Metz, derde dag....

Metz,
Donderdag, 5 september 2019
Goed geslapen afgelopen nacht. De koppige wijntjes zullen er zeker aan bijgedragen hebben. Wederom heerlijk getafeld gisteravond.
Ik laat de douche zijn verfrissende werk doen. Schoon goed aan en naar het ontbijtzaaltje. Ik ben de enige gast op dat moment.

Ik krijg mijn rantsoentje en pak wat hartige zaken uit de koeling om even geen zoetigheid te proeven. Als ik mijn laatste slokkie koffie naar binnen giet arriveert er een echtpaar. Nederlanders, de dienster vraagt wat ze willen drinken, eerst in het Frans en dan Engels. Coffee und thee zegt moeders.

Vader houdt zich gevoeglijk op de achtergrond, zoals vaak in dit soort moeilijke situaties heb ik al meer bemerkt. Het bestelde wordt gebracht en moeders merkt op dat ze Frans altijd al een rottaal vond. Ik vertrek en wens de achterblijvers in het Nederlands een prettige dag. Mijn wens blijft onbeantwoord........
Ik haal de wandelinfo weer op en stap naar buiten. Het is frisjes en bewolkt, veel mensen hebben een laagje extra aangetrokken. Ik ben oud, dus eigenwijs, en verwacht dat het straks wel beter weer zal worden.

Mijn fleske met reukwater “aqua de gio” is bijna op. In het stadsplan van Metz die ik bij de VVV heb gekregen zit een kortingsbon van La Fayette. Mooie gelegenheid om dit voordeeltje mee te nemen.
Ik zoek het chique warenhuis op en ga naar de geurtjes afdeling. Ik vind al snel wat ik moet hebben. Echter als ik de korting met de prijs bij La Fayette verreken ben ik nog vijf euro duurder uit dan in Nederland. Dus laat maar staan.

Dan nog even naar de herenafdeling want een nieuw vest zou nu ook wel van pas komen. Echter geen vest te bekennen, wel een mooie zwarte Caban, een jas die ik altijd graag draag, €.595,00 zegt het prijskaartje. Ik hoef er zelfs niet over na te denken. In Antwerpen koop ik een originele voor iets meer dan de helft. Hops naar buiten, op de Place de la Republique is een kermis opgebouwd. Het is nog vroeg en dus niks open. Ik loop richting kathedraal om mijn onderbroken route van gisteren weer op te pakken.

Het begint echter wat te miezeren en ik ben in mijn over’emmeke’. Dus keus, paraplu kopen of museum in. Ik kies voor het laatste in de hoop dat het straks weer droog zal zijn. Seniortarief €. 3,20 en het kaartje is de hele dag geldig. Je kunt je toer eventueel onderbreken en later weer oppakken. Ook Metz heeft een geschiedenis die tot lang voor de Romeinen teruggaat.
Je start in het museum op de eerste etage en wordt a.h.v. een genummerde route tot door de kelders van het museum geleid. Hier zijn ook restanten van Romeinse baden en een enorme vloed aan Romeins beeldhouwwerk.

Aardig museum waarin ook met bewaarde delen, o.a. een beschilderd plafond, het eerste middeleeuwse hotel in is herbouwd. Veel vondsten van opgravingen en Schilderijen van oude meesters. Ook enkele Nederlandse en religieuze kunst. Ik loop vrij snel door en langs wat er allemaal opgesteld staat maar ben toch ruim twee uurtjes bezig. De zon schijnt alweer als ik buiten kom. De route voert me nog door een middeleeuws stukje Metz. Paar aardige gebouwen waar voor de Fransen bekende dichters en schrijvers hebben gewoond, maar daar ben ik snel op uit gekeken. Ik sluit mijn wandeling af met een pint in een klein cafeeke op een pleintje en dan op zoek naar wat eten.

Er staat toch een fris windje en dat vertaald zich in bijna lege terrassen. De meeste mensen zoeken het nu binnen, zo ook ik bij een restaurantje waar ze een dagschoteltje stoofvlees met champignons en penne serveren.
Smakelijk potje, alleen de penne zorgt voor nogal wat vlekjes op mijn overhemd. No problem, zaterdag wasdag. Ik ga weer verder, maar waar ik nu loop ben ik al eerder geweest en ik kom weer over de Place Saint Louis.

Ook hier een stuk rustiger, op wat luidruchtige studenten na, dus ik sukkel naar een straatje verderop. Even een wijntje voor de kouwe voeten. Mijn verblijf in Metz loopt op een eindje. Ik vind het een relaxte stad. Niet super groot, maar genoeg te zien om er een paar dagen te verblijven. Zoals ik het kan beoordelen nog geen massatoerisme, maar gewoon gezellig druk. Veel goede horeca met voor elk wat wils in alle prijsklassen. Metz is zeker het stoppen waard als je in de buurt bent.

Ik stap op en richting hotel. Beetje rusten en dan opmaken voor het diner vanavond. Tegen half acht sta ik weer klaar om weg te gaan. Vriend Peter belt nog. Ik vraag aan de balie hoe ver het lopen is naar restaurant Popote. Een kleine tien minuten, maar de baliedame informeert even of er wel plaats is.

Ik kan er nog bij dus daar gaatie weer. Popote blijkt een bistro gespecialiseerd in grote stukken vlees. Voor mij mag het wat kleiner, omdat ik ook een voorgerecht wil. Ik kies een huisgemaakte Pathé vooraf, dan een lapke vlees van 200 gram met een compote van ui en pommes dauphinoise. Als toetje nog een taartje met mirabel en een bolleke ijs. De mirabel is een kleine pruimensoort en daar lusten ze hier wel pap van. Overal staat dit op de kaart, dus het zal wel het seizoen voor deze vruchten zijn. Natuurlijk ook echt Frans om zo trots te zijn op je streekproducten. Kunnen wij wat van leren hoor.

Het is druk in de bistro, de bediening is oké en ik smikkel alles vergezeld van een wijntje naar binnen. Tegen tienen sta ik op straat. Ik wandel op mijn gemak naar het hotel en zoek mijn bedje op. Ik ben weer uitgetobt, heb me een paar dagen heerlijk culinair laten verwennen en kan dus weer naar Roosendaal..........

Roosendaalse kermis begint, leve de oliebollen..........