaan, maar voel me nu toch ook weer alleen. We hadden dit samen moeten kunnen afsluiten. En dan met een goed gevoel samen terug naar huis.
Ik stop onderweg om nog wat te eten, doe piano aan want ik heb tijd zat. Eenmal in het station naar de wachtkamer en mijn puzzelboekje om de tijd de doden. Er zijn meer wandelaars, de sommigen groeten nog en anderen zeggen niets meer, zijn weer met andere dingen bezig, waarschijnlijk omdat ze thuis weer een agenda hebben. Je voelt dat de magie van het op pad zijn weg is. Het gevoel om die dag alleen naar je volgende slaapplaats te wandelen, onderweg te genieten van dat je anders niks aan je hoofd hebt.En je steeds dichter bij je eindpunt komt.
Het loopt tegen 15.30 uur en mijn trein komt. Ik kijk op het station alvast naar de nummerering van de rijtuigen on straks in de goede te stappen want je hebt allemaal gereserveerde plaatsen.
De trein komt, ik stap in en loop naar mijn stoeltje. Er zitten al twee bejaarde mensen. Ik kijk naar mijn kaart, stoel en wagonnummer. Allemaal goed, dus ik probeer de oudjes uit te leggen dat men op mijn plaats zit. Geen reactie want wat wil die vreemde vogel eigenlijk. Dan komt een meisje dat op de stoel naast me moet komen zitten. Kijkt naar mij. Dan is het zo duidelijk een waterval van woorden en de oudjes zijn vertrokken. Op richting a Coruña waar ik over moet stappen. We rijden door het landschap waarin ik eigenlijk niets meer herken waar ik gelopen zou hebben.
Het landschap schiet voorbij en ik denk aan Lieske dat we hier nu eigenlijk naast elkaar hadden moeten zitten op weg terug. Ik heb het niet breed en ben blij dat we in A Coruna aankomen. Het is er warm en zonnig. Ik moet hier twee uur wachten, loop even het station uit, maar er is niet zoveel te zien. Dan maar terug en met koffie en puzzelboekje het stations terras op.
Tegen 18.00 uur komt het signaal dat we in kunnen stappen. Het is een redelijk nieuwe trein en ik heb een privé slaapcabine met douche/toilet wat er schoon uitziet. Er hangt een TV scherm in waar je keuze hebt uit vier films. Het koptelefoontje ontbreekt echter, maar als ik er om vraag is het zo geregeld. Ik installeer me en tegen 20.00 uur richting restauratiewagen. De serveerster spreekt zelfs wat Engels. Ik maak haar een compliment en ze zegt dat ze drie maanden in Londen is geweest. Bij het afrekenen wil ik graag tevoren een specificatie van het te betalen bedrag en dat wordt wat vreemd gevonden. Oké, niet mijn probleem en ze maken een kladje wat nog klopt ook. Dan naar mijn rijdende bed en proberen wat te slapen. Van slapen komt echter niet zo veel omdat de trein dikwijls stopt om een andere trein voor te laten c.q. nog mensen op te pikken. Ik heb het gordijntje van het raam open gelaten, soms een lichtje in het donkere landschap en blinkende sterren aan de hemel. Soms dommel ik in om met een schok weer wakker te worden.
Tot morgen....
-
09 Mei 2012 - 09:26
Yvonne:
Dag Louis,
Wat heb je gisteren jouw reis mooi afgesloten met het verstrooien van de as van jouw Lieske, heel indrukwekkend. Hoop dat je de komende dagen nog even heerlijk zult genieten in Zaragoza en een goede terugreis naar Nederland. -
09 Mei 2012 - 09:39
Dennis En Lian:
hoi louis,
we hopen dat je er vrede mee hebt om ons lieske zo mooi plaatsje te geven.
knap van je hoor dat je het hebt gedaan.
maak er nog iets van in zaragoza.
groetjes dennis en lian. -
09 Mei 2012 - 10:20
Corry En Jac:
Hoi Louis,
Een veilige en prettige terugreis.
Maak er wat van, je hebt het dik verdiend kerel!!
De Bruijntjes.
-
09 Mei 2012 - 12:52
Piet:
oke tot thuis,verder een goede reis.
piet.
-
09 Mei 2012 - 13:15
Ad En Jeanne:
hoy louis je hebt het mooi afgesloten en bent weer op weg naar huis rust maar lekker uit we horen wel van je als je bent uitgerust groetjes ad en jeanne -
09 Mei 2012 - 20:12
Peter En Ria:
Hoi Louis.
Wij kunnen maar 1 ding zeggen,GEWELDIG.
Ga er nu nog even lekker van profiteren,zodra ik terug ben nemen wij contact op.
Groetjes en een dikke knuffel van,
Ria en Peter -
10 Mei 2012 - 16:13
Virginia Giovanni:
hallo oome .het is je gelukt .op een dag die ik nooit vergeten zal .en nu naar je kennese toe en feest er maar lekker op los wandt dat heb je verdiend.prost oomke groetjes kusjes van ons allemaal. virginia giovanni. -
10 Mei 2012 - 16:17
Anny En Piet:
Geweldig dat je dit voor elkaar hebt gebracht en Lieske daar ook een plaatsje heeft.We wensen jou een fijne en behouden terugreis en nemen nog kontact met jou op.
Groetjes -
10 Mei 2012 - 22:09
Marrianne En Dick:
wat zijn wij ongelofelijk trots op je zeg.
vind het zo bijzonder om te lezen over ons tante liesje hoe je haar in je reis hebt meegenomen
je hebt het niet mooier af kennen sluiten echt toppie hoor
geniet nog lekker daar in Zaragoza en een goede terugreis
heel veel liefsssssssssssss
marrianne,dick en de kids -
11 Mei 2012 - 11:02
Wilma:
Hoi Louis.
Mijn complimenten het is zo knap wat jij hebt gedaan.
Goede terug reis naar huis straks ,tot in Roosendaal.
Wilma arnoe -
11 Mei 2012 - 11:46
Ria En Ria:
Louis,
Mooi hoor dat jij wat as van Lieske uitgestooid hebt met het uitzicht op de Kathedraal.
Dat zal vast zeer emotioneel geweest zijn.
Maar de je kunt er voor altijd met een goed gevoel op terug kijken.
Momenteel ben je dus aangekomen bij Herman in Zaragoza.
Geniet daar nog lekker wat daagjes, hopelijk krijg je er nog wat lekkere zonnestraaltjes.
Alvast een goede terugreis gewenst en tot weerzien in Roosendaal.
Lieve groetjes Ria's
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
