De eerste dag in Moskou

Dinsdag 11 september 2012,
1e dag verblijf in Moskou

Ik ben op tijd wakker, douchen en dan ontbijten. Er is al volop bedrijvigheid en alle nationaliteiten lopen rond. Veel zakenlui, maar ook toeristen, ook uit het grote Rusland zelf. Ik krijg mijn plaatsje en wordt naar het buffet verwezen. Gigantisch wat hier staat. Voor alle nationaliteiten is wel gezorgd. Van pannenkoeken (linies) tot rauwe vis en alles wat daar tussen zit. Er loopt heel veel supervriendelijk personeel rond en zodra je bordje, kop of glas leeg is wordt het weggehaald. Maar niets let je om weer nieuw lekkers te gaan halen. Tegen tien uur ga ik naar de lobby want mijn gids voor de eerste dag komt me daar op halen.

Een dame met een bordje met mijn naam er op zit al te wachten. Ze heet Tatjana en zit met een andere vrouwelijke gids te praten. (Nathalie). We maken kennis en nemen het programma door wat ze me van Moskou wil laten zien. Tatjana is een aardige wat oudere dame die redelijk Nederlands spreekt, hoewel haar specialiteit Duits is. Ik had eigenlijk om een schone jonge blondine gevraagd, maar ik denk dat Lieske van bovenaf wat geregeld heeft dat ik mijn gedachten bij cultuur houd en niet aan bepaalde verleidingen letterlijk kom bloot te staan. Ik vertel Tatjana dat ik in Moskou ook de folklore show “Kostroma” wil zien en mogelijk nog een balletuitvoering. De andere gids Natalia die dit hoort biedt spontaan aan om mij de andere avond mee te nemen naar de show want zij heeft nog vier gasten die er ook naar toe gaan. Snel geregeld dus we spreken meteen een tijd af en zij verzorgt mijn kaartje. Een ballet of klassieke muziek uitvoering ligt wat moeilijker omdat het theaterseizoen pas in oktober begint.

Dan op pad met Tatjana. We gaan eerst met de metro om me een aantal mooie metrostations uit begin vorige eeuw in Jugendstil en Art Nouveau stijl te laten zien. We komen hierbij langs het station waar ik donderdag de trein naar St. Petersburg moet pakken en ik vraag of ze meteen even wegwijs kan maken. Hoef ik dan niet te zoeken. Fluitje van een cent als je het even weet. Ik moet alleen wel het juiste station pakken, want er staan er drie bij elkaar die allemaal een ander kant Rusland in rijden. Up we go en mijn gids vertelt honderduit over de prachtige metroknooppunten die we bezoeken. Veel uit het begin van de vorige eeuw en alles nog in de staat zoals ze toen gebouwd zijn. Ook dat ze in de oorlog als schuilkelders hebben gediend. Het valt op dat alles zo goed onderhouden is zonder graffiti of vernielde ornamenten. Alles nog in de staat zoals het gebouwd is.

Tatjana zegt dat er een groot normbesef bij de Russen hiervoor is, maar dat ook de politie hier zeer streng op toeziet. Er zijn verschillende metrolijnen in Moskou en ook hier moet je weer even het systeem kennen maar dan loopt het vanzelf. Goed en goedkoop vervoer. In principe kun je voor 26 roebel (€.0,65) een hele dag onder Moskou door reizen. Ik moet wel even wennen aan de cyrillische letters, maar omdat we destijds Griekse les hebben gehad komt het me niet helemaal vreemd voor en kan ik het wel een beetje uitspreken. Gemak, want Engelse vertalingen zie je hier (nog) niet en zeker bij het overstappen is het gemakkelijk als je weet welke richting je uit moet. Wel zoals overal in elke grote stad, oppassen voor zakkenrollers.

We verlaten de Metro vlak bij het Rode plein. Tatjana vertelt me over de diverse musea, en wijst me de gebouwen waar KGB (inlichtingendienst) en de Doema (parlement) in gevestigd zijn. Dan gaat ze alvast een kaartje kopen om straks de Basilius kathedraal te bezoeken. Gebouwd in opdracht van Iwan de Verschrikkelijke in 1552. Prachtig geheel met zijn kleurige torentjes. Om daar te komen moeten we echter wel het Rode plein oversteken en zoals overal zijn ze ook hier aan het renoveren en is men is een gigantische tribune aan het afbreken omdat er begin september een grote happening is geweest. Niet zo mooi voor de foto’s, maar het is niet anders. We gaan naar binnen en ik sta versteld van de rijkdom aan iconen en fresco’s. Aan de buitenkant lijkt het allemaal groter maar het is echt prachtig. Er klinkt prachtig gezang en in de hoofdkapel staan een vijftal zangers. De akoestiek is hier geweldig. Ondanks dat ik weet dat ik thuis al een stapel nooit meer beluisterde Cd’s heb liggen koop ik maar weer een exemplaar van het groepje ( Doros) al is het alleen maar om te steunen.

Het is zo 12.00 uur en ik krijg zelf wel trek in een koffietje en wat kleins te eten. Ik vraag Tatjana of ze iets weet, maar dat is eigenlijk alleen in “Gum” het supergrote en superluxe warenhuis. Ze vindt het eigenlijk wat duur daar. Ik speel de rijke Roosendaler en ze zegt dat we dan naar het goedkoopste adres gaan. Ze weet goed de weg in “Gum” en binnen de kortste keren zitten we bij een tentje ergens bovenin. We bestellen koffie en ik wil ook iets eten. Ze zegt dat er kleine gevulde broodjes zijn en we kiezen er een paar met verschillende vullingen zoals kip, kool en zoet. Omgerekend moet ik een Euro’tje of acht betalen. Niet om van om te vallen vind ik. Dan verder, we bezoeken nog een kleine kapel op het rode plein en lopen dan richting park rond het Kremlin. Toerisme ten top met veel souvenirtentjes en mensen die op allerlei manieren de kost willen verdienen in kostuums en andere uitdossingen. Ook wel wat bedelaars maar niet echt opdringerig.

Tegen half drie nemen we afscheid, Tatjana wil me eventueel terug naar het hotel brengen, maar ik zeg dat ik wel “thuis” kom. Kan met de metro, maar ik wil eigenlijk te voet terug lopen naar het hotel +/- 3 km. Maar eerst nog wat rondkijken en alvast de kassa zoeken van het Kremlin dat ik woensdag wil bezoeken. Ik loop hierbij langs het graf van de onbekende soldaat waar elk uur de wisseling van de wacht plaatsvindt. Ook een toeristische attractie gezien het aantal mensen wat staat te kijken. Dus ook ik ga er tussen staan en schiet mijn fotooke. Ik zie dat het Kremlin v/a 10.30 uur open gaat en de kaartverkoop om 10.00 uur start. Reden om snel even een tijdsberekeningetje te maken voor de dag van morgen. Buiten het Kremlin wil ik nog een kunstenaars wijk Tverskaja bezoeken, café Poesjkin opzoeken en nog een toertje over het Rode Plein.

De afstanden zijn echter supergroot en ik ben bang dat ik woensdag in tijdnood zal komen. Ik besluit omdat ik volgens mij toch redelijk in de buurt moet zijn van café Poesjkin dat maar op te gaan zoeken. Bovendien begint mijn lever signalen te geven dat hij wat droog loopt. Dus plattegrondje uitgevouwen en boekje erbij. Ik moet langs het KGB gebouw, maar eerst een drukke weg oversteken. Omdat de russen niet weten waar hun rempedaal zit wordt je als voetganger gewoon platgereden als je oversteekt. De enige veilige mogelijkheden zijn oversteekplaatsen bij een verkeerslicht of één van de vele onderdoorgangen. Ik neem geen risico want mijn geld is nog niet op. Ik ben wel wat gewend met lopen, maar de afstanden zijn hier erg groot. De metro is een alternatief, maar dan zie je niks van de stad en daar kwam ik voor. Dus lopen en kijken. Hier is het wel druk en allerlei stadsvolk krioelt door elkaar. Ik kijk regelmatig op mijn kaartje, maar loop toch te ver. Dan maar een keer de weg gevraagd en ik wordt vriendelijk terug verwezen. Als ik eindelijk de bewuste boulevard oploop denk ik dat er al ben. Ik moet op nr 28 zijn en loop nr 22 voorbij. Het blijkt echter dat hier niet de voordeuren genummerd zijn, maar de gebouwen die soms wel honderd meter lang zijn. Weer te ver en dus maar een meisje aangepeld. In gebroken Engels wijst ze me een paar honderd terug. Bij het bewuste gebouw geen enkele aanduiding dat het een café zou zijn, maar als ik door het raam kijk kan het niet anders zijn. Deur open en ik stap een chique gelegenheid binnen waar mooi volk zit te eten en te drinken. Café Poesjkin!!!

Bij de receptie twee dames die de gasten ontvangen en op mijn aangeven dat een drankje en hapje erg welkom zouden zijn krijg ik een tafeltje toegewezen. Al snel komt een ober die zich voorstelt als Vasily. Ik zeg dat ik Louis uit Nederland ben.

Vasily vraagt wat ik wens en een groot glas Russisch bier wordt snel gebracht. Dan wat ik wil eten, maar ik zeg dat dit mijn eerste bezoek aan Rusland is en ik geen gerechten ken. Hij geeft als suggestie een schoteltje met vier proevertjes en een wodka’tje erbij. (ik dacht dat dit gratis was, maar moest e.e.a. als voorgerecht betalen hahaha.). Eén van de proevertjes was Boeuf Stroganoff. Mijn smaakpapillen maken een extra buiteling. Overheerlijk. Ik ben geen sausman, maar wat hier over het vlees ligt is geweldig lekker. Dus fluks een flinke portie van dit geweldige gerecht bestelt. Ik had wel eens gelezen dat dit eigenlijk geen Russisch gerecht is, maar dat kijk ik later nog wel eens na. Nu eerst eten. Ik kijk even naar boven en denk Lieske geniet maar even mee schat. Er zijn zover ik kan zien geen andere toeristen binnen. Wel veel Russen met geld zoals ze er uit zien. Oud geld, nieuw geld en meelopers schat ik een beetje in. Vooral de “nieuw”gelders en meelopers zijn duur gekleed en hun dames zijn niet van de lelijkste. Ik zit een tijdje echt te genieten van zowel de omgeving, eten en dat ik hier toch nog mocht komen. Ik bestel nog een blini (pannekoekje) met wat ijs en fruit. Daarna een koffieke en ik kan er weer even tegen. Ik vraag de rekening, geef een goeie fooi en stap weer buiten.

Ik kijk even op mijn horloge en zie dat ik het pinnetje van het polsbandje weer verloren heb. Potverdorie, verkeerde zuinigheid, ik had dit thuis eigenlijk al moeten laten repareren. Nou ik kijk wel wat ik tegenkom. Het is rond 19.00 uur, geen moment om wat zoekende de overvolle metro in te stappen. Dus zoals eerder besloten lekker te voet naar het hotel. Plattegrondje erbij en het moet nogal gek zijn wil ik daar niet komen. Een kilometer of drie, ik heb al meer gelopen per dag. De straten zijn breed, eigenlijk geen bijzondere gebouwen dus grotendeels alleen de op huis aan gaande russen bekeken. Ze zijn niet anders dan andere grote stad bewoners.

Het is bijna half negen als ik bij het hotel aankom. Ik zoek mijn kamer op, neem een douchke en kijk even TV. Honger heb ik niet, maar om nou op de kamer te blijven zitten is ook niet erg opwindend. Dus naar de grote hall en eens goed rond gekeken. Ook hier de oude grandeur van prachtig bewerkte plafonds en lambrizering. Er zitten veel mensen in de diverse zitjes. Ik zoek een vrij tafeltje en bestel een glas bier. Om toch wat te knabbelen te hebben bestel ik een schaaltje met diverse Russische worst en ham soorten. “Niks mis mee hoor”. Ik speel de film van de dag nog even terug en vind dat Moskou toch wel een relaxte stad is. Geen onveilig gevoel gehad en ook niet het idee dat ik overal gevolgd of in de gaten gehouden wordt. Wat later zoek ik mijn bedje op, kijk nog even naar buiten of ik ster van Lieske kan ontdekken, maar de lucht is donker en bewolkt. Ik wordt elk uur wakker.