Warm en lange wegen zonder schaduw.

Dag allemaal,
Ik heb weer een Pc in het Belgisch pelgrimsgenootschap in Los Arcos. Er zijn hier twee vlaamse vrijwilligers aan het werk, dus ik kan weer even nederlands spreken.
Ps: sommige fotos van gisteren staan ook bij dat verslag.

110e dag 29 juli 11
van Estella naar Los Arcos.
Ik sta onder douche en heb de douchslang klem tussen mijn knieen om me in te zepen en dan schiet hij los. Alles nat en ik ben blij dat er geen kortsluiting komt, want echt stabiel ziet het er allemaal niet uit. Zo goed en kwaad mogelijk alles drooggemaakt, controle of ik alles heb en naar de koffietent. Net open en ik eerste klant om 7.30 uur.
geen broodjes, dus koeken en een fles water want in het pension ging de koudwaterkraan niet open van de kalkaanslag. Afrekenen en weg. Het is uitgestorven stil op straat en op de route lijk ik de enige pelgrim. het begint met een aardig klimmetje, maar dan wordt het gelukkig wat vlakker al is dat hier natuurlijk nooit helemaal plat. geen hondengeblaf al zijn ze er wel. Goed afgericht door de spanjaarden alleen blaffenb voor dieven en niet voor pelgrims, hoop ik.
Ik had al eens een keer wat gelezen over een grote wijnhandel die langs de route in een dorpje zit en waar buiten een tappunt voor water ook een tappunt voor wijn is voor de pelgrims en zie als ik heteerste dorpje inloop staat er een bord en het is nog waar ook. Twee tappunten naast elkaar 1 water en 1 wijn. Zie fotos, dus ik neem om een uur of negen mijn eerste slokje. ook eenfransman maakt eve een stopje.
Dan verder en in het centrum voor de kerk in het dorp zijn net een aantal jongeren die daar in een tent geslapen hebben zich klaarmaken om te vertrekken. ze lopen me voorbij en bij de eerste de beste camping een km of 2 verderop slaan ze weer af, ik denk om te douchen of zo. dan verder de hitte in. geen kip of andere pelgrim te zien en het landschap verandert langzaam weer van bos naar landbouwgrond. je ziet hier ook weer wat wijnbouw, olijfbomen en verder veel graan.
Dan haal ik op een zandpad langzaam een meisje in, ze kijkt wat zoekend rond en ik weet nog van Lieske die zoekt een plasplaats. Ze wil net gaan zitten als ik even laat merken dat ik er aan kom. Ze bloost en ik zeg dat het voor mannen wat gemakkelijker is. Even daarna haalt ze mij weer in en we lopen een eindje samen op. Zij is een Francaise uit Parijs en in le Puy begonnen. Ik vraag of ze toevallig Yvonne de nederlandse ontmoet heeft, maar dat is niet het geval. Ze heeft ook een voetprobleem, een paar dagen gerust en loopt vandaag maar 10 km naar het volgende dorp. Ze vraagt waarom ik de camino loop en ik vertel mijn verhaal. We lopen het dorp in, even een kaars opsteken en dan naar het cafeetje om wat te eten en een koffietje. Ze heet Sara is beginnend schrijfster en werkt om aan de kost te komen als radiojournaliste. We praten nog wat over frankrijk etc en nemen afscheid. dan zie ik ook Willy de duitser weer die vandaag ook maar 10 km loopt. Er zitten veel mensen op dat terras met allerlij bandages, ingetapet, steunkousen en wat al niet. en dat is alleen nog maar wat zichtbaar is. Het wordt weer warmer, maar niet drukker, en ik loop tegen 13.30 uur Los Arcos weer in. Ik heb ergens een folder meegenomen van een nieuw pension en kom daar langs. meteen naar binnen en ik heb de laatste tweepersoonskamer in "Casa de la Abuela" . Heb ik meer geluk hoef niet verder te zoeken. Moet wel sanitaitr delen, maar de volgende gasten zijn gewone toeristen en komen heel laat aan zegt de eigenaar. Douchen etc en als ik mij n lingerietje sta te wassen komen de twee engelse dames van enkele dagen geleden weer binnen: Hoi Louis roepen ze en ik denk dat ik weer met hen zal eten vanavond.
Pintje en verslag bijwerken. Ik ga nog wat fotos uploaden en de rest komt morgen of zo:

ik breng wat spullen terug naar de Hostal en vraag voor een restaurantje. er zijn er legio en allemaal niet duur. Ik loop even de kerk van Los Arcos in en het is allemaal goud wat er blinkt. Vanaf het altaar tot achterin het koor en de zijwanden schitteren je tegemoet. Het rijke roomse leven bij uitstek. Als je het al niet mooi vindt het is wel overweldigend. Ik probeer wat fotos te maken maar om een of andere reden geen scherpe beelden. Dus wie geinteresseerd is moet er even naar toe rijden. Jan van loon belt nog en we praten war bij: Later blijkt dat ik een telefoontje van geert gemist heb. Zal ik in het gekakel niet gehoord hebben. Dan wat drinken en het restaurant in. Mijn engelse dames zie ik niet. Ik heb net besteld en dan komen ze binnen, kom bij ons zitten zeggen ze, dus bordje en fles wijn verhuisd en dat samen eten is toch wel gezelliger. Ik ben hun namen vergeten, en vraag ze nog even. De ene heet Sue en de andere Claudia. De laatste is eigenlijk zwiterse, maar woont allang in engeland. beiden in Londen.
We praten over de wandeling, politiek, integratie en het eten van vlees etc. en met name Claudia heeft hier nogal uitgesproken meningen over. Lieske komt uitgebreid ter sprake en ik laat de fotos zien die ik bij me heb. Het blijkt dat ze ook geleerd hebben om bij te bestellen als er iets op is, want de volgende fles wijn komt er aan. Naasr ons zit een gezelschap met 2 oudere duitse dames die in het plaatsje wonen en voor zwerfkatten zorgen, ze hebben ook wat gedronken, want zijn erg luidruchtig. Na het eten gaan de dames nog een blokje om en ik naar bed. want ik wil vroeg vertrekken, men heeft gezegd dat het morgen 34 graden wordt.

Tot morgen
Louis