21e dag Transferdag

21e dag Transferdag

Donderdag 23 mei 2024

Van Zaragoza naar Barcelona

Hotel Abba Sants

Vandaag weer tijd zat om mijn transfer te ondergaan. Dus iets later uit bed. Douchke en trollie sluiten. Uitchecken en naar mijn ontbijtplekkie.

Mijn vaste ober is er niet, snipperen of gewoon niet ingeroosterd. Nu een dienstertje wat ik ook ken van vorige keren. Beetje ongeïnteresseerd kind wat voortdurend op haar iPhone staat te turen. Maar ik krijg contact en ze neemt mijn bestelling op.Normaal wat ik elke dag neem.

Ik neem de tijd, achter mij de vier oude mannen zoals gewoonlijk in discussie en de schoenpoetser die volgens mij weer een klant afspraak heeft.

Afrekenen dan maar, dienstertje maakt even tijd voor me. Ze komt met een ticket van €. 8,45…….. Dat klopt niet helemaal, er staat ook meer op dan ik gebruikt heb. Ik zeg tegen haar dat ik elke dag €. 3,90 betaal. O, sorry sigñor ik heb een verkeerde tafel aangeslagen. Truukje of toch foutje, ik houd het maar op het laatste. Fooike laat ik achterwege…….

Opstappen en richting de bushalte. De gemeente is Zaragoza in lentetooi aan het brengen. Grote kunststof leeuwen waarvan de kraag achter de kop van bloemen wordt voorzien. Ik ben één van de velen die dat toch even op de foto zet. Zo maak je dat een stad ook leeft. Kleine tien minuten lopen naar de bushalte….bus 34 komt om de twintig minuten, dus nooit lang wachten. Het OV is hier prima geregeld. In mijn home town en vanuit mijn wijk kun je in het weekend na 19.30 uur niet meer naar of van het centrum. Ik moet wat te klagen hebben natuurlijk….

Op het station rustig omdat het zo enorm groot is. Ook hier verandert er natuurlijk van alles. Een geplande koffie in de cafetaria gaat niet door. Pand staat leeg. Helemaal aan de andere kant ook een cafetaria bij de uitgang maar om daar naar toe te lopen heb ik geen zin in. Dus dan in de trein maar koffie.

Een trein, ook naar Barcelona die twintig minuten eerder vertrekt heeft twintig minuten vertraging. Het perron staat bomvol met mensen. Mijn trein die daar achter komt zou op hetzelfde perron arriveren. Dus dat perron wordt gewijzigd en omdat we maar met enkele instappers zijn worden we onder geleide door de drukte naar dat perron gebracht. De treinen komen bijna gelijktijdig binnen. Dus even wachten tot de eerdere trein vertrokken is.

Trein vertrekt, koffie halen en zitten. Naast mij zit niemand dus ik kan rustig wat indommelen en mogelijk snurken. Ik heb dit traject al vaak gedaan. Het landschap is natuurlijk afwisselend. Maar ja, de trein roetsjt met 280 km per uur over de rails. Twee stopkes onderweg en kwart voor drie in Barcelona.

Trein uit en richting hotel. Normaal slaap ik boven het station, Barcelona Sants, maar dat was nuonbetaalbaar, €. 300,00 per nacht is wat veel. Vijf minuten lopen bij ABBA Sants, betaal ik minder dan de helft. Ook niet goedkoop, maar met eerst de stad in en twee keer taxi bespaar je ook niet veel. En dit is ook handiger.

Om half vier cheque ik in bij ABBA Sants. Aardige balieman, key-card en naar de zesde etage. Grote kamer en goed schoon.

Ik pak het hoognodige uit, douche en vers pak aan. Dan naar buiten om een frisse pint.

Beetje rondlopen en kijken, in veel barrekes Chinese gezichten, geen toeristen maar eigenaars. Natuurlijk iets goedkoper dan de reguliere horeca. Dan op zoek naar mij favoriete restaurantje “tres patos” waar een ouder echtpaar de scepter zwaaiden. Goeie plek om te eten. Ik kan het verdorie niet vinden. Dan plots een bekend terrasje. Zitten en niks, en ook weer chinezen. Ik bestel een pint en een halve ration jamon om me toch nog even te verwennen.

Verder maar weer maar niks bijzonders aan restaurants. Veel toeristententen zo rond de statie. Ik besluit om noodgedwongen dan maar iets fatsoenlijks in het hotelrestaurant te eten. Het loopt al tegen achten, er zitten al een paar mensen te aperitieven. Zitten en ik bestel een ricard. Het meisje moet drie keer kijken om te zien wat het is. Net als in Londen krijg een half bierglas ricard met een paar ijsklontjes. Dus veel te sterk, water gevraagd en dat komt er aan. De aperitievers stappen plotseling op. Ik bekijk de menukaart en wordt daar niet vrolijk van, ben plots ook de enige die nog in het restaurant zit. Dit heeft een hoog magnetron gehalte is mijn Indruk. Daar ben ik geen achtenzeventig jaar voor geworden. Alles beter dan dit. Drankje afrekenen en terug naar buiten.

Opnieuw een rondje gemaakt, en dan plots toch het restaurantje, ik zie het aan het interieur van de zaak. Mijn hart springt even op. Het is iets gemoderniseerd en er staan chinezen achter de toog. Het is een “ramen” restaurant” geworden. De oudjes hebben het opgegeven denk ik.Ramen, (bamisoep) eigenlijk een Chinees gerecht dat de Japanners graag hebben overgenomen. Ik zoek niet verder en kan gaan zitten. De bouillon is eigenlijk allemaal hetzelfde alleen je kan verschillende toppings kiezen. Van varkensvlees, varkenssnuitjes, varkensoren, kippenklauwen tot orgaanvlees, dus echt Chinees…..….

ik kies voor rundvlees……..

Beetje kip als bijgerecht en later nog een toetje uit de supermarkt. Incl. drank nog geen €. 14,00 kwijt. Niet mijn bedoeling om in Spanje buitenlands te eten maar nood breekt weer wet denk ik maar. Zo ben ik deze reis ook al begonnen met die veredelde hamburger in Vitoria Gasteiz.

Ik had al gezien dat als je wat verder na het hotel de straat in loopt de buurt er niet op vooruit gaat. Ik neem dus nog een afzakkertje voordat ik het hotel in ga. Maar ook daar zitten ze op het terras wiet te roken. Ik tutter mijn glaske leeg en ga naar bed………

Morgen a la Casa……….