De temperatuur stijgt weer en droog........

Dag allemaal,
Ik zit ondertussen in Estella, ongeveer 40 km na Pamplona, Zoals gebruikelijk even de vorige dagen bij werken. Tot zo. louis

108e dag 27 juli 11
Van Pamplona naar Puente la Reina.
Ik ben op tijd wakker en merk dan, ik zal het eerlijk bekennen dat ik niet alleen geslapen heb. Als ik het laken van me wegsla zie ik dat er verschillende zwarte beestjes op het bed kruipen en dat er hier en dar bloedvlekjes zitten: Als ik ergens vies van ben is het wel van ongedierte. Ik voel echter geen jeuk en op mijn lijf zie ik zo snel geen wondjes of steken of zo. Ik weet niet wat het zijn, wel dat ik hier zsm weg wil em het zag er zo schoon uit toen ik kwam. Ik spring onder de douche en bekijk dan mijn hele lijf op beten of zo, ook op meer intieme plaatsen, met een spiegeltje, een tip die ik van Adrienne onze pedicure had gekregen om mee te nemen. Gelukkig heb ik me vorige week in een verloren halfuurtje flink met het scheermes bewerkt vanwege de hygiene zodat ik geen rare dingen ontdek. Daarna heel mijn rugzak uitgeschud, opnieuw ingepakt en op weg. Als ik buitenkom is het wegdek weer nat, ik denk aan regen maar het is de gemeentereiniging die de straat schoonspuit. Geen ontbijt want alles is nog dicht. Ik moet best een een eind lopen om Pamplona uit te komen en in een nieuwbouwwijk is en bakker annex koffiebar open. Eerst even bekomen van de schrik en koffie en een broodje Tortilla. Ik zie veel pelgrims voorbij lopen op weg naar de eerste bar buiten pamplona, maar dan ben ik er al mee weg. Als ik weer op pas ga, loop ik toch met een sik, niet zozeer vanwege het ongedierte, maar de gedachte an Lieske en hoe gezellig het gisteravond in Pamplona was, waar ze niet meer zal komen.
In het eerste dorp staat weer een bus die net een lading spaanse dagwandelaars heeft gelost. De bus rijdt elke keer naar een volgend dorp waar eventuele uitvallers in kunnen stappen als ze niet verder willen of kunnen. Ze lopen stukken van hetzelfde traject als wij, maar vlgs mij velen ongetraind en op alle soort schoeisel van slippers tot inschieters.
De weg loopt vandaag wat gemakkelijk dan gisteren, alleen zit er een lange moeijlijke klim in naar 800 meter naar de "Alto de Perdon", waar een groot monument van pelgrims op staat, in allerlei mensen en dieren figuren. Het is een echte toeristentrekker en ik weet dat Lieske er ook eea van gelezen had. Als ik boven ben is het heel druk met wandelaars en gewone toeristen en er worden nogal wat foto,s gemaakt: Ook ik doe daar aan mee. Ik zie een autootje staan die eet en drinkwaren verkoopt en besluit om even een koffiestop te doen en van het uitzicht te genieten, er staan ook twee stoelen bij de auto. Ik koop een koffietje en een boccadillo jamon en de man zegt, ga even in de stoel zitten en rust wat uit. Als ik net zit en ik de lege stoel naast me zie denk ik weer aan Lieske. Ik zie haar zitten, kopke in de wind, ogen dicht en de wind die door haar haren waait. Het gevoel van ultieme vrijheid voor haar. Toen ze er nog was had ze in Roosendaal altijd een speciaal "rondje Brembos" zoals ze dat noemde. 5 km wandelen en dan kwam ze langs een plek waar de westenwind je bijna omver blies, daar hield ze van. Ik voel de tranen over mijn gezicht lopen en huil minutenlang geluidloos. Niemand ziet het, want ik zit aan de rand van de berg en iedereen is achter me en bezig met andere dingen. Ik heb het erg moeilijk, na een tijdje gaat het echter wel weer en ga ik verder. De afdaling is zwaar, maar gelukkig is het droog wat het eenvoudiger maakt. De laatste kilometers gaan geleidelijk aan bergaf en om 13.30 uur loop ik het dorp Puente la Reina in. Ik vraag bij de pelgrimsopvang naar een pension, maar die zijn er niet zeggen ze. Dan een hotelletje en ik ga gewoon op zoek. Kom ook de canadees no tegen die me mee wil nemen, maar ik zeg dat ik wat rust wil. Ik vind al snel iets en om 14.30 uur sta ik onder de douche bij "Hotel Rural Bidean" in Puente la Reina. Een autenthiek hotelletje echt spaans. het is feest vandaag zegt de hoteldame, straks jagen ze stieren door de straten en kunnen de mannen hun stoerheid tonen. U kunt het zien vanuit uw kamer. Ik heb voordat ik uitgepakt heb eerst het bed even gecontroleerd op ongerechtigheden en tevens mijn rugzak en anders spullen op het witte laken geinspecteerd of ik niks meegenomen had. dan een pint wat tapas, als ik op het terras mijn verslag wat bij zit te werken komen er twee mensen bij zitten. Het zijn belgen uit Leuven en de man heeft twee jaar geleden op de fiets de tocht gemaakt. Hij zegt dat deze streek veel mooie beziens waardigheden te bieden heeft aan oude gebouwen en mooie natuur, ook dat het toerisme hier gelukkig nog niet zo druk is, ik geloof hem graag, al heb ik van fietsende pelgrims tot nu toe alleen maar haastwerk gezien die amper tijd nemen om even af te stappen, maar hij zal waarschijnlijk de uitzondering zijn. Zij gaan weg en ik doe een even een siesta. Mijn broer en Ton Jooren bellen nog en we praten even bij, ik krijg nog een sms-je van Cor over Berlijn. Om 18.00 uur worden de straten afgesloten en begint het spel. Heel veel mensen lopen in het wit met een rode sjaal of zakdoek rond hun nek. Vlgs mij zijn ze allemaal lid van diverse plaatslijke clubs of zo. Het stieren jagen valt allemaal nogal mee en is een echt dorpsgebeuren. Er zijn een stier of vier, vijf denk ik en dus niet te vergelijken met het spectakel in Pamplona. Om 20.30 uur is het afgelopen en tijd voor het diner. Is in het hotel en gezellig druk in het restaurant.
Op straat klink volop muziek en er is veel volk op de been. Na het eten ga ik nog even een luchtje scheppen en op de markt hebben ze een muziektent, waar bij toerbeurt een bandje en een groep met locale volksmuziek optreden. Het is daar erg gezellig en op het moment dat de volks muziek speelt wil iedereen mee volksdansen. De drank vloeit ook hier in overvloed. Ook hier hield Lieske erg van en zou zo tussen de dansende mensen gesprongen zijn. Ik ga terug naar mijn hotel en naar bed, het is nog warm en het feest duut tot in de kleine uurtjes waarbij de OOOOOOLEEES, regelmatig door de straat klinken.

109e dag 28 juli 11
Van Puente la Reina naar Estella
Ik slaap wat uit, want het ontbijt is in het hotel en pas om 7.30 uur.
Als ik mijn schoenen aantrek, valt me op dat de aluminumstok van Lieske die ik ook heb meegenomen een verdikking heeft in het midden. Ik heb gisteren nog tegen beide Tonnen zitten stoefen dat de punten het zolang vol hielden. Ik bekijk de stok en zie dat het metaal gespleten is op een las. Dat is een tegenvaller, want daar heb ik zo snel geen remedie op en met de stok doorlopen is gevaarljke dat hij helemaal doorknikt als ik er op steun. Onder het ontbijt, met deze keer niet alleen confituur, maar ook jamon en die lekkere spaanse kaas manchego denk ik na over een oplossing en zou eigenlijk slangenklemmen moeten hebben. maar wat is slangenklem in het spaans en waar verkopen ze die dingen. Ik besluit om als mogelijk een nieuwe stok te kopen en bij de eerstvolgende rustdag of als ik iets zie iets te kopen om de stok van Lieske te (laten) repareren. een winkel waar ik een nieuwe stok kan kopen is bijna naast het hotel, Ik koop een nieuwe en schuif de oude van Lieske in elkaar voor straks in de rugzak. Ik ben wat later op pad dan normaal en voel me ook wat vermoeid. besluit dan ook om rustig an te doen en maar te kijken waar ik uitkom. Tot nu toe heb ik nog geen kamers op voorhand gereserveerd, omdat men zegt dat er altijd wel ergens plaats is. Ik moet ook nog een beetje wennen aan het nieuwe terrein en weet eigenlijk nog niet veel over de warmte hier. Vandaag is het in ieder geval wel aan de hete kant aan het worden.
Ik moet vandaag een heuveltje of vier van diverse hoogten en 22,5 km overwinnen voordat ik in Estella ben maar ik zie wel. Het is in het begin rustig op de route, maar na het eerste dorp zijn er de buswandelaars weer. De route loopt niet echt moeilijk en na een uurtje of twee de eerste koffiestop voor bijna iedereen in het dorpje Lorca. De plaatselijke bakker is er helemaal op ingesteld en heeft het best druk. Na en koffietje en koek en een praatje met een spaanse vrouw die ik al eerder heb gezien ga ik verder.
tegen 12.00 uur loop ik in een ander dorp weer tegen een cafe aan en even een broodje tortilla en wat sinaasappelsap recht van de pers. Ik zie ook de duitser Willy uit Bremen weer, hij loopt wat moeilijk en wil morgen rustig aan doen. Oke ik verder
het wordt allengs warmer en ik ben blij als ik tegen 13.30 uur het plaatsje Estella binnenloop. Voor de pelgrimopvangen liggen al veel mensen te wachten, maar ik loop door naar de VVV. Dicht, dus zelf iets zoeken. Onderweg kom ik nog een spaanse vrouw uit madrid tegen die ik een paar keer gezien heb en ook het verhaal van Lieske kent, zij gaat terug naar huis en komt volgend jaar terug om weer een stuk te lopen. Ik krijg drie kussen van haar en ze wenst me veel sterkte op de camino. Ik ga naar een slaap adres in mijn gidsje en heb geluk. Pension San Andres heeft plaats en ik sta zo onder de douche etc, uiteraard na eerst mijn lakentjes te hebben nagekeken. Daarna ik ga wat drinken en een tapatje en dan Pc-en want ik heb heel wat in te halen. Maar dat hebben jullie al gemerkt. Om te eten zoek ik een restaurantje op een markt en stap eregsn binnen war ze een dagmenu hebben, meestal goed en niet duur. Ik wordt naar mijn tafel gebracht en loop een tafel voorbij met een koppel waar ik dacht wat Nederlands op te vangen. Ik twijfel en houdt me gedeist. nadat ik besteld heb vang ik toch wat op en ik maak me bekend. Zij zijn gistern ook in Puente la Reina geweest en hebben me op het terras zien zitten toen ik mjn verslag aan het bijwerken was. Ze komen uit Barendrecht, heten Henk en Ingrid en zijn op rondreis in noord spanje. Ook zij vinden dit een onondekt gebied waar het nog rustig is met het toerisme. Ze vragen hoe ik tot mijn tocht gekomen ben en ik vertel mijn verhaal. Ze vinden het een prestatie om de tocht alleen te doen en hopen dat ik er baat bij heb. Ingrid is een echte geboren amsterdamse, ze vinden het wel leuk om wat fotos te maken en straks mijn verslag te volgen. Dus zogezegd zie fotos en ik heb er weer 2 fans bij denk ik. Ik reken af en we nemen afscheid.
Mijn nichtje Virginia belt nog op en we praten wat bij. Het gaat goed met haar en haar gezinnetje, ondanks dat er soms wat medische problemen zijn met haar zoontje heeft ze alles nu goed voor elkaar, daar ben ik blij om. Dan naar bed, ik kan wat langer slapen want de bakker/koffietent gaat pas om half acht open. Ik lig nog wat te prakkizeren, want het is donderdag en Tilburgse kermis. Het was bij ons traditie, eigenlijk al van mijn thuis uit om donderdags naar Tilburgse kermis te gaan. Toen mijn ouwelui er niet meer waren hebben Lieske en ik deze traditie voortgezet, zeker omdat we altijd ook een beetje een kermisband hebben gehouden omdat we er samen op gewerkt hebben toen we jong en pas getrouwd waren. vorig jaar kon ik de moed niet opbrengen om alleen te gaan en dit jaar kan ik sowieso niet. We kijken maar hoe dit zich verder ontwikkeld als ik terug ben.

Tot morgen,

Louis