2e dag Málaga

Zondag, Malaga 20 februari 2022

Op mijn Ipadje zie ik dat mijn favoriete ontbijtplek Las Cuevas ook op zondag pas om tien uur opengaat. Ik heb zelfs een planning gemaakt hoe ik met mijn ruimschootse vrije tijd vandaag zoveel mogelijk kan doen. Ik ga sowieso een mis bijwonen in de kathedraal en heb een gratis concert in het Museum van Malaga op de rol staan. En daarna nog wat sightseeing. Het meest gunstige wordt om tien uur “nuchter” naar de mis, daarna ontbijten en om twaalf uur begint het concert. Ik verlaat dan ook tegen die tijd mijn herberg en ga de straat op. Het heeft wat geregend en het is frisjes. Aan het begin van de grote winkelstraat gaan de eerste groepen dagjes mensen al of niet geleidt door een gids de stad in. Als je naar de mis gaat mag je gratis de Kathedraal in. Ik ben mee van de eerste die een plekske zoekt. Dan maar afwachten hoe druk het wordt. Ik verwacht toch veel volk. Tegen tienen zit er een honderd man/vrouw/? in de kerk. Als ik echter wat verder kijk ook mensen in de zijbeuken en zelfs een paar die staan ondanks de vele lege banken.

Een ouwe pastoor en veel voetvolk schreiden binnen. De pastoor een bourgondisch type aan zijn omvang te zien kan maar moeilijk het altaar op. Een nonneke of kwezelken zet een lied in. Alle Spanjaarden zingen mee. De mis begint en het is weer een sfeervol gebeuren in zo een grote kerk. Ondanks alle goud wat er blinkt wordt er toch nog wel gecollecteerd. Na de mis even een kaarsje opsteken en wordt je naar buiten geleid. Een strikte met koorden afgezette looprichting zorgt dat je niet de Kathedraal in gaat.

Dan naar mijn ontbijtplek. Nog niet druk en ik neem plaats op het terras. Vandaag zondag, geen Spartaanse toast tomate, maar toast met mermelada. Dus een zoeteke. Lekkere straffe koffie erbij, volk kijken en naar de winkels die open gaan. Ik doe op mijn gemakske. Iets na half twaalf stap ik op en wandel richting het Museum van Malaga voor het concert, een tiental minuten verderop. De weg loopt wat op en mijn wandelstokske komt nu goed van pas. In de verte zie ik al een hoop volk bij de ingang van het museum staan. Ik wurm me een beetje door de drukte en hoop toch dat er nog plaats is. Echter er hebben meer mensen gelezen dat het een “gratis” concertje is en volgens de bewaking zat de patio van het Museum om elf uur al bomvol. Veel mensen druipen af. Ik gok er eigenlijk op dat er mogelijk toch nog een vrije stoel komt en blijf “met mijn stokkie” in het zicht van de bewaking staan. IJdele hoop, al die andere bejaarden !!! blijven op hun stoel zitten. Maar de bewaking is zo vriendelijk om de grote deuren van de binnenplaats open te laten. Ik en nog wat loslopend ongeregeld kan ondanks dat ik moet blijven staan het concert met oog en oor goed volgen. Het zijn allemaal jonge musici, geleidt door een dirigent die daarbij heel zijn lichaam gebruikt. Soms zodanig dat er mensen en ik om moeten lachen. Ook treedt er nog een plaatselijke aan het applaus horende bekende violiste als soliste op. Allemaal licht klassiek en goed om even tot rust te komen in het hoofd. Na vijf kwartier is het concert afgelopen.

Ik twijfel nog even of ik het museum in zal gaan. Maar ik heb nu even meer zin in een koffieke en een terras is nabij. Dan bepalen wat ik verder ga doen. Al veel gezien, het romeins theater en daar net boven het Moorse fort Alcazaba. Ik kan me niet herinneren daar ooit binnen te zijn geweest. Dus hoppa die richting uit. Laten we het gezellig druk noemen rond die bezienswaardigheden. Dus ik kijk eerst nog wat rond bij het Teatro Romano, fotooke en dan naar boven. Er staat aangegeven dat je ook met een lift naar het Alcazaba kunt, maar redelijk eigenwijs probeer ik eerst de helling uit. Lomp natuurlijk, te zwaar dus ik keer maar terug. Ik vraag bij een VVV-kotje waar de lift precies is. Iets verderop links zegt de man. Dus die kant uit. Ik vraag me af hoe ze de lift tegen die schuine helling hebben gemaakt, maar men heeft een gang gegraven tot onder het fort en dan de lift recht naar boven.

Bij de kassa zit een meisje en ik vraag om een ticketje. Als u nog een minuutje wacht meneer mag u gratis binnen, want op zondag vanaf twee uur kost het niks. Nou die tijd kan ik nog wel opbrengen. Ik krijg een seintje dat ik naar de lift mag lopen en dan naar boven. Mooi op tijd om veel maar niet alles rustig te bekijken. De binnentuinen zijn mooi aangelegd en natuurlijk prachtige vergezichten. Maar de vele trapjes en opstapjes een beetje tricky voor mij om te doen. Er wordt ook flink wat aardewerk tentoongesteld, want ik begrijp dat er in en om het Moorse fort nogal wat pottenbakkers zaten. Als ik even op een muurtje ga zitten breekt de hel los in de vorm dat de massa die na klokslag twee uur gratis binnen mogen en te voet omhoog klom nu hun einddoel hebben bereikt. Ik kijk de drukte nog even aan en besluit dan om de lift naar beneden te nemen. En op zoek te gaan naar wat eetbaars. Mede omdat mijn verwachting is dat op zondagavond veel horeca weer gesloten is.

Ik vind een restaurantje waar ook wat meer Spanjaarden zitten. Krijg vrij snel een plekje en wil een mix van gefrituurde vis bestellen. Eigenlijk een beetje de specialiteit van Malaga dus wat je een keer gedaan moet hebben “Sorry Signor”, dat hebben we vandaag niet meer. Jammer, dus dan de kaart maar geraadpleegd. Ik vind een gerechtje “Jibia” licht gepaneerde stukjes inktvis. Vers en smakelijk en met de patatjes erbij ook wel voedzaam. Een bordje met garnalen om wat te snoepen kan er nog wel bij.  Ze vallen wat klein uit, maar zijn wel lekker. Een koffieke en dan wat dwalen door de drukte. Bij toeval kom ik op een pleintje waar ik jaren geleden ook ben geweest. Er zitten een paar kwalitatief goede tapasbars. Dus toch maar een drankje doen. Plaats aan een hoge tafel zodat ik goed zicht heb over de medegasten. Ik kan me niet bedwingen om alvast een voorschotje te nemen op vanavond. Dus bestel een tapa van gevulde champignons en later nog een paar kroketjes. Overheerlijk, maar nu tijd voor siësta. Dus ik reken af en laveer richting hotel……..

Tegen half negen toch maar even naar buiten. Er is veel Horeca dicht, maar hier en daar toch nog wel een restaurant open. De grote drukte is er nu even niet. Ik heb geen honger, loop wat rond en doe nog een wijntje in een barreke. Voel me toch wat vermoeid na deze bezige dag en keer terug naar mijn kamertje……..