1e volle dag in Jaèn…

Achtste dag.

1e volle dag in Jaèn

Zaterdag 13 mei 2023

Hotel Europa

Ik heb lang wakker gelegen, toch te laat en te zwaar getafeld gisteravond. Het zei zo, leermomentje. Ik neem de tijd om me klaar te maken voor weer een nieuwe dag. Plan is eerst de VVV op te zoeken voor info en een ontbijt barreke.

Geluk bij een ongeluk is dat het hotel tegen het centrum aan ligt wat toch wat klimwerk scheelt. Gelukkig zijn de eerste bouwers van de stad bijna op het hoogste punt begonnen. Neemt niet weg dat het klimmen en dalen blijft. Ook veel trappen en oneffenheden dus eigenlijk geen stad voor mij,

Ik wilde percé hierheen en ben er nu helemaal dus vooruit met de geit. Met wat hulp van Google en een plaatselijk bewoner vind ik de VVV. Lieve dame, goei stadsplan en ze kruist alle punten aan die ik beslist moet gaan zien.

Vlak bij de kathedraal ook een paar barrekes, dus eerst ontbijten. Er staat een erg frisse wind uit de bergen. De meeste mannen hebben overhemden met lange mouwen aan. Ik probeer een beetje uit de luwte en in de zon te gaan zitten. Barman, aardige vent die me snel van startvoer voorziet. Tijdens het ontbijt plan de campagne maken voor de komende twee dagen.

Nu ik toch bij de kathedraal ben ga ik die als eerste bezichtigen. Groots aan de buitenkant en binnen weer rijk rooms. Het is nog niet druk binnen en ik hoor alleen maar Spaans rondom me. Je kan ook nog afdalen naar de crypte, die ik oversla en ook een groot aantal trappen op om vanaf grote hoogte de kerk in te kijken. Geen risico nemen. Al met al toch wel dik anderhalf uur nodig gehad om zoveel mogelijk van de kerk te zien. Nu komen er wel wat groepen mensen binnen. Even een koffieke.

Ik besluit om nu eerst de Arabische wijk te bezoeken. Hier een aantal bezienswaardigheden die ik zeker niet mag missen volgens de VVV dame.

Het is verder lopen en nog meer bergop dan ik dacht en ook had ik een verkeerd beeld van het geheel. Ik verwachtte een heel oud middeleeuws centrum, maar het is een gewone volkswijk. Veelal smalle straatjes en steegjes, waarin de geboren en getogen “Jaènisten” ? het dagelijkse leven leiden.

Dan op een pleintje de “Villardompardo”, een mooi oud en gerestaureerd gebouw met restanten van Arabische baden. Gemeentelijk bezit, gratis te bezoeken en op de bovenverdiepingen veel uitstallingen hoe de mensen hier door de tijden heen leefden. Met gebruiksvoorwerpen en nagebouwde leefruimten. Alles te bereiken, rolstoelvriendelijk en zelfs een lift van -2 naar 3.

Ook heel veel gedienstige ambtenaren die op zaterdag aan het werk zijn. Het voert te ver om alles te benoemen. De oude baden, waterlopen en plaveisel zijn redelijk goed bewaard gebleven en ook de overige collectie is erg leuk om te zien. Het houdtme toch ook wel weer een anderhalf uur bezig. Een dame op het 2e verdiep tipt me om ook het uitzichtpunt vanaf het terras buiten niet te vergeten.

Weer verder en op zoek naar wat vocht. Het toerisme staat hier nog in de kinderschoenen is mijn info. Ik vind dat niet erg, maar dat heeft ook weerslag op de horeca. Niet veel aanwezig en waar wel zijn alle klanten locals. Natuurlijk tref ik wel een terrasplekje met frisse pint en wind. Dan verder naar boven klimmen maar weer. Nu ben ik hier toch. Ik vind de “Fuente de Magdalena”, een fontein waar ik de locals ook helder water zie halen. De“Iglesia de Magdalena” en de “Convento de Santa Ursula” zijn prachtig gerestaureerd aan de buitenkant maar potdicht. Ook geen enkele indicatie van openingstijden. Bij het Convento nog wel een oude poort met groot sleutelgat. Als ik daar even door kijk, zie ik dat zeker het binnenplein nog bewoond wordt door duiven. En aan de mest te zien al een aantal jaren. Ik besluit om terug te gaan, voordeel is nu bergaf. Dat wil niet zeggen dat ik sneller ga want het blijft opletten op oneffenheden.

Onderweg nog een pint in een volkscafé en even daarna staan we weer bij de kathedraal. Ik sukkel met een tussenstop richting het hotel. Onderweg zijn de restaurants al aan het opruimen, ook hier kent men de siësta.

Ik gebruik mijn siësta deels voor het dagverslag en digitaal te zoeken naar een restaurant in de buurt. Er zijn er natuurlijk wel, maar ook niet erg dik gezaaid. Ik besluit daarom niet te laat de stad in te gaan. Goed acht uur sta ik weer buiten. Op een pleintje vlakbij twee terrassen naast elkaar. Aanmelden en ik krijg een plekje, dus een stoel heb ik al, iedereen zit nog te aperitieven dus ik sluit me daar graag bij aan. Ik neem de tijd tot ik ook anderen eten zie bestellen. Ik heb al drie tapas op. Dus neem vooraf een potje met “carracoles” een soort kreukels die ik veel besteld zie worden.Als hoofdgerecht, coteletjes van melklam op een bedje van frietjes. Allebei erg smakelijk en niet zo zwaar. Speciaal op een schoteltje wat olijfolie uit de streek om mijn brood in te soppen zegt de ober.

Er staan weer mensen in de rij tot er plaats vrij komt. Ik tutter nog een koffieke, reken af en geef mijn plek aan de volgende. Dan richting hotel. Geen anderstalige toerist dan Spaans gehoord vandaag…….