Even rust en wat bijtanken........................

Hoi allemaal,
Ik ben gisteren in Leon aangekomen. Even een paar dagen géén Pc gevonden maar hier in een stad als Leon, weer mogelijkheden zat. Dank voor alle jullie reacties op welke manier dan ook. Soms wordt ik er wat verlegen van, dus niet overdrijven. Ook Annie is heel blij dat zoveel mensen met haar en Geert meeleven.
Ik heb gisteren mijn "planning" als je het zo mag noemen bekeken en ik denk nog een dag of 18 nodig te hebben. Ik zit zo een beetje aa het weekend van 5 september te denken. Er komen nog een paar flinke pukkels aan waar ik overeen moet. En je weet noit wat je boven het hoofd hangt. Daarbuiten als ik minder zin heb of het lijfje vraagt daarom neem ik meer rust.

Ik ga weer even terug naar het vorige verslag en dan hier verder.

125e dag 14 aug 11
Van El Burgo Ramero naar Mansilla de las Mulas.
Ik sta om 6.30 uur beneden, maar alles nog donker. Er zit ook al een Spanjaard te wachten. Ik voel aan de deuren, maar alles zit op slot, dus we kunnen ook niet weg. Ik pak een kaartje met tel. nr van de balie en net als ik wil bellen, komt de eigenaar de deur openmaken. Het is Zondag bromt hij als de Spanjaard een opmerking maakt. Dan koffie en een paar dikke stukken cake, want iets anders is er nog niet. Ik weet niet hoeveel kg cake ik ondertussen in Spanje al gegeten heb, maar nood breekt wet. De spaanse wandelaar komt bij me zitten, maar hij spreekt alleen spaans. Ik begrijp wel dat hij uit Barcelona komt en op de Ramblas in een café werkt. Je zou dan meer talenkennis verwachten, maar oké. Het schemert nog wat en hij stapt op en ik even later ook na afgerend te hebben. Ik loop net op het routje als de spanjaard weer terug komt. Ik vraag of de route niet goed is, maar hij wil graag samen lopen, Nou ja, eigenlijk niet mijn ding, maar als hij bang is in het donker vind ik het goed. En wat ik verwacht gebeurd, hij ratelt aan één stuk door terwijl ik eigenlijk liever alleen mijn voetstappen hoor. Even blijft hij achter, maar is zo weer terug. Foto gemaakt zegtie. En dan zet hij zijn CD weer op. Ik wordt het eigenlijk een beetje beu, maar in het spaans een excuus vinden kan ik niet, dus zeg ik "Piepie", hij snapt het pas als ik aan de kant ga staan en me van hem afkeer. Hij loopt door, ik neem een heel lange plaspauze en pak ook mijn fototoestel. Ik haal hem niet meer in........ Daarna wordt het heel rustig en wandel ik bijna 2,5 uur alleen tot in het eerstvolgende dorp waar een café open is en het terras vol zit met sukkelaars net als ik.
Ik zie weer een aantal bekende gezichtenen ga bij de twee duitsers zitten (vader&dochter) die ik eerder ook gezien heb. In het cafe hebben ze ham met gebakken eieren, dus ik laat het me smaken. Nog een vers sapje, zoete koek achterop en ik kan er weer even tegen voor de tweede helft. Er komt nog een jong duits koppel bijzitten en men vraagt aan elkaar waar ze vertrokken zijn en waarom. Ik vertel ook mijn verhaal en ze staan er van te kijken dat ik geen gezelschap zoek om mee op te lopen. Als ik zeg waarom niet, hebben ze daar ook begrip voor. dan verder en een uurtje verderop wordt het eentonige landschap onderbroken door wat daal en klimwerk en zelfs wat groen. Maar het is van korte duur en even later is alles weer vlak en plat wat wel als voordeel heeft dat je ver kunt kijken.
Het eerst wat bedompte weer slaat om en het wordt weer warmer. ik loop om 11.45 uur Mansilla de las Mulas in waar ik me direct meld bij "Hostal Rural El Puente" waar ik een kamertje geboekt heb. De eigenares ziet er niet te fris uit en vraagt om mijn paspoort. Je krijgt het vanavond terug zegt ze, maar ik wil het gewoon meteen terug. Ze hoeven alleen maar mijn naam over te nemen en eventueel nummer. Ik zeg dat ik wel direct betaal en dan heeft ze mijn paspoort niet meer nodig. De eigenaar komt me een stempel in de credential geven en hij wel een aardige vent. Ik zie hem later echter niet meer. Kamer is redelijk, dus daar gaatie weer t/m siesta. Om 16.00 uur wakker en ik zie een sms-je van Jan en Ine, ze zijn bij mij thuis om even een kaarsje te branden bij Lieske haar foto. Het ziet er allemaal goed uit zeggen ze en de planten voor het raam staan in volle bloei. Dat doet me wel wat, want ik heb ze net voor ik wegging nog gekortwiekt omdat ze uitgebloeid waren en nu doen ze het weer goed. Mede ook omdat Lieske deze planten nog gekocht heeft. Ik bel later nog even met de buren en praat wat bij. Nu Geert uitgeschakeld is doet de buurman alles alleen bijhouden, wat ik zeer waardeer natuurlijk. dan ga ik het dorp in want er zou een bijzondere spaanse sfeer heersen en een oude omwalling zijn. Alleen het laatste klopt en voor de rest is het NADA, veel dicht en vervallen. Het mooiste is de brug waarover ik morgen weer uit dit boerengat kan vertrekken. Er is buiten de Hostal alleen een erg duur restaurant open. Ik drink nog een pintje in een cafe war ze wel wat vriendelijk zijn en ga dan terug naar de Hostal. Dan bel ik nog met Ad Vos en van hem alleen maar positieve berichten gelukkig na zijn operatie. Ik vraag om te eten in de Hostal en zonder woorden wordt me een tafeltje aangewezen, dan krijg ik de menukaart en zwijgend wordt mijn bestelling genoteerd. Ik kan in de keuken kijken en zie dat er een kokkin is die er wel verzorgd uitziet en zelfs een haarkapje draagt. De eigenares staat met haar "vettig kopke" de sla te plukken en ik ben blij dat ik voor soep en coteletjes gekozen heb, waarbij geen sla aan te pas komt. Zoals gezegd is de bediening niet erg spraakzaam. Het jonge duitse koppel komt binnnn en kunnen niet goed wijs uit de gerechten dus vragen mij. Ik weet er iets meer van en het meisje kiest haar gerechten. de jongen gaat weer voor een tortilla met brood omdat hij anders niks lust. Oke. dan nog een koffie an de bar, afrekenen. Afrekenen en als ik vraag hoe laat er ontbijt is. Klint alleen het "ocho" (8 uur). Dat is veel te laat voor me. Even Annie bellen voor de laatste berichten en we zijn weer bij. Alvast zoveel mogelijk inpakken en de wekker staat op 5.45 uur. Verder zou ik zeggen, deze plek zo snel mogelijk voorbij rijden als je in de buurt komt.

Tot morgen.

126e dag 15 aug 11
Van Mansilla de las Mulas naar Leon.
Ik ben vroeg wakker, zo ingepakt en gedoucht en kijk vanuit mijn kamer de straat in. Zoals verwacht alles nog stikdonker en niks open. dat wordt ontbijt met water en koeken denk ik, maar ik heb gezien dat het eerstvolgende dorp 5 kwartier lopen is en dat kan ik wel aan als het niet anders kan. Ik sta om 6.45 uur beneden en controleer mijn zakken of ik alles wel heb, dan naar buiten en op pad. 50 meter verderop het cafeetje van gisteren open en de verse koffielucht komt me tegemoet. Dus mijn rugzak maakt zichzelf bijna al los. Bedankt Lieske dat je dat weer even regelt. Ikke binnen, tweede klant en omdat er nog geen verse broodjes zijn bestel ik alvast een grote dikke snee toast met boter en jam. De croissants liggen in de oven en zijn binnen 5 minuten klaar zegt de eigenaar. Een grote kom koffie Americano er bij en smullen maar. Ik eet nog twee super grote croissants op en dan betalen en Adios. Ik loop de brug over en een mooi grindpad ontrolt zich voor me. EN stikrustig, pas na een uurtje komt er een groepje fietsers voorbij " BUEN CAMINO" is hier de kreet en wordt vaak gewisseld. Ik zie hun achterlichten in de verte verdwijnen. Na een dik uurtje het eerste dorp, waar het cafe open is, maar ik heb goed ontbeten en loop door. Over 1,5 uur weer een dorpje dus.... een beetje verderop zie ik bij een tankstation het jonge duitse koppel van gisteren zitten. Ze hadden heel vroeg weg willen gaan om met de bus door Leon te gaan, maar hebben zich verslapen. Ook dat kan en ikke door. Volgende dorp, cafe, ja, maar lowieke verkeerd gelezenwant dit gaat pas op de middag open. Dus door met eventuele reserve voorraad water en koek. Het loopt echter als eem JEE en en inde verte zie ik leo al liggen. Om 10.20 uur sta ik in de voorstad en een uurtje later aan de voet van de kathedraal in het centrum, na nog even een discussie te hebben gehad met wat bleek een frans echtpaar, die ik ook al eerder had ontmoet, maar dacht ik doofstom waren omdat ze op geen enkele manier reageerden als ik iets zei. Nu stonden ze op een kaart te kijken en ik zag dat ze twijfelden aan de richting. ik had net daarvoor aan een spanjaard gevraagd of ik de goede kant uitliep en dat was zo. ik zeg tegen de fransen "follow me" maar ze keken me aan of ze water zagen branden. Nog eens geprobeerd en nu in het frans. Ze konden nu praten en hadden geen hulp nodig, stonden te kijken om fotos te maken. Bonjour, et pas au revoir. Kemmal sympatiekere fransen ontmoet.
Op weg naar het centrum nog even verkeerde richting doordat ik afgeleid werd naar een pelgrimsopvang, maar binnen 5 minuten weer goed en ik stap om 11.30 uur bij de VVV. Binnen, hablas Inbgles ??, si senor, dus voor mij genakkelijker. Ik zoek een kamer, rookvrij, met badkamer, in het centrum, niet te duur en aan de uitgaande pelgrimsroute en niet duur. Ik krijg 5 adressen waarvan 2 met aanbeveling van de VVV. Op 100 meter afstand. Dan nog een internetadres en een snelle schoenmaker. Glimlach en plattegrond erbij en een plezierig verblijf in Leon gewenst. Zo kan het natuurlijk ook en ik waardeer dat erg. Ik loop naar de eerste Hostal, ziet er netjes uit aan de buitenkant, binnen een balie met een vriendelijke man. Hablas no Ingles, dus ik dan maar in het spaans, want zover ben ik onertussen ook wel en binnen 10 minuten een kamer voor twee nachten geregeld in "Hostal Guzman El Bueno", met een optie op een derde nacht als mijn schoenen maken wat langer zou duren. Met de lift naar boven en op de gang kom ik een vriendelijke dame tegen die de kamers schoonmaakt. Ik krijg in een flits een ingeving en zeg "tengo un poco de ropa para lavar y secar. Oftewel ik heb wat wasgoed. No problem senor en verder in het engels, geef het aan mij en u krijgt het vanavond terug. Grote klasse.
Als ik de kamer in kom lijkt hij wat sober, maar dat ligt aan dat het raam en gordijn dicht is. Als ik het raam opendoe zie ik een jonge en oude duif vlak bij mijn raam zitten. Ik beschouw het even als een tekentje van Lieske, ook vanwege mijn te vroeg gestorven schoonvader, die als ik me goed herinner de 15e aug. jarig was.
Uitpakken, nu heel mijn rugzak, want ik wil kijken wat ik nog kan achterlaten en dan douchen, was inleveren en siesta. Om 16.00 uur wat eten, vriendelijke ober en lekkere salade en net op tijd voor alles tot 8 uur sluit en dan stad bekijken. Gezellige binnenstad met mooie gebouwen en veel winkels. Dan naar de kathedraal, gratis binnen en heel mooi. Ik ben net op tijd op een mis in een zijbeuk bij te wonen. Het is vandaag een nationale vrije dag in Spanje ivm Maria Tenhemelopneming en de kerk zit aardig vol. Nu heeft de pastoor wel wat assist o.a van een dame die de eerste lezing doet. Daarbuiten van een organist/zanger die me wat stem doet denken aan Piet vd H. Er is zelfs een collecte waarbij me opvalt dat minstens de helft van de aanwezigen niets in de collecte zak stopt. Ook hier gaat het snel, want een dikke 20 minuten later is de mis weer afgelopen. In de zijbeuk van de kathedraal waar wij zaten was nog een kleinere zijbeuk waarbij je eigenlijk niet op het altaar kon kijken, hier hadden ze een een fiks formaat TV scherm geplaatst waardoor je toch de dienst op het altaar goed kon volgen. Mogelijk een tipje nu ze toch aan het verbouwen zijn in de OLV kerk en mogelijk is er wel een sponsor te vinden voor een paar schermen. Ik loop nog wat rond koop wat water voor op de kamer, pik mijn was op en ga na dat weggebracht te hebben weer de straat op. Het is ondertussen weer stik druk geworden op straat. De terrassen zitten weer vol en de sfeer is geweldig. Ik zoek een restaurant en dat duurt even want de meeste spanjaarden hier gaan pas tegen negenen eten. Ik vind wel iets, maar ik ben de enige klant en dat is minder, maar morgen beter. Ik mis Lieske en ga terug naar mijn kamer, bel nog voor het laatste nieuws met Annie en val met d TV aan in slaap.

127e dag 16 aug 11
Vrije dag in Leon.
Ik slaap uit tot 8.00 uur, dan gemakje douchen en scheren en om 9.00 uur sta ik op straat. Plattegrondje bij om schoenmaker en Internetcafe op te zoeken. Schoenmaker zou pas om 10.00 uur opengaan en vlakbij is een cafeetje om te ontbijten. dan naar schoenmaker en ik vraag om stiksel wat kapot is te vernieuwen en laat naar mijn hakken kijken. Die worden te glad zegtie. Reparen danmaar, hoelang duurt dat. Vanavond klaar als u dat wil. Graag natuurlijk. Hasta Luego en dan een internet cafe. Snel gevonden en nu nog wat fotos uploaden en de rest volgt zsm. Morgen weer verder als alles goed gaat, want lang niets doen maakt me onrustig en dat is niet goed voor lijf en leden.
Ondertussen weer een paar uur verder en in een ander internetcafe zojuist wat fotos geupload, omdat op het ander adres eea niet goed werkte, er zijn ook wat fotos naar de vorige dag verhuisd. Mijn schoenen zijn weer gerepareerd, nieuw stiksel op de neus en nieuwe hakken. Euro één tientje. Kwam op straat nog het duitse meisje tegen met de zere voetjes. Was al drie dagen in Leon en stopt er mee, kapotte voetjes loopt niet. Morgen gaat ze met de trein terug naar Duitsland. Toen ik zojuist het Internetcafe binnenstapte komt er een Belgische jongen op me af, hij had me onderweg ook al een keer gezien, maar eerlijk ik kende hem hem niet meer. Ondertussen ook tel. contact gehad met Jan Mol en Joke. Was te lang geleden dat ik ze gesproken had en nu ben ik weer gerust. Ga dadelijk nog wat geld pinnen en wat kleine etenswaren voor reserve kopen, niet te veel want ik heb net mijn rugzak gereorganiseerd en wil er niks meer bij. Over een dag of veertien zou ik eigen weer wat sokken etc weg willen gooien. Maar het is nog ver dus rustig aan.
Ik heb de suggestie van Theo Maas gelezen over de Raatskelder en zal daar eens over nadenken, ik heb nog tijd zat en dan kan Theo ondertussen een sponsor zoeken.
ik wil vanavond bijtijds eten en vroeg naar bed, want morgen is het nog een makkelijke dag, maar dan gaan we weer wat richting de wolken en wel te voet.

Tot gauwkes

Louis