De temperatuur stijgt weer net zoals de weg

Dag beste mensen die me volgen. vandaag in Mussidan aangekomen en ik zit nu in en internetcafé. Ik ga even terug naar gisteren om af te maken dus tot zo.

83e dag 2 juli 11
Van Neuvic sur l,isle naar Mussidan

Om 7.30 uur aan tafel. Er zijn kadetjes, niet mijn kost, maar ik heb het idee dat ze speciaal voor mij gekocht zijn. Mijn kostdame en heer lijken wat zenuwachtig en als ik om de rekening vraag kijken ze elkaar aan wie het zal zeggen. De dame stottert een beetje van Euro 10,00. Ik zeg dat ik dat niet reeel vind en de man zegt je mag geven wat je wil. Ik geef Euro 50,00 wat ik zeker niet te veel vind voor 2 maaltijden, drinken overnachten en ontbijt. Nu zijn zij weer beledigd, ik ben pelgrim dus mag zeker niet te veel betalen. We worden het eens over Euro 25,00 en iedereen tevree. Nog een foto voor het album die hij naar me door zal mailen.en afnokken.
Ik krijg van Jean Jaques nog een tipje om direct op de route te komen en dat scheelt weer 1,5 km omlopen. begint goed, maar dan een stuk door een pas beregent maisveld. Grote klompen rode klei aan mijn schoenen en dat loopt niet gemakelijk. Gelukkig maar een klein eindje en weer harde weg. Ik moet een bos in over een mountainbike terrein en dan gaat het even mis. ik moet vlgs de beschrijving een tweede afslag na 100 meter vinden, maar niks te vinden ook nietna een paar keer op en neer lopen. Dus dan een alternatief zoeken, ik moet uiteindelijk over een spoorweg en dan op een verkeersweg uitkomen. Ik gok en heb geluk dat ik direct al de spoorwegovergang zie. Wel een andere dan ik eigenlijk moet hebben, maar ik zit goed in de richting. Ik loop in ieder geval niet om. Da kom ik op de weg uit en volg die. Ik kom in een dorpje en zie een cafeetje dat open is. Naar binnen, koffie en een brtoodje, want ik heb verder niks bij. Er zit wat volk binnen en ze praten wat tegen me. Wordt ook een beetje in het ootje genomen voel ik, maar allemaal wel vriendelijk. Ik moet nog een km of 5 e, het wordt weer heet. Net voor ik Mussidan in loop stopt het auto,tje van de vorige B&B waar de eigenares in zit. Ik ben even om boodschappen geweest zegt ze, maar ik heb meer het gevoel dat ze haar eerste gast nog eens wilde zien, waar hij zat.
Dan loop ik Mussidan binnen en ga direct door naar mijn hotel Le Midi, wat wel een eind uit het centrum ligt bij het station, maar weer wel vlak bij de route waar ik morgen over moet. Ik meld me bij de hoteldamen en deze is wat nors. Ik krijg een kamer met 5 slaapplaatsen, groot en schoon. We discusieren even over de ontbijttijd, want zij zegt halg negen en ik zeg zeven uur. We worden het eens over half acht. Ik pak weer uit en douche, tandjes poetsen en als ik in de spiegel kijk zie ik dat een tand van mijn gloednieuwe onderprthese is afgebroken. dat heob ik weer dus maandag tandarts bllen voor de garantie, en even opletten als ik op de foto ga, want het is geen porum, maar ik ga er ook niet voor terug. Elke keer als ik geluid maak, hoor ik op een andere kamer hondengekrab aan de deur. dat vind ik maar niks en maak daar een opmerking over tegen de hoteldame. Deze lacht en zegt dat ze het gaat regelen. het blikt dat een andere gaste haar honden had meegebracht wat eigenijk niet kon. Deze gaste is de stad ingegaan zonder honden en geven nu overlast. Dus het mens wordt gebeld dat ze haar honden moet komen halen. ik ga de stad in, drink een pintje, even Pc-en en doe wat boodschappen voor de andere dag, want onderweg kom ik niet veel tegen verwacht ik. Bij het teruglopen zie ik twee andere pelgrims op een bank zitten, de vrouw zit bijna te huilen van uitputting. Een duits koppel blijkt waarvan de partners ook allebei overleden zijn. Ze hebben nog geen kamer en ik geef ze het tel nr van mijn hotel. Ze vragen de prijs en vinden het wat duur, maar dat is hun probleem, dus ik ga verder.Het is heet en de boodschappen zijn zwaar. Ik houd een taxi aan en laat me lekker even vervoeren. Boodschappen opgeruimd en dan naar een restaurantje even verderop. Kom ik weer een frans pelgrimskoppel tegen. ook geen kamer, dus zelfde procedure en ik ga eten. De fransen zie ik later nog in het restaurantje ze hebben via de politie ergens een kamer geregeld en de duitsers zijn toch nog in mijn hotel terechtgekomen merk ik als ik terug kom en zij me roepen. Dan naar bed en TV aan. geert belt nog en we praten een beetje over het Rosendaalse en mijn tuintje waar het groen overal tussen door schiet. dan slapen en dat lukt weer wel........