1e volle dag in Almeria..

Elfde dag

1e volle dag in Almeria

Dinsdag 16 mei 2023

Hotel TorreLuz Senior

Weer uitgerust van de reis van gisteren stap ik tegen tienen weer het hotel uit. Ik moet nog wel een ontbijt plekkie zoeken. Maar eerst even naar de nabij gelegen VVV voor info over Almeria. Omdat ik redelijk op de bonnefooi thuis ben vertrokken en geen vast reisplan had moet ik op deze manier mijn bezienswaardigheden bijeenpak zoien te schrapen. Via IPad doe ik ook veel, maar een stukje papier in de hand is ook prettig.

Ik ben de eerste klant vandaag bij de VVV en krijg wat globale tips. Ik kan me ook met een klein beetje wel bezighouden. In Almeria is niet echt veel te zien. Ik wist dat, maar het leek me wel aardig daar een keer te komen.

Dan terras, koffie etc. Ik bekijk de plattegrond van de stad en ben het dichtst bij de Kathedraal. Dus dat wordt het startpunt na het ontbijtje. De obers lopen af en aan want het is nu al druk op de terrassen. Veel oudjes, maar ook jongeren en allemaal eten, drinken en druk converseren. Ik denk zeker bij de jongeren, moeten die dan niet werken of zitten die massaal in de ploegendienst.

Wie niet stil zitten zijn schooiers, leurders en gehandicapte bedelaars, alle kleuren en nationaliteiten. Een constante stroom van mensen die hun hand ophouden, rommel aanbieden of anderszins trachten je geld af te troggelen. Een fooitje achterlaten op een terras is geen optie, want ze halen het gewoon weg. Sommigen blijven ook irritant aandringen zoals de accordeonist die al tien keer het Wolga lied heeft gespeeld om elf uur ‘s morgens.

Ik sukkel op mijn gemakje richting kathedraal, twijfel nog even bij de grote Mercado maar bewaar die voor morgen. De kathedraal heeft aan de buitenkant de uitstraling van een grote bunker. Wat een verschil met bv Jaèn. De ingang voor bezoekers is aan de zijkant van de kerk. Lieve dame en ik offer €. 5.00 voor een gereduceerd ticket. Daarvoor krijg ik wel een audiofoon met Nederlands gesproken tekst. Echter geen toegang tot het klooster. Maar mogelijk kom ik daargratis in als ik ooit besluit om alsnog in te treden. Zo lelijk aan de buitenkant zo mooi en sereen is de binnenkant. De bouw is destijds bewust laag uitgevoerd om geen mikpunt te zijn bij vijandelijke aanvallen. En om ook deels als fort te kunnen dienen. Op het dak zouden kanonnen hebben gestaan en er moeten schietgaten zijn. Ik neem de tijd, zwerf daarna nog wat rond door de smalle straatjes.

Ook een stukje Arabische wijk waar ik verschillende theehuizen zie en restaurants met de aanduiding hallal. Hoog boven Almeria toornt het grote fort “La Alcazaba”. Mogelijk dat ik dat morgen doe. Maar eerst even bekijken hoe het met het klimwerk zit.

Op een pleintje twee cafés, waarvan één met de naam “Bar Rotterdam”.Zoals verwacht hoor ik daar Nederlands spreken op het terras. Ik besluit maar om door te lopen…. Op de “plaza de la constitucion” ook een mooi terras, dus me daar even neergezet. Pintje en bestel een tapa van pittige bloedworst. Lekker…

Ik heb ondertussen ook weer in de gaten dat er nogal wat verschil zit in wat het bedienend personeel wel/niet mag. Sommigen mogen bestellingen opnemen en afrekenen. En anderen alleen de bestelling wegbrengen c.q. de tafels afruimen. Lang geleden dat ik dit verschil gezien heb.Mogelijk ligt het ook aan de grootte van de zaak hoor.

Hier in de straatjes betrekkelijk veel horeca, aardige zaken en ook vlak bij mijn hotel. Dus vanavond terug hier naar toe. Ik kom nog een mooie oude zaak tegen en besluit even binnen te kijken. Prachtige horeca, razend druk en lekker spul. Pintje en tapa met octopussalade. Maak nu voor de tweede keer mee dat de tapa niet automatisch komt. Maar als je een tapa besteld wordt er een minimaal bedrag bij je consumptie opgeteld. Dubbeltjeswerk hoor. Dus denk gisteravond voor mijn beurt gesproken te hebben en dat het hier net weer even anders werkt. Loop daarna nog wat rond en dan tijd voor siësta…..

De avond is aangebroken, dus moet er weer gegeten worden. Volgens de Spanjaarden liefst zo laat mogelijk. Als ik rond acht uur buiten loop zijn de restaurants de terrassen pas aan het uitzetten. Dus volop tijd om rond te lopen en keus te bepalen. Ik loop door de straatjes en kan niet kiezen. Mede omdat er vaak nog niemand binnen zit. Waar wel mensen zitten is de voertaal Engels en ik zit liever tussen de locals. Dan een terras, uit de wind en al redelijk bezet. Om een tafel voor vier personen alleen in te nemen is “no problem” zegt de ober. Ook kan ik vanuit die positie zowel terras als de voetbal op een scherm volgen.

Kaart, pint en zoeken wat ik wil eten.

Omdat ik overdag ook nogal wat binnen krijg, heb ik niet echt de geeuwhonger.

Halve porties staan hier niet op de kaart. Ik houd het bescheiden. Bestel twee tapas vooraf en een bordje gamba’s pil pil. Beetje brood om te soppen en ik eet weer. Ik zie ook niemand echt grote schotels als hoofdgerecht nemen.

Er komt een clubke van twaalf mooie jonge meiden die wat te vieren hebben. Ik zie daar geen enkele iPhone op tafel, alleen maar plezier met elkaar.

Even daarna komt een zwaar beschonken echtpaar het terras op waggelen. Aan de taal te horen Zweden of Noren. Ze kunnen niet meer tuffen zo zat. Zien ook geen enkele kans om iets te bestellen van de Spaanse kaart. De jonge ober geleidt ze met zachte hand van het terras.

Als de voetballers gaan rusten bestel ik nog een koffie en vraag de rekening. Ben benieuwd of ze nu mijn tapas wel berekend hebben. Maar nee hoor, ze staan wel op de nota, maar met €. 0,00, dus netjes gehandeld. Daarom een fooike voor de bediening en afmars. Nog even een klein toertje ter bevordering van de spijsvertering en dan zoek ik mijn kamertje op. Elf uur in de avond en er zitten buiten nog mensen te eten……