20e dag Zaragoza

20e dag

Woensdag 22 mei 2024

Zaragoza

Hotel Zenit Don Yo

Uitgeslapen en wat aangetut. Om half tien zit ik op het terras van mijn vaste ontbijtadres. De ober, een wat oudere man komt direct op me af. Café Americano zegtie met vragende blik. Gisteren was hij even in de fout gegaan door me “con lêche” te geven. Si en toast en water lach ik. Hij lijkt opgelucht dat ik terug gekomen ben. Het gewenste staat zo voor me. De zon schijnt, temperatuur al aangenaam, dus wat wil je nog meer.

Afrekenen en rondje maken. Ik heb om twee uur een uitgebreide lunchafspraak met Herman en Marivi.

Ik wandel op mijn gemak naar de kathedraal van El Pilar. Kom daarbij over de Plaza d’Espagna. Het mooie Art-Deco café waar ik vroeger nogal eens op het terras zat is nog steeds gesloten. Slachtoffer van de COVID periode. Het meubilair binnen opgeslagen staat te verstoffen. Wie durft het weer aan op deze gouden plek.

Op het plein voor en in de kathedraal weer volop dagtoeristen. Even binnen, kaarsje en wat rondlopen. Er is zoals altijd in die kerk wel ergens een mis bezig. Er zijn dan ook legio kapellen waar ze dit kunnen doen en bezoekers zat. In de souveniershop is het bijna weer dringen ondanks het vroege uur. Business is business ook voor de kerk. Vlakbij is het Goya museum. Even wat cultuur snuiven, ben er al meer geweest. Een Chinese stagiaire mag de caissière bij de ingang helpen. Jong meisje en erg verlegen tegen deze oude man. Ze mag uitleggen op welke etage wat te zien is. Engels met een Chinees accent, wat moeilijk te verstaan. Maar ik heb geduld en ze verwijst me ook naar de lift.

Op de tweede etage veel werken van Goya, maar ook Velásquez en andere mij meer onbekende meesters. Soms plekken leeg met de mededeling dat deze schilderijen tijdelijk zijn uitgeleend.

Naar buiten en wat rondslenteren. Een bedelaar bij de kathedraal wordt door de politie weggestuurd. Hij biedt wijselijk geen weerstand.

Ik wandel o.a. langs Romeinse opgravingen naar de Mercado. Hij is uit de steigers, mooi gerenoveerd oud gebouw. Binnen zijn alle plekken nog bezet door de reguliere handelaren enkel een koffiebarreke doet de daghoreca. De verse etenswaren gaan goed van de hand en stands met honderden kruiden ruik je van op afstand.

Hop weer de buitenlucht in. Een pleintje wat verderop biedt terras en koffie. Dus even zitten en het dagelijkse Zaragoszaanse ? leven bekijken. Er is natuurlijk altijd wat zien. B.v. op dit pleintje een kerk en het museum Palacio Arzobispal, die ik beiden al bezocht heb en er staan diverse standbeelden.

Koffie op dan verder, rustig aan richting hotel om me nog wat op te frissen voordat ik naar de afgesproken plek ga. Maar eerst nog even shoppen bij El Corte Inglès, wil een nieuw jack kopen. Maar kan niks vinden wat ik mooi vind.

Tegen tweeën pikt Marivi me op om naar het restaurant te gaan. Klein misverstand want Herman staat daar vijf minuten later ook. Parkeren is ook hier een groot probleem en uiteindelijk belanden we in de parkeergarage.

Vijf minuten lopen en we zitten bij restaurant “La Bodega de Chema” binnen. Bekend om o.a. zijn gegrild geitenvlees. Maar wij hebben nu speenvarken. Ook een delicatesse. De bereidingswijze is speciaal zegt Marivi. Er wordt geen boter of olie bij gebruikt maar het gaart in eigen vet. Om het niet uit te laten drogen wordt er regelmatig zout water over gesprenkeld.

Her is weer een smulfestijn. Te beginnen met een amuse, drie voorgerechtjes en daarna het speenvarkentje. Natuurlijk om de gaatjes te vullen ook een dessertje.

Poe, poe…….

Het wordt te laat voor een lange siësta want om half zeven wacht de rondleiding in de Ambar brouwerij. Dus onze wegen scheiden even. Om tijd te winnen zie ik Herman weer op die betreffende locatie. Ik ga met de taxi en Herman komt met de auto. De brouwerij is niet meer in gebruik, aan de rand van Zaragoza is een heel nieuw modern bedrijf verrezen. We waren even in de veronderstelling dat we die nieuwe brouwerij zouden zien. No problem, aardige rondleidster, zo rad van Spaanse tong dat zelfs Herman soms even moet nadenken. En sommige getoonde zaken en werkwijzen hebben wij zelf nog meegemaakt. Maar voor de andere veelal jeugdigen mede belangstellenden is het allemaal historie. Aan het eind natuurlijk nog wat proeverijen en we mogen ons eigen pintje ook nog tappen.

Laatste avond weer in Zaragoza, dus nog effe met Herman down town.

We bezoeken nog een paar barretjes in El Tubo, de tapasbuurt voor nog een klein hapje. Maar het geitje van afgelopen middag laat zich niet zo maar verdringen. Dus na twee tapas, waaronder het beroemde spek (Torreznos) van Bar Circo houden we het voor gezien.

Dus afscheid, bedankt voor gezelligheid, alle culinaire geneugten, blijf heel en gezond en tot de volgende keer …..

Het waren weer een paar stik leutige dagen in deze voor mij zo relaxte stad. Morgen weer verderop richting Barcelona voor de laatste sprong naar huis….

Meer foto’s volgen zsm