Dag 22 verblijf in Rome

Dag 22 verblijf in Rome

Maandag 21 oktober 2024

Hotel Ascot

Half negen sta ik er naast. Bullekes klaar leggen en de badkamer in. Het water is “gat lauw”, scheren en tandjes poetsen is geen probleem. Maar het water in de douche is zeker niet warmer. Nondepatat, met koud water douchen zijn we niet meer gewend. Dus het wordt een quicky, natmaken, snel wat doucheschuim en weer afspoelen. Zo goed als rimpelloos stap ik uit de douche, want van kan koud water krijg je wel een strak vel.

Aankleden en ontbijten. Ik maak de balieman deelgenoot dat er geen warm water op mijn kamer was. Ik weet het signore, er was een probleem met de elektriciteit maar het is nu opgelost.

Ik geniet mijn ontbijtje en kijk ondertussen in mijn gidske naar wat wandelroutes. Maandag vandaag, dus veel, met name musea, gesloten. Geen probleem. Ze moeten al heel iets speciaals hebben wil ik daar binnen stappen.

De weersverwachting is vandaag excellent. Zon en rond de twintig graden. Dus prima wandelweer. Ik besluit om minstens een deel van de Quirinaal, één van de zeven heuvels in Rome te bewandelen, met als voorlopig eindpunt de chique Via Veneto. Onderweg kom ik dan nogal wat werk van Bernini tegen. Een architect, barok uit de 17e eeuw vertelt Google tegen me. Ik kende de beste man ook niet hoor.

Ik vertrek vanuit mijn hotel, hier voor de deur een mini marktje.Wat verse groenten, een paar kramen met ik denk tweedehands kleding en klein huishoudelijke materiaal.Ik wil eerst naar de Santa Maria degli Angeli. Een Romeins badhuis wat later omgebouwd is tot grote kerk. Ik loop echter verkeerd en kan door straatwerkzaamheden niet zo snel terug. Dus dat laat ik maar even liggen tot een andere keer. Als eerste kom ik dan de Santa Maria della Vittoria tegen. Een kleinere kerk, met de mooiste barok van Rome zegt de beschrijving. Prachtig, echter het zicht op het plafond wordt deels ontnomen door een paar netten tegen de duiven. In deze kerk ook een beeldhouwwerk van Bernini “de extase van Teresa” (Google). Er komen dan een veertigtal tieners binnen onder leiding van een leraar. Ik vlucht even de sacristie in, waar een nonneke allerlei religieuze spulletjes verkoopt. Ik neem niks, doe een kleine donatie die ook in dank aanvaard wordt. Tieners weg, rustiger en zoals veel anderen kan ik foto’s maken.

Rome stad van fonteinen. De eerste grote die ik tegen kom ligt tegenover het kerkje. Ik zak af richting Piazza Barberini, onderweg bij een hotel, veel luxe Mercedessen met op het nummerbord CD. Veel politie, schelle portofoons en zichtbare wapens. Ik kan er zo gauw niet achter komen welke hotemetoot hiervoor verantwoordelijk is. Veel grote Palazzo’s, ontworpen door Bernini zijn nu in gebruik bij regeringsinstanties. Overal duidelijk politie, carabinieri of ander geüniformeerd volk bij de ingang. Want er loopt hier heel wat politie rond zeg.

De handhavers zijn zeer zichtbaar aanwezig. Bij ons te weinig, hier teveel ?. Op de Piazza Bernini, zouden twee fonteinen van hem moeten staan. Ik kan er maar eentje ontdekken. Hij werkt niet en er staan zoals bijna overal hekken omheen.

Niet mooi maar nodig, sommige mensen verpesten met hun gedrag veel voor goedwillenden.Ik loop de “Via delle Quattro Fontane” in. Daar ook een beroemd kerkje “San Carlo alle Quattro Fontane” ontworpen door Borromini, een kloosterkerkje met een mooie crypte en fresco’s. De gladde draaitrap naar de diepe crypte heeft geen leuning, ik word er zo al draaierig van. Dus die bezoek ik wel via Google. De binnenplaats van het kloostertje is open, maar zeer eenvoudig, ik sta snel buiten. Op de kruising maak ik van drie van de vier fonteinen een foto. De vierde moet u t.z.t. maar zelf gaan maken. Bij een tabakszaakje annex van alles, even rust met koffie en een waterke. €. 2,00 samen.

Beetje rondstruinen door een stad daar hou ik van. Allemaal wat rustiger zonder veel toeristen, onderweg kom je zo toch wel leuke dingen tegen. De meeste highligts in Rome heb ik vroeger toch al met Lieske bezocht. Toen geen files bij bij elke bezienswaardigheid. Want druk is het mensen. Eind oktober en overal wachtrijen. Zelfs bij de hop-on/off bussen, en ik tel toch al snel drie maatschappijen. En constant touringcars, die dagjesmensen aanvoeren.

Ik sukkel richting de Via Veneto, dure buurt met veel art deco gebouwen. Ik ben wel even onderweg. De straat is niet meer wat het geweest is. De grote luxe hotels zijn er nog wel. Maar er is ook leegstand en verpauperde panden. De mensen met “oud geld” hebben andere luxe locaties gevonden. “Nieuw geld” staat niet altijd voor goede smaak. Dus snel uitgekeken. Tijd voor een hapje en drankje. Je hebt er “Doney Caffé”, superluxe zaak. Maar een glas wijn begint bij €. 19,00 en espresso €. 6,00. Dus die sla ik over. Even verderop een aardig terras. Neerstrijken; Pintje, waterke en wijntje. Bruschetta all’italiana vooraf en daarna Tortellini panda,prosciutto, piselli. Dus gevulde pasta met room, ham en doperwten. Simpel maar smakelijk. Ook vier landgenoten op het terras en duidelijk aanwezig. Sommigen denken dat harder praten beter werkt dan argumenten om je gelijk te halen.De bediening is wat lusteloos, dus fooike laten zitten. Ik wandel daarna bergop richting hotel, passeer nog de Kapucijner crypte, waar van beenderen en schedels van monniken o.a. mozaïeken zijn gemaakt. Maar daar ben ik al eens geweest. Om half vijf stap ik redelijk bezweet het hotel weer in. 14.647 stapjes zegt de teller……. Dus even tijd voor siësta……

Opfrissen en weer buiten. Iets zoeken om te eten, niet echt veel honger. Ik ga naar die mooie zaak van gisteren. De bazin is er niet, al het andere personeel wel. De sfeer is heel anders, maar niet beter merk ik. Veel praten en weinig doen. Ik bestel een pint, maar geen schuim en al dood voor ze het brengen. Ik twijfel of het glas wel schoon is. Dus terug gestuurd en een ander glas gevraagd. Achter de bar is de man niet blij zie ik. Zijn probleem. Er is maar een beperkte menukaart. Een paar salades en enkele simpele pasta’s. Ik houd het even bij een “Caprese”, tomaten met mozzarella. Bij ons vind ik de mozzarella altijd flauw en zonder smaak. Maar hier in Italië heb ik daar toch andere ervaringen mee. Ik heb het idee dat de pasta’s vanavond het betere opwarm werk zijn. Dus bestel dat niet, mijn Caprese wordt geserveerd. Ik vraag om wat brood, dat komt als ik de salade al half op heb.

Eigenlijk heb ik hier voldoende aan. Vanmiddag toch wat laat gegeten en dat merk ik. Opstaan en afrekenen, geen pasta ? zegt de serveerster….no Grazie.

Ze willen cash afrekenen want het rolletje in het pinapparaat is op. Normaal maakt het me niet uit. Maar nu heb ik een grijs vermoeden dat het geld niet in de kassa terecht komt. Ik heb geen cash zeg ik………… ze zoeken z.g. in laden en dozen. Ik geef geen krimp en dan vinden ze plots een doos met rolletjes…..

Pinapparaat doet het weer, Afrekenen, ikke blij,zullie nie….

Ik wandel nog een kwartiertje rond, verder in de buurt zo gauw een barreke of zo, dus ik nok af naar het hotel……