1e en 2e dag van de reis naar het zuiden…

De zon tegemoet…..

Zaterdag, 6 mei 2023

Portugal Faro, hotel Alnacir.

Gisteren, vrijdag 5 mei jl. vertrokken voor mijn reis naar het zuiden. Een eerder plan om een rondreis oost Europa te doen met o.a. Boedapest kwam door diverse omstandigheden niet van de grond. Te weinig tijd om alles goed voor te bereiden iets wat wel in mijn genen zit. Dus dan maar naar Spanje, al veel van gezien en een land waar ik heel graag vertoef.

Deze keer begin ik in Cádiz. Het kost wat moeite om daar te komen, mede omdat vliegen richting Sevilla redelijk duur was in deze periode. Met wat zoeken kwam ik uit om eerst naar Faro in Portugal te vliegen. Daar een paar dagen blijven en dan met bus en trein via Sevilla naar Cádiz af te reizen.

Nog even spannend omdat Transavia een aantal vluchten schrapte. Ik had geluk en vrijdag kon de reis toch aanvangen. Buurtjes Riet en Piet brachten me naar de statie, dan met trein en bus naar AirPort Eindhoven. Ik was iets te vroeg op het vliegveld, moest daarom een tiental minuten wachten voordat ik mijn valieske in kon checken. Redelijk druk bij de beveiliging, maar ik kwam er soepel doorheen nadat ik wel even mijn reserve geldtasje open moest maken ter controle. Dan even schaften, pintje en broodje €. 12,50 aftikken en bijna geen stoel te bemachtigen om even rustig te zitten. Uiteindelijk lukt het me wel, dus schransen en mensen kijken. Veel volk op de been, de meesten richting zon….

want buiten regent het pijpenstelen.

De gate gaat open en we kunnen het vliegtuig in. Het zit niet vol, hetgeen betekent dat je ruimte zat hebt. Gemiddelde leeftijd is hoog dus het tempo is laag, eer iedereen zijn handbagage heeft opgeborgen en zit zijn we twintig minuten verder. Tegen zevenen landen we op Faro. Horloge eerst terugzetten, in Portugal leven ze een uurtje vroeger. Het koffertje komt snel. Buiten wacht het goede weer. De meeste bejaarden kruipen in een taxi, maar ik verkies de transit bus naar het centrum van Faro, €. 2,20 en daarin is ook de eerste sightseeing inbegrepen. Ik blijf in de bus zitten tot het centrale busstation en weet daardoor ook meteen waar ik me maandag moet melden voor de rit naar Sevilla.

Buiten het busstation vraag ik de weg aan een maaltijd bezorger. Wel eenstukkie lopen want het hotel ligt net buiten het centrum. Om acht uur ben ik ingeschreven bij het hotel nadat ik eerst €. 4,50 tourist-tax heb geofferd.

Ik fris me snel wat op, uitpakken komt later wel, en spoed me met grote dorst naar een restaurant in de buurt dat volgens de hotel receptioniste goed is.

Aardig restaurant en vriendelijk volk, de eerste Portugese pint staat snel voor mijn neus. De menukaart is tweetalig Portugees/Engels, maar ook met mijn beetje Spaans kun je hier aardig terecht. Ik laat me het gebodene goed smaken. Afrekenen tegen een vriendenprijs. Retour hotel, uitpakken, douchen en ik moet bekennen doodop te bedde…………zelfs ik.

Zaterdag, Beetje uitgeslapen en zomerbullekes aan. De zon staat al hoog aandeel hemel. Ik bemachtig een plattegrondje van Faro en wandel richting centrum op zoek naar mijn eerste Portugese ontbijtje. Eerste wat opvalt is de armoe van deze stad, slecht onderhouden straten, veel vervallen huizen en leegstand. Ook mensen nog zonder vijfdaagse werkweek zie ik op de bouwplaatsen.

Op het eerste terras heeft men geen bediening en zitten ook wat vervelende luidruchtige Fransen. Dus ik nok af…… wat verderop een pleintje,terras, schaduw en met bediening. Zitten en ochtend rantsoen besteld. Het is hier al druk, ook met toeristen wat ik eigenlijk niet verwacht had. Zoveel is er nu ook weer niet aan bezienswaardigheden in Faro maar er is wel een aardig winkelcentrum.

Ik bestudeer mijn eigen meegenomen info. En besluit toch eerst de VVV op te zoeken. Aardige dame, maar ze kan me niet veel meer vertellen dan dat ik al weet. Wel heeft ze op mijn verzoek info over de diverse muziek uitvoeringen.

Ik kijk wel wat uitkomt en wandel het oude nogdeels ommuurde centrum in. Hier gelukkig een stuk rustiger met volk. Op het plein valt meteen de kathedraal Sé gewijd in de dertiende eeuw op. Niet door de grootsheid maar eenvoud en de aparte klokkentoren.

Mijn wandelstok blijkt weer de investering waard, want ik mag gratis de kerk in. Er staan al mensen te wachten omdat er binnen een doopplechtigheid is, maar ik mag doorlopen omdat ik moeilijk ter been ben. En binnen kan ik gaan zitten. Het is een echt zuiderse doop met veel familie er bij. Allemaal op sjiek en schoon vrouwvolk. Het kind wat gedoopt wordt schreeuwt moord en brand.

De priester doet zijn werk en korte tijd later hebben we er weer een echt katholiekske bij. Nog even wat plichtplegingen en de kerk wordt vrijgegeven ter bezichtiging. Veel goud en erg oud, maar zeker wel de moeite waard.

Het wordt tijd voor een drankje en klein hapje. Dus een plekje opgezocht bij het “O Castello”; een horecatent deels op de stadsmuur met uitzicht over zee. Veel toeristen en hamburgers. Dus niet echt mijn plek. Ik houd het bij een drankje…

Ik stap op en wandel nog even naar het episcopaals paleis waarin veel mooi tegelwerk moet zijn. Echter er zijn voor mij nogal wat belemmeringen in de vorm van trappen. En ik vermijd liever dat risico als het niet echt hoeft. Ook het oude klooster Nossa Señora da Assuncao, nu een museum heeft dat euvel. Wel zijn daar op zondag een paar Fado uitvoeringen en ga ik daar mogelijk ook naar toe. Oude stad uit en een beetje rondlopen. Aan het begin van de Boulevard wat aanbieders van rondvaarten en kleine kraampjes met sieraden, leer en kleinkunst. Tijd voor een terrasje. Drankje en wat klein hartigs. Eigenlijk te laat voor de lunch en te vroeg voor diner.

Ik besluit om via een omweg naar het hotel te wandelen. En dan siësta.

Opgefrist wat later op de avond naar een ander restaurant in de buurt van het hotel. Ik was daar op de terugweg al langsgekomen, druk, maar reserveren was niet nodig zei de ober. Nu was het weer druk. Veel gereserveerde grote tafels, en een rij wachtende mensen. Ik meld me toch als alleenstaande bij de ober, wordt doorverwezen naar de baas. En zie daar,een vrij tafeltje buiten mag ik in bezit nemen. Een mix van Portugezen en toeristen. Het laatste zal er mee te maken hebben dat ook de prijzen hier wat hoger zijn. Maar allemaal goed betaalbaar en kwaliteit op je bord. Ik bestel wat ik lekker vind, peuzelen en mensen kijken. Veel Portugese jeugd en wat oudere toeristen zijn de hoofdmoot van de klanten. De leeftijd maakt niet uit hoe de iPhone deel uitmaakt van het tafelen. Het zei zo…

Het koelt wat af, Ik bestel nog wat zoets en een koffieke, afrekenen en dan richting hotel.