Lezingen uit Romeinen twee.......

Merida, woensdag 9 mei 2018.
Vannacht redelijk goed geslapen, met de nadruk op redelijk. Paar keer wakker van een beetje benauwende geur op de kamer. Net of er gerookt was. Raam wat verder open en airco aangezet dat hebt even doortocht. Wordt iets minder maar niet echt.
Er mag hier nergens gerookt worden en overal hangen rookmelders. Dus dat kan het niet zijn. Ik denk dat het te maken heeft met het schoonmaakmiddel dat men hier gebruikt. Ik weet dat je vroeger of nog wel een aftershave van het merk “tabac” had. Mogelijk dat ik daar op reageer.

De douche verfrist en om half tien sta ik buiten, sweater mee, want het is betrokken en wat frisser. Eerst een ontbijtadres zoeken want van dat chagerijn van gisteren heb ik mijn buik al vol.

Adreske zo gevonden en een pront meske van rond de twintig lentes is graag bereid een bak koffie in te schenken en er twee stuks flinke toast bij te leveren. Glaske water derbij met een beetje chloorsmaak ontsmet meteen de pillekes die ik in moet nemen.

Twee stukken toast is eigenlijk wat veel, maar vandaag is het loopdag. Heb ik volgens de stappenteller op mijn IPhone gisteren elf km gedaan dan zal ik dat vandaag overtreffen.

Plattegrond open en op pad. Eerst naar een oud fort bij de rivier. Hier ook nog veel interessante zaken te zien en er wordt nog steeds aan gewerkt om het te restaureren. Uit de beschrijvingen blijkt dat er niet alleen Romeinen, maar ook Moren, Visigoten, middeleeuws volk tot zelfs Napoleon tot dit fort hebben gebruikt.

En ze hebben er natuurlijk allemaal wat aan verbouwen. Er staat niet heel veel meer overeind maar nog wel een stuk gebouw waar je met twee aflopende onderaardse gangen bij de rivier kunt komen om water te halen. Het fort diende mede de bescherming van de stad en met name als er vremd, gevaarlijk volk over de superlange Romeinse brug zou komen. Die brug is echt een kunstwerk op zich met nog heel veel originele elementen.

Over die brug komen twee vrouwelijk pelgrims aangelopen. Ze hebben volgens mij al een flink stuk gedaan en geen oog voor de omgeving. Het zijn Françaises en vragen of ik de pelgrimsopvang weet. Toevallig heb km-discontinuïteit op mijn plattegrond zien staan en wijs ze de weg. Merci monsieur en weg zijn ze richting warme douche en slaapplek.

Ik denk terug aan min tocht. Idem als deze dames weinig aandacht voor de omgeving waar je doorloopt of langskomt. Of je moet er in de voorbereiding al o,gefocust zijn. Geheel van de wereld weg en alleen me jezelf bezig. Ik ben de laatste tijd ook in plaatsjes geweest waarvan ik me niks of heel weinig kon herinneren op de slaapplek na. Ik sta er nu wel anders in maar heb tot nu toe nog geen dag de krant gelezen die ik toch via mijn IPadje op kan roepen. Het interesseert me gewoonweg niet.

Hop verder Lauw, tijd is geld. Ik werp nog een laatste blik op de brug en dan richting oude Moorse restanten van leefwijzen.
Hè is even zoeken maar dan vind ik het. Veel opgravingen worden hier ter bescherming tegen weersinvloeden overdekt met grote afdaken. Dat is natuurlijk een duur grapje. Bij deze opgravingen die toch een vrij grote oppervlakte beslaan hebben ze het anders geregeld. Ze hebben er een groot gemeentelijk gebouw op palen overheen gebouwd.

Twee vliegen in een klap. Oudheid beschermd en dure grond bespaart. Opnieuw gratis entree, ik ben weer een van de weinige bezoekers. Dat valt me echt op dat het hier zo rustig is met toerisme. Er zijn er wel, maar valt niet op.
Ook hier is men bezig met de zaak in kaart brengen en opbouwen. Maar heel veel nieuws geven de Moren mij niet mee.
Gelukkig heeft hier de Islam het op moeten geven tegen de katholieken. Niet voor het geloof, maar nu zijn er cafeekes met bier en anders had ik thee moeten gaan drinken. Want het keeltje wordt droog. Barrekes zat dus snel een pintje.

Dan verder naar de poort van trojanes, de basiliek van Eulakia en het Romeinse circus van de wagenrennen. Hier leer ik weer iets. Het blijkt dat er allemaal,toch een bepaalde gedachte achter zat bij die Romeinen. De wagenrenners starten altijd met 12 man ieder uit een eigen poort symbool voor de maanden van het jaar.
De kar met paard was symbool voor de zon. De wagenrenner beelde de God Apollo uit. De zeven rondjes de dagen van de week. In de regel 24 races die de uren van de dag waren. En er waren altijd vier teams met een eigen kleur die voor de vier jaargetijden stonden. Ben ik daar 72 voor geworden om dat nog te weten te komen.

Ik loop terug richting centum en kom langs het aquaduct, de thermen en dan wil ik even rusten. Beetje eten in een restaurantje. De ober staat wat te pushen, maar ik push terug dat ik rustig de kaart wil bekijken. Bij de andere klanten zie ik veel te grote porties. Ik krijg ondertussen mijn pintje met daarbij een tapatje met stukjes varkensoor. Knapperig gebakken dus best smakelijk.

Ik bestel een koude soep, gazpacho en vervolgens kroketjes van Rabe de torro oftewel ossenstaart. Erg lekker maar ook zeer voedzaam. Wijntje, koffie en afrekenen. Ik ga nog even verder naar Diana’s tempel het laatste wat ik wil zien hier.
Net gezegd dat het rustig is, arriveren er twee gezelschappen in groep, een grote club Duitser en een even grote groep Japanners.
Mooie tijd om naar het hotel te gaan. Er is geen Spanjaard meer te bekennen. Alleen de restauranthouders die van het toerisme moeten leven staan op straat om mensen te lokken.
Ik kan even geen Spaanse pap meer zeggen en weiger beleefd alle vriendelijke uitnodigingen om binnen te gaan.

Mijn kamertje is schoon gemaakt. Ik werk mijn verhaal van dinsdag af. Even siesta en dan hotel reserveren voor de komende dagen in Avila. Ik ben mrt de auto en dan moet je wel rekening houden mrt ver lopen of extra parkeerkosten. Maar het lukt allemaal en ik zit morgenavond in Avila tot zondag en dan rijd ik naar Zaragoza. Ook hier even moeten zoeken naar een hotel, er zijn er zat,maar locatie, prijs en hoe het er uit ziet is toch wel even zoeken. Maar ook dat lukt uiteindelijk en wat zouden we tegenwoordig zijn zonder internet.

Ik leg een deel van min spullen alvast klaar om morgenvroeg in te pakken. Dan opfrissen en nog even naar buiten voor een drankje en klein hapje. Mijn meegenomen sweater heb ik zo aan want er staat een stevig koel briesje. Terrassen bijna leeg en binnen alles vol. Ik vind een aardig plekje in de buurt. Neem een drankje en twee tapas en stop er dan echt mee. Vriendelijke serveerster helpt me van min geld af en dan retour hotel.
Nog even de blog bijwerken en morgen naar de nieuwe plek.
Op de foto’s na ben ik helemaal bij dus de rust en hasta la ..........