Nog steeds op weg naar Cargilesse

Bonjour tout le monde,

Ici Louis:
Nu in een gemeentehuis waar ik van een corpulente maar lieve ambtenares een Pc-tje tot mijn beschikking kreeg. Zoals gewoonlijk maak ik even de vorige dag af in het voorgaande verslag en kpm dan hier weer terug.

55e dag 4 juni 11
Van St Pierre Le Moutier naar Augy sur Aubois.

Dit is een afwijking van mij route,want ligt aan de GR 65 maar ik had beloofd om hier even langs te gaan.

Ontbijt en afrekenen. De rekening valt zodanig mee dat ik vraag of het wel correct is. Ja want het ontbijt krijg ik van haar en het diner wordt door de fransen betaald. Allemaal bedankt, niet nodig naturlijk maar wel stik leutig. Ik, op pad, lekker koel nog. Vandaag loop ik tot Lurcy Levis een dorpje 12 km van het nederlandse pelgrimshuis. Als ik in Lurcy ben ga ik bellen dat ze me op komen halen. Ik loop vandaag de Auvergne streek in en in het eerste dorpje is al een cafe-tje open. Rugzak af, koffie, koek en een limonaadje. Dan verder en na de lunch wordt het weer erg warm. Gelukkig ben ik snel in Lurcy Levis. terras t/o de kerk, nedergestreken bestelling gedaan en naar het pelgrimshuis gebeld dat ik gereed sta om opgehaald te worden. Een kwartiertje later komt Monika me ophalen met de auto. Zij is voor twee weken hospitalero in het pelgrimshuis, wat wil zeggen dat zij het beheer en de administratie als vrijwilligster doet. daarna komen er weer andere mensen. Eenmaal aangekomen mak ik kennis met Esther de studerende dochter van monika. ik ben de enige pelgrim op dat moment en kan kiezen uit een 15 tal bedden op de slaapzaal. Douchen en nu l
mooi de tijd omp al mijn kleren weer eens in een wasmachine te doen dan een handwasje in een wasbak. Ik kan kiezen om in het restaurantje in het dorp te eten of met hen samen in het pelgrimshuis. Ik kies vanwege de gezelligheid voor het laatste. Onder het eten praten we wat bij en het blijkt dat Monika al 12 jaar weduwe is. Dus kan zich goed invoelen in mijn situatie. Ook zij heeft destijds de wandeling aangegrepen om zaken op een rij te krijgen. We eten onder het afdak omdat het regelmatig regent en af en toe een bliksempje door de lucht. Na het eten trekken Monika en dochter zich terug in hun prive vertrekken en blijf ik op het terras zitten mijmeren hoe graag ik Lieske hier bij gehad zou hebben om samen van de stilte en uitzicht op de donker wordende vallei te genieten. Jan van Loon belt nog vauit Antwerpen en ik bel Cor Sperber maar die is weer op de lappen. Dan naar bed, beetje puzzelen en ik lig nog lang wakker met mijn gedachten bij de sterren boven mij.

56e dag 5 juni 11
verblijf in Augy sur Aubois

Ik ben vroeg op voor de zondag. Om half negen brengt Monika mij een zondags ontbijt met gekookt ei-tje. Ik regel hetzelfde meteen bij haar vor de maandagochtend. Na het ontbijt bekijk ik de routes nog een keer om mijn planning te maken voor de komende week zeker nu Pinksteren in aantocht is en mijn slaapgelegenheden. Als ikzelf vanuit Augy sur Aubois vertrek waar iik nu zit en eigenlijk niet op mijn route ligt, kan ik met een kleine omweg toch op mijn routje komen en hoeft Monika mij niet terug te brengen. Ik heb het zo bekeken dat ik met Pinksteren in Cargilesse an kan komzn als allzs meezit en dat is weer een knooppunt van waaruit ik verder kan plannen. Ik regel direct een slaapadres voor de maandagavond in Charenton Du Cher in een pelgrimshuis bij mensen thuis. Daarna ga ik even het dorpje in en koop wat voor mee te nemen de andere dag. Om de restauranthouder wat te gunnen ga ik, ook bij hem lunchen. Hij heeft zoals al eerder gemeld een multifunctioneel berijf. Kruidenier, bakker, bar en restaurant. Het hele sociale leven speelt zich rond zijn bedrijfje af. Aardige jonge ondernemers en alles is mogelijk als je het maar vraagt. De man heeft ook het vermogen om terwijl hij buiten staat te kijken wat er gebeurt onderwijl de kassa te bedienen en een praatje te maken. Het doet me denken aan een bekende kapper op de veemarkt vroger, die terwijl hij stond te knippen niet naar de klant keek, maar wel wat er zich buiten op straat afspeelde. Klachten over de coupe heb ik eigenlijk nooit gehoord. Ik eet zondagavond ook weer metde dames. Daarna naar bed, iki lig nog lang wakker en zie de andere lege bedden. Ik zou willen dat Lieske op 1 van die bedden lag en naar me zwaaide. Dat gebeurde vroeger wel eens als we ergens in een hotel waren met aparte bedden. We zwaaiden dan naar elkaar en riepen gekke dingen wie s,nachts naar wie over zou lopen. Vaak werden we dan s,ochtends in één bed wakker. Smal, maar wel lekker vertrouwd dicht bij elkaar.

57e dag 6 juni 11
Van Augy sur Aubois naar Charenton Du Cher

Ik kan vanuit hier weer op mijn normale route komen omdat de GR 65 hierop aansluit

De lucht is grijs. Dus regenpak klaarleggen. Ontbijt weer met een eitje en neem afscheid van Monika. Ik schrijf nog een stukje in het gastenboek,ook voor Pasttor Fons van hees als hij hier over een maand is. Dan via de bakker op weg. Ik heb mijn regnplak aan, maar het blijft droog. Ik ,lopop vandaag een alternatieve route langs het kanaal van Berry. 21 km en de enige afwisseling is dat je af en toe links en dan weer rechts van het kanaal loopt. Dus weer volop tijd om na te denken. Volgende maand 6 juli is Lieske jarig, nog maar even niet teveel mee bezig zijn. Vorig jaar met de vrienden nog wel iets mee gedaan, maar nu ben ik alleen en ik weet het nog niet. De ondergrond is vandaag door de regen weer verraderlijk van glad tot ongelijke graspollen. Het loopt niet gemakkelijk, maar het is allemaal wel plat. Ik zweet als een bezetene in mijn regenpak en waag dan toch maar de gok om het uit te doen. Dampen slaan er af. Het stilstaande water in het kanaal is een eldorado voor muggen en duizenden kleine vliegjes; Als je even stilstaat zit je meteen helemaal onder.
Ik stop om een blikje sinas te drinken en als ik het even weg zet om een koek te pakken zit het meteen onder de vbliegjes. Ik doe iets wat ik nog met afval nooit doe, iok geef het blikje een schop omdat ik het te vies vind om nog op te drinken.
Ik eet ook mijn koek niet op en loop meteen door zonder te lunchen. Als ik net het dorpje Charenton Du Cher inloop een hoosbui van jewelste. Ik kan net op tijd een kerkportaal inspringen. Dan aan de overkant een cafe-tje; Dus zo snel mijn rugzak het toelaat ovegestoken. Drankje besteld en adres gevraagd. ha monsieur dat is hier net tegenover. Ik steek weer over en bel aan. een oudere dame doet open en zegt entree monsieur. Achter haar staat har nog oudere zuster. Ik wijs op mijn modderschoenen, maar zij zegt streng ENTREE. Binnen heeft ze al opde kranten klaar liggen om in mijn schoenen te doen om ze sneller te laten drogen. Dan naar de kamer. echt frans zal ik maar zeggen, dat moet voldoende zijn voor de beeldvorming. Maar beter zo dan in de regen lopen. De tuin achter het huis is zo groot als het Coenenpark. Als ik later in het cafetje even ga aperitieven hoor ik dat de dames de pelgrimsopvang echt niet voor het geld hoeven doen, maar uit idieele overwegingen. Je betaalt Euro 25,00 voor overnachten, diner met wijn en ontbijt. Dus zeker niet teveel. Ik dineer bij de dames aan tafel en Colette en Chantal, want zo heten ze kunnen lekker met elkaar discusieren nheb bik in de gaten en echt dikwijls zijn ze het niet eens met elkaar merk ik wel. Na het diner vroeg naar bed. Beetje puzzelen en ik slaap als een roos nadat ik een handdoek heb gelegd in een kuil in het bed, wat door het vele gebruik wel wat ingezakt is.

58e dag 7 juni 11
Van Charenton Du Cher naar Saint Amand Montron

Ik krijg bij het ontbijt nog wat tips van Chantal hoe ik het best en snelst na de regen van gisteren naar Saint Amand Montrond kan lopen. Ik koop nog wat koeken bij de bakker en loop in een stuk door, ten eerste is het maar 14 km en ten tweede wil ik nog wat internetten. De route is niet iets meer afwisselend dan gisteren, maar ook niet erg boeiend. Om 12.30 uur meld ik me bij hotel La Croix D, Or. Opfrissen en op zoek naar een internetadre. Zoals reeds gemeld bij een arbeidsbureau. Vwb het internet en dat heb ik al meer meegemaakt ondertussen hier in Frankrijk komen er regelmatig reclame boodschappen doorgezonden. Je kunt dat niet onderdrukken en zal wel aan het vsoort abonnement liggen, maar het is wel storend.
Ik moet om 1700 uur afsluiten en ga voor het eten nog wat drinken. Mijn VHOM maat Carlo Kolthoff belt me op, vraagt hoe het gaat en we praten weer even bij. Stik leutig en ook deze contacten doen me erg goed.
Voor het eten bel ik Geert en Annie nog even om te vragen wat waken te kopen en op te sturten. Geert vertlet over de toestand in en rond mijn huis en de hulp die hij oa van de buurman krijgt. Goed om te weten dat zoveel mensen op deze manier weer eea voor je willen doen. gheert vertelt ook dat en kennis die gelijk met Lieske in het ziekenhuis lag en nog wel geopereerd kon worden gestorven is. Ik wist door contacten met zijn vrouw en zoon dat het niet goed ging, maar toch blijf je hopen. Ik denk aan wat die mensen op dit moment weer moeten doormaken en voel zo goed mogelijk met ze mee.
Eigenlijk weinig honger na zo een bericht, maar toch maar gaan eten. In de eetzaal zijn twee stagiares aan het werk een jongen en een meisje. Zij worden vanachter de bar gevolgd door de eigenares of ze het wel allemaal correct doen. Ze worden frans gedrtild. Verwelkomen, opnemen en uitserveren etc. Bij mijn hoofdgerechtv gaat het fout. het meisje vergeet mijn nieuwe bestek mee te brengen. Ik probeer haar aandacht te trekken, maar dat lukt niet dan maar opstaan en erc oml vragen. Ik zeg lachend dat ze in nederland ook met mes en vork eten en het kind kruipt bijna onder het tapijt van schaamte. De eigenares komt persoonlijk har excuus aanbieden, maar ik zeg dat ik het niet erg vind. Als ik afreken krijg ik een speciaal tarief en ik stel het meisje nog wat op haar gemak zoadat ze weer kan lachen. Dan naar bed en een beetje TV kijken.

Tot de volgende mijn keelgat wordt droog en ze gaan hier sluiten