En weer op huis aan....

Malaga, dinsdag 22 februari 2022

Natuurlijk ben ik al lang wakker voor de wekker afloopt. Ik doe mijn douchke en pak mijn spullen verder in. Huissleutels en OV kaart uit mijn toilettas gehaald, want dat is mijn vaste plek voor die dingen als ik op reis ben. Ben ooit wel een vergeten waar ik die ook weer ingestopt had…..dus dat was een leermoment. Ik vlieg om 10.40 uur en moet twee uur tevoren op het vliegveld aanwezig zijn. Ik heb al besloten om op het vliegveld te ontbijten om veel onnodig gesleur met mijn reistas te vermijden. Dan naar de balie om mijn hotelschuld te voldoen. Aardige vent die me ook nog even helpt mijn bagage naar buiten te sjouwen. Dan sta ik buiten, nog donker en ik loop op mijn gemak naar de bushalte een paar honderd meter verderop. Goed geregeld hier om met de airport bus voor €. 4.00 naar het vliegveld vervoerd te worden. Ik sta iets voor acht uur op het vliegveld. Nog stik rustig, ik loop eerst even naar de incheckbalie maar die is nog potdicht. Dan maar koffie en naar de medereizigers kijken. Koffie op en dan weer trachten mijn bagage kwijt te raken. De balie is nog niet open, maar er staat al een hele rij mensen te wachten die ook in willen checken. Er zijn drie vluchten van diverse maatschappijen gecombineerd. Ik zoek een bankje zodat ik niet lang moet staan en sluit pas aan als de balies open gaan. Bagage afgeven, controle van paspoort en covid-code en ik krijg mijn instapkaart. Dan maar direct door de paspoort en beveiligings controle gaan. Hier is het wel heel druk. Ik trek alvast mijn schoenen uit en ontdoe me van riem, telefoon etc. Mijn wandelstokje houd ik maar even bij me. Het is afwachten of ik deze wel mee mag nemen het vliegtuig in. Maar de beveiliger zegt dat het geen probleem is en ik ben door. Nou ik heb nog een half uurtje dus koffie en een broodje mag. Het vliegtuig zit bomvol met een over het algemeen grijsharige reizigers. Veel Nederlanders die een paar maanden overwinterd hebben. Naast mij een echtpaar uit Groningen die een huis in Benidorm hebben en daar regelmatig vertoeven. Ze gaan nu naar huis voor de kleinkinders, de laatste keer dat we dat doen zegt de man, want als we thuis zijn hebben ze geen tijd voor ons. Ik puzzel wat en dommel in, wordt eigenlijk pas wakker als ik hoor dat we de landing in gaan zetten. Het waait nog wel wat in Nederland dus de piloot heeft er werk aan om het toestel recht op de landingsbaan te zetten. Maar het lukt allemaal, twintig minuten taxiën en we mogen er weer uit.

Ik heb mazzel dat mijn trollie vrij vroeg op de bagageband ligt, oppakken en dan eerst maar wat drinken en een Hollands broodje kaas. Mijn IPhone is weer de vraagbaak hoe ik nu snel thuis kan komen. De ellende is dat er geen rechtstreekse trein meer naar Roosendaal gaat. Onze plaatselijke politici hebben zich de kaas van het brood laten eten door hun collega’s uit Breda waarmee Roosendaal Spoorstad tot het verleden behoort. De meeste gunstige verbinding is via Rotterdam, maat moet dan eigenlijk wel extra betalen voor dat stukje Schiphol verbinding. Ik heb een abonnement, geen zin om dat ook nog eens uit te gaan zoeken dus neem de gok. Geen echte gok, want kaartjescontrole in een Nederlandse trein is er bijna nooit. Dus ook nu niet. Ik stap in Rotterdam uit en heb twintig minuten overstaptijd. Dus mooi de tijd om bij Albert Heijn op het station al wat kaas in te slaan voor morgenochtend bij het ontbijt. Ik scoor nog een kroketje bij een automaat en dan de trein in. Om vier uur stap ik de trein weer uit, lift in en uit en even later sta ik weer buiten op Roosendaalse grond.

Het regent, ik heb geen zin om nog veel te slepen. Er staat een taxi bij het station, maar die chauffeur heeft de taak om een paar invalide mensen bij een overstaptrein begeleiden. Met wat moeite regelt hij dat er een andere taxi naar de statie komt. Om half vijf stap ik mijn kotje binnen…  Alles weer perfect bijgehouden door mijn buurtjes. Uitpakken, douchen en om zeven uur draait het wasmachientje weer……….. Weer thuis, leutige en smakelijke reis gehad en een pak smakelijke herinneringen meer……….. Voor alle zekerheid maar opgeschreven in deze blog.

Het gewone leven vangt weer aan op weg naar Carnaval.......