Transfer van Granada naar Málaga....

Málaga, vrijdag, 18 februari 2022,

Goeie nachtrust gehad ondanks die gekke gebeurtenissen gisteren. Je ziet maar dat je bijna niet meer zonder IPhone kunt voor de info, maar ook de kwetsbaarheid daarvan met de elektronische boekingen, bankzaken etc.

Ik hoef niet te haasten. Om 12.00 uur vertrekt mijn bus. Dus op het gemakkie aankleden, koffer dicht en uitchecqen. Omdat ik in een autovrije straat zit moet ik een stukje lopen naar een taxistandplaats en vandaar met een taxi naar het autobusstation. Ik heb tevoren natuurlijk al een beetje gekeken en de gemakkelijkste optie is om een straat die wat afloopt te nemen. Daar is een standplaats en ook horeca om mijn ontbijtje te doen voor vertrek.

Rond half tien zet ik me neer op een terras, bestel mijn rantsoen bij een zorgzaam meisje en onder het genot van een koffieke en zo bekijk ik de voorbijgangers. Ik probeer in te schatten wat zij voor beroep uitoefenen. Degenen die langzaam lopen zijn ongetwijfeld ambtenaren. De mannen en vrouwen strak in’t pak en laptopje bij zullen zakenlui zijn en de kittig lopende meisjes staan ergens in een winkel. De arbeiders en schoonmaaksters zijn natuurlijk al vroeg begonnen. Wie weet hoe ver ik er naast zit.........

Taxi in en binnen een tiental minuten sta ik op het busstation. De taxi’s zijn hier niet duur. Ze mogen wel een opslag rekenen als je een koffer of zo bij hebt die in de bagageruimte moet. Die ligt hier zo rond de €. 1,50. Mijn taximan rekent dat niet, dus geef ik hem wat meer fooi, anders was ik het ook kwijt geweest en hij is er blij mee.

Ik loop het busstation binnen en het is druk. Er wordt hier in Spanje veel gebruik gemaakt van die lange afstandsbussen omdat het redelijk goedkoop is en zeer punctueel op tijd rijdt. Op een groot scherm in de hal wordt goed aangegeven hoe laat een bus vertrekt en vanaf welk perron. Ik ben aan de vroege kant dus heb wel even de tijd. Beetje zitten, wat rondlopen en om elf uur nog even naar de cafetaria om een koffieke. Normaal is het heel druk en Spaans rommelig. De bestellingen worden hard roepend doorgegeven en het gaat altijd goed. Koffie op en even op het scherm kijken maar mijn bus staat nog niet aangegeven, dus toch even vragen bij de ALSA infobalie. No senõr, alles oké, hij vertrekt om 12.00 uur vanaf perron tien. Ik ga alvast die kant uit. Zwart van het volk, drie bussen naast elkaar, allemaal richting Málaga. Twee snelbussen en ééntje die alle dorpkes langs gaat. Hoewel op de bus een nummer staat wat met je ticket correspondeert staan veel mensen in de verkeerde rij. Ik blijf speciaal wat achteraan omdat ik gisteren bij het boeken geen stoelnummer gereserveerd heb. Het blijkt dat dit niet kon ivm een storing, dus niemand heeft een gereserveerd plekje. Ik neem plaats naast een jong meisje, die toch nog even onzeker aan mij vraagt of ze wel in de goede bus zit. Ik laat haar mijn electronisch ticket zien dat op de naam na exact hetzelfde is. Iedereen blij.

We zijn vertrokken, het eerste stukje weer moeizaam Granada uit. Maar op de grote weg is het weer goed te doen. De chauffeur geeft gas en giddy-up-go. Het is vandaag nog geen twee uur rijden. Net als de vorige keer staat de bus op de minuut af op tijd bij de eindhalte. Het lijkt of ze de klok kunnen manipuleren. Bus uit, dringen bij de bagageruimte, maar dat zijn we gewend. Binnen de kortste keren gaat ieder zijns weegs.

Voor het busstation een lange rij wachtende taxi’s. Ik heb op een papiertje de naam en adres van mijn hotel genoteerd. Goed hotel zegt de taximan en we rijden richting centrum. Om kwart over twee stap ik hotel Don Curro binnen. Inchecken en kamer 112 is al in gereedheid gebracht om mij te ontvangen. Weer plek zat, uitpakken en de stof van de reis van mijn lijf afspoelen. Dan even lichamelijke rust. De geest nog niet, want de berichten van Stichting Carnaval en onze club van Ereboeren nopen tot allerlei actie om volgende week bij een aantal activiteiten aanwezig te kunnen zijn. Ik werk mijn verslag bij en dan even de luiken dicht. Tegen achten weer helder en naar buiten, maar niet voordat ik mijn “ personal driver” Henk op zijn vraag heb laten weten dat de terugvlucht tijden zodanig gunstig zijn dat het OV mij van Schiphol naar Roosendaal brengt.

Buiten op straat is het druk ik zie een prachtig verlichte straat die Carnaval in Málaga aankondigt. Ook hier met bepaalde tradities, mij onbekend, maar vergelijkbaar zijn met ons feest. Fotooke maken en dan een café zoeken. Ook snel gevonden, dezelfde naam als mijn ontbijt bar in Granada “Las Cuevas”, dus toch een keten. Maar met de kwaliteit is niks mis mee. Tegen de verwachting in ook hier meteen een hapje bij je consumptie. Wat bij mijn vorige bezoek aan Málaga wel anders was. Maar toen zat ik in een andere wijk. Beetje appen met Herman om restauranttips, die er weer tig heeft en wat leutige app-s met de Ereboeren. En een afspraak met Ad Vos om bij te praten over wat we nog moeten regelen met carnaval voor onze geëerde collega oudgedienden.

Ik ben al een paar restaurants gepasseerd en loop nu terug om gericht iets te zoeken. Een visrestaurant ziet er goed uit en niet duur, maar binnen vol. Net om de hoek hebben ze een terras, ook vol op een klein tafeltje na wat voor mij geschapen is. Ober getackeld en zitten. Dat valt niet tegen deze eerste kennismaking vandaag. Een zeer uitgebreide menukaart, kan hier elke dag wel een keus maken. Ik neem vooraf een tomatensalade met lauwe tonijn en als hoofdgerecht Langoustines diabla, een pittig gerecht. Smakelijk, maar wat een grote porties. Volgende keer wat kleiners vooraf of alleen een hoofdschotel.

De langoustines zijn minder pittig dan verwacht totdat ik een peperke uit de saus kapot bijt. Madre Mia, de vlammen slaan uit...... Ik kan niet alles op. Na een beetje uitbuiken toch nog maar een “Arroz con leche” besteld. Een klassiek rijstepapke wat ik altijd lekker vind. Buiten op het terras is het vroeg afgelopen, ik zit op een gegeven moment alleen. Het personeel komt om de beurt een sigaretje scoren, wel net uit het zicht van de klanten, maar toch. Ik slurp nog aan een koffieke en dan afrekenen. Ik verlaat “Los Mellizos” vis en schelpkes restaurant en zie dan pas dat er nog een bovenverdieping is en aan de overkant eenzelfde zaak met die naam. Groot dus maar met de kwaliteit niks mis mee.

Schuin oversteken en ik ben weer in mijn hotel. Morgen richting de VVV van Málaga en kijken wat ik allemaal nog kan ontdekken of meemaken. Maar voorlopig even plat .......