Weer op pad na wat dagen rust

Ik ben weer in de lucht na een paar dagen verplichte rust omdat er met de paasdagen onderweg geen bedje te vinden was en de goot vond ik nog wat vroeg voor me. daarom op zeker gespeeld en de eerste de beste gelegenheid gepakt om wat langer te blijven. Zie vervolg van dit verslag.

11e dag 21 april 2011.
Van Ecausinnes naar Seneffe

Ontbijtje bij El Tuy genuttigd en mijn was ligt al schoon op me te wachten. Inpakken, afrekenen en wegwezen. ik heb besloten om toch nog maar de GR12 te blijven volgen wel om maar wel afwisselender dan rechtstreeks. Omdat ik ongeveer 1,5 km uit de route zit moet ik deze eerst overbruggen en loop langs het riviertje de Sennette. Rustgevend en groen. Zolang het rechtdoor gaat geen probleem, maar dan een T kruising dus wat nu. Na wat dralen een dame uit bed gebeld en deze wees me vriendelijk de goede kant uit. om 9.00 uur zie ik weer de bekende rood/witte streepjes wat betekend dat ik op de goede weg zit. Ik kom uit op een verlaten spoorlijntje en moet dat 2,5 km volgen, hoezo afwisselend ?. Op een gegeven moment moet ik een riviertje over, maar het bruggetje is grotendeels weggespoeld en ligt half in het water. daar durfik zelfs niet over. Terug is geen optie,dus rustig blijven en even rondlopen. even verder ligt een plankier over het beekje waar normaal het vee over gaat. Dus dat moet mij ook wel kunnen houden. De route is hier opmerkelijk slecht aangegeven dus constant op de weg en de tekens letten. Rond 11.00 uur loop ik Ronquier binnen waar een enorme scheepslift met een grote waterbak de schepen in een ander deel van een kanaal brengt. Ik twijfel of ik even naar boven zal gaan om alles te bezichtigen, maar je bent zo 2 uur kwijt dus dan maar niet want ik moet nog ver. Verder door de velden tot ik weer vastloop op geen markering en niemand te zien. Dan lijk ik even op god want ik hoor iets brommen en zowaar een boer is zijn gigantisch land aan het bemesten. Armpje omhoog en de tractor stopt. aardige vent die me mogelijkheden geeft om verder te gaan, snel of mooi. Ik kies voor snel en ben zo wer in de goede richting DENK IK. De tekens volgen mijn boekje niet meer en dan zegt de wet tekens volgen, want die zijn actueler dan een boekje dat herdrukt moet worden. In mijn geval dus niet, bijna km verkeerd dus terug en het wordt steeds warmer. Als ik weer goed zit dan eerst maar lunchen. Wel een beetje in de schaduw en uit de wind want er zweven miljoenen pluisjes van paardebloemen door de lucht. Ze plakken met name rond je mond en neusgaten en het jeukt nogal. Een onderwijzer die bij me stopt zegt dat dit 1,5 maand eerder is dan vorig jaar want hij volgt de natuur ook nogal al vanuit zijn vakgebied. Hij heeft vorig jaar een deel vande route SdC in Spanje gelopen. Ik loop tussen de rivier De Samme en een oud kanaal op een jaagpad. Het kanaal wordt niet meer gebruikt dus de natuur en ook de boomstronken hebben vrij spel. Opletten lowieke. De beschrijving zegt dat ik op een gegeven moment de kerktoren van Seneffe moet kunnen zien, maar vlgs mij is hij afgebroken want het blijft maar duren. De weg lijkt steeds langer te worden. Dan EINDELIJK daar is hij en binnen de kortste keren Seneffe in en een groot terras. Brasserie de La Samme. De waard komt naar buiten en begrijpt dat een halve liter water zeer welkom is. Omdat mijn B&B Le refuge 5 km buiten Seneffe ligt bel ik vlgs afspraak de bazin Nellie Verslijpe en zij is binnen 10 minuten bij me met de auto. Even kennis maken en na een half uur zit ik gedoucht in de tuin aan een Leffe. Nellie zorgt voor het avondeten. Ik vertel haar dat ik voor de komende dagen nog geen onderdak heb en ze vreest dat dat moeilijk zal worden ivm de paasdagen en dat veel wielertoeristen in deze streek komen fietsen. Ze pakt de telefoon en gaat rondbellen. Ik had zelf 4 adressen, maar 2 hotels hebben de recessie niet doorstaan, dus failliet en 2 B&B,s zijn dicht wegens vakantie. De eerste gelegenheid is 50 km verderop in Walcourt. Te lang om in 1 dag voor mij te lopen dus eigenlijk geen optie, maar op de bonnefooi vind ik eigenlijk nog te trickie op dit moment. Ik besluit om toch de B&B te nemen en dan maar de paasdagen daar door te brengen. Kan ik eens goed uitrusten want het linker pootje speelt af en toe wel wat op. Er is geen directe busverbinding dan heel omslachtig via Charleroi. Dus dan door Nellie maar een bevriende taxi laten regelen. Ik smokkel dan wel wat wandelkilometers maar je moet wel realist blijven. Als alles geregeld is komt Nellie met een eigengemaakte notenwijntje die wel op Port lijkt en 22 procent alc. heeft. Peter Mies belt nog even en daarna en potje eten en een wijntje waar Lieske ook wel van genoten zou hebben en dan naar bed.

12 dag 22 april 2011.
Van Seneffe naar Walcourt

Ik slaap uit omdat ik toch tijd heb en na het ontbijt brengt Nellie me naar het Centrum van Seneffe waar de taxi wacht. Aardige belangstellende chauffeur en de kosten zijn te overzien. Om 12.00 uur bel ik aan bij mijn nieuwe B&B Confluences in Walcourt en gooi mijn rugzak binnen. Kamer is nog niet klaar dus eerst wat eten en dan geld pinnen. Ik loop naar de VVV om info, maar er geen mogelijkheid tot Internetten. Dan mijn dagboekje maar op de ouderwetse manier bijhouden. Ik ga de komende dagen benutten om mijn routjes tot aan de franse grens te bekijken op alternatieven, want de GR 12 maakt af en toe wel heel grote bochten. Dan naar mijn kamer en opfrissen die hap. Bij het diner zitten er nog drie gasten aan tafel. 3 belgisch limburges. Aardige lui een vader en zoon met vriend. Die vriend is een 2 meter lange vent in korte broek tot op de knie en kousen ogetrokken tot net onder de knie. Ik hoor Lieske al lachen. Ze praten alledrie net zo langzaam als ze bewegen maar aan het eind zijn alle potjes eten toch leeg. Op het cafe terras naast de B&B zie ik ze s, avonds weer. En raak in gesprek met de vader, ook weduwnaar en na 5 jaar nog steeds zoekende naar zin in het leven. De lange vriend speelt de clown, drinkt zeker 8 flessen Keizer Karel de vijfde bier leeg en wordt zo zat als een aap. We lachen wat af met hem.

13e dag 23 april 2011
De volgende ochtend aan het ontbijt is hij een stuk stiller. Ze vertrekken na het ontbijt richting huis. De huisbazin zegt dat ze iemand gevonden heeft die het gat in mijn broek wil repareren een vrouwtje van 80 jaar en de broek is nog dewelfde dag keurig ouderwets gestopt klaar. Voor 2 euro kun je niet sukkelen. in het dorpje zelf is buiten de basiliek niet veel te beleven dus ik lummel wat rond en luister naar de sociale controle praatjes op het terras, want ieder die voorbij komt wordt wel besproken. Ook ik met mijn sjaaltje want iedereen weet ondertussen dat ik onderweg ben naar SdC en even de paasdagen afwacht, waarschijnlijk gehoord van de huisbaas. maar ze zijn allemaal even vriendelijk.
s, avonds eet ik bij de italiaan en heb ondertussen weer 2 nachten na pasen geregeld vor mijn vervolg traject. Veel aan Lieske gedacht omdat ze er vorig jaar Pasen nog was. In de nacht ook van haar gedroomd en dan is het heel irreeel als je wakker wordt en je vindt niemand naast je.

14e dag 24 april 2011.
De volgende ochtend zit de hele ontbijttafel vol. 12 man aan eenlange tafel. Ik ben de enige nederlander tussen alle belgen maar ze zeten aml dat ik op weg ben. een enkelning spreekt ook nederlands en dat maakt het voor mij wat simpeler. Ik raak aan de praat met een vriendelijke man, hij is door omstandigheden een ander leven begonnen, jaagt geen carriere meer na maar staat meer in het leven. Ik wordt uitgenodigd o, als ik terug ben bij hem te komen logeren. Ik ga naar de kerk en probeer zo goed mogelijk de mis in het Frans te volgen, Iedere parochie heeft toch weer zijn eigen aparte zaken en het valt me op dat hier veel meer wordt gestaan dan bij ons. Aardige pastoor van de oude stempel, met een brede glimlach komt hij iedereen na de mis de hand geven en zalig pasen wensen. Ook mij en dat komt goed uit want ik vraag meteen een stempel voor mijn credential. Daarna lunchen en broer Tob belt nog met het laatste nieuws. Dan sieste, opfrissen en even naar het terras. Er zit een echtpaar die op een Harley gekomen zijn en ik completeer ze met hun mooi gepoetste machine. Ze zeggen lachend dat het aan mij ligt dat ze in een hotel zitten want de B&B had een dubbele boeking gemaakt. Ze presenteren het restaurant van het hotel aan en ik ga daar eten. Wel goed maar redelijk aan de prijs, maar ja het is Pasen.Ik bestel pintade, dus parelhoen, en voel me ver van huis dan toch even Tullepetaon. Ik werk tussen de gangen door mijn dqgboekje even bij en de kelner denkt waarschijnlijk dat ik het restaurant beoordeel. Hij komt dan ook regelmatig de wijn bijvullen en ik accepteer dat met een brede glimlach. Er zitten wat vlamingen te praten over vakantie en Portugal. De algarve vinden ze duur en het binnenland is mooier omdat je daar ook de arnoede ziet. Ze zullen het wel goed bedoelen. Ik drink nog een koffie in mijn onderhand stamcafe en ga naar bed.

15e dag 25 april 2011
Bij het aankleden sneuvelt mijn horlogebandje weer. De lijm laat los, dus morgen een ander bandje kopen. Bij het ontbijt wissel ik gegevens uit met de man van gisteren en beloof hem TZT contact op te nemen. Als iedereen weg is order ik mijn kaartjes en routjes voor de komende dagen. Even lunchen op het teraas en dan komt er met donderend geweld een horde muzikanten aangerukt. Het blijkt dat elk jaar op de zondag na pinksteren een rollenspel wortd opgevoerd uit de tijd van Napoleon met een 1500 man. De muzikanten een 80 mùan met trommels en fluiten oefenen regelmatig. Ze maken een rondje door het dorp en als afsluiting gaan ze alle cafe op de markt een keer binnen om te drinken. mooi om te zien en het bier vloeit rijhkelijk. Er zijn 4 cafes dus het duurt nogal evebn voordat iedereen aan de beurt is gezeest. I, eet savonds weer in de B&B en reken meteen af omdat ik dinsdagochtend vroeg weer vertrek Ze een speciaal tarief voorc pelgrims hetgeen betekent dat ik 12 euro per nacht korting krijg. Leuke geste die ik al meer gehoord heb.
Daarna alvast inpakken want dinsdag gaan we weer op pad. Ik ben blij dat ik weer kan gaan lopen want het duurt toch wel lang als je verder weinig kunt doen.

16e dag 26 april 2011
Van Walcourt naar Philipville

Bijtijds opgestaan ontbijt, lunchpakket en op pad. Alternatieve route genomen die nogal wat klimmen en kilometers scheelt. Ik kom door een aardig gebied en loop om 13.00 uur Philippeville al binnen. geschaft op een bankje in een parkje en hop naar mijn B&B. Die ligt nogal afgelegen. ik gooi mijn rugzak af en ga terug naar heot dorp. Ik moet daar toch eten en kan wat inkopen doen zoals pleisters en horlogebandje en zoek een Pc. Dus ook die weer gevonden zoals jullie bemerken.

Ik ga stoppen en meld me weer zsm. Allemaal nog dank vor de vele reacties en de groeten uit Bels.

Louis
Ps. Typfouten ligt aan mijn belgisch bordje;