Dag 19 reisdag van Perugia naar Rome.

Dag 19 reisdag van Perugia naar Rome

Vrijdag 18 oktober 2024

Hotel Ascot

Geen wekker nodig gehad, maar ja. Om vijf voor negen zit ik op mijn Italiaans ontbijt na klaar voor vertrek. Beetje raar dat wel de lift geblokkeerd was. Iets later bleek waarom. Een dame in de categorie; “van achteren lyceum en van voren museum” vraagt extra aandacht van de hoteleigenares en de balieman. Ze draait wat, heeft haar eigen cornflakes bij. Die ze met warm water staande opeet. Ze wil afrekenen, dan werkt haar Creditcard niet en ook heeft ze geen cash voldoende. Maar bij het woord “polizia” vind ze ineens nog wel een zijvakje.Dat dit soort mensen er ook nog rondlopen……..

Mijn vraag om een taxi naar het station, heeft ze ongetwijfeld opgevangen. Daar zij ineens ook die kant uit moest. De hoteldame knipoogt naar me en geeft zoals ook ik geen sjoege. De taxi rijdt voor, ik krijg nog een aardig toeristisch ritje bergafwaarts naar het station. Volgens mij heb ik bij aankomst niet zo lang in de taxi gezeten. Maar per saldo ben ik nog geen euro duurder uit, dus ik zal er wel naast zitten.

Het centraal station van Perugia is qua voorzieningen uit de vorige eeuw. Bij aankomst zondagavond kon ik al geen lift laat staan roltrap vinden. Het blijkt er gewoon niet te zijn. Er loopt en zwerft wel heel veel apart volk in en rond het station. Illegalen, zwervers, zigeuners, oplichters en alles daar tussen. Zij stuiven alle kanten op als de vijfkoppige politie zich laat zien. De politie controleert constant en pakken mensen op of jagen ze weg. Ook ik moet mijn paspoort tonen.

Even de stationsbar in om een koffietje. Een man dringt met veel misbaar voor. Vraagt pen en papier aan de caissière. Noteert een telefoon nummer en wilbellen. Niemand reageert.Een diep donker getint koppel met kind wat eerder al voor de politie wegliep is nu weer aanwezig in de bar. Hij bestelt een espresso€. 1,10 en vraagt om een glas water daarbij. Hij drinkt de espresso op en zijn vrouw en kind delen het water. Daarna lopen ze weer richting centrum. De zigeuner, accordeonist van gisteren die ik wat kleingeld heb gegeven komt samen met zijn vrouw om een paar plastic vragen om te schooien.Hoezo gelukzoekers……… Wat is je perspectief…….

Ik sukkel de stations trap af en op met mijn trollie naar perron drie. Twaalf kilo weegt toch door. Effe zitten en er wordt omgeroepen, trein heeft een kwartier vertraging. Het is erg druk nu op het smalle perron. Dan duikt plots de druktemaker van daarstraks weer op. Nu in gezelschap van een vrouw, hij klampt iedereen aan. Heeft z.g. een probleem met zijn treintickets. Men verwijst hem naar de info balie, maar dat is niet zijn bedoeling. De vrouw focust zich op tassen en bagage wat ieder bij zich heeft. Eindelijk komt de trein binnen. Ik heb bij toeval een eerste klas ticket geboekt. Ik weet niet meer waarom, maar nu komt het heel goed uit. Veel gedrang bij de andere wagons. Maar hier redelijk rustig.Plekkie en de treinreis van /- drie uur naar Rome vangt aan.

In eerste instantie reizen we een aantal stations terug, o.a. langs Asissi naar Foligno. Die stad is een knooppunt, want daar buigt de route richting Rome. De treinrit gaat door een afwisselend landschap, van vlakke delta, tot heuvelachtig en bergen. Dan weer weiden met schaapskudden, dan bossen en rivieren. Maar ook regelmatig een stop omdat een andere trein moet passeren. Na zeven stations waar korter of langer gestopt wordt lopen we iets na tweeën het station Roma Termini binnen. Ik denk meer dan twintig jaar geleden dat ik hier met Lieske was. Toen druk, nu één grote heksenketel. Nondeju wat een hoop volk krioelt hier door elkaar. Ik ga even tegen een muur staan om het over me heen te laten komen.Mijn hotel is een dikke tien minuten lopen vanaf het station. Maar dat is in ideale omstandigheden. Ik ben het dubbele kwijt. Ik focus me tegelijkertijd tijd ook wat op de omgeving. Want stationbuurten zijn meestal niet de beste. Het hotel waar ik nu verblijf is geen zelfstandig gebouw, maar onderdeel van een appartementencomplex. Het is allemaal wat kleinschaliger. Veelal gerund door een familie die er boven of in de buurt woont. Mijn hotel bevind zich op de tweede etage van zo een complex.

Ik meld me tegen drieën bij Andrea aan de receptie. Aardige jonge gast. Administratie regelen, betalen en de nodige info over toegang, ontbijt en omgeving etc.Daarna loopt Andrea met me mee naar de eerste etage, waar mijn kamer is. Zo te zien niet verkeerd, lijkt schoon en nog niet lang geleden opgeknapt. Hij weg, ik uitpakken.

Douchen en dan naar buiten om een pint en boterham. Want ik heb om negen uur voor het laatst wat gegeten. En ondertussen meteen gereserveerd om 19.00 uur bij restaurant “Babbo’s” tegenover het hotel. Dit op advies van Andrea, die al aangaf dat er niet veel ander Italiaans in de buurt is. Wel veel junkfood natuurlijk. Maar voor vanavond niet te kritisch zijn Louiske.

Vandaag toch weer pittige reisdag achter de rug. Wil ook niet te laat eten. Dus om zeven uur me gemeld bij Babbo’s en tafeltje binnen genomen. Mooie zaak, maar geen Italiaan meer te zien. Alle personeel wat rondloopt is Hindoestaans. Ook dat is van deze tijd. Op heel veel plaatsen pakken de lokalen het geld door hun tent te verkopen aan buitenlanders. Deze kennen wel manieren om de kosten te drukken. Mijn obertje probeert wat te pushen, maar daar heb ik teveel ervaring voor. Dus ik stuur hem weg en roep wel als ik zover ben zeg ik. Pintje, waterke en wijntje. Vooraf gestoomde mosselen in knoflook. Hoofdgerecht wordt lamskoteletjes. Beetje plat knoflookbrood er bij om te vullen.

Het is er niet echt druk. Ze lopen ook met veel te veel personeel elkaar in de weg. Weten niet wat te doen, dus ook nogal eens bestelling op de verkeerde tafel. De gerant die het aan moet sturen is druk bezig op z’n IPhone. Espresso achterop en krijg nog een limoncello van de zaak. Leuk, maar daar kom ik niet voor. Dus het zal bij een eenmalig bezoek blijven.

Ik wandel nog een klein rondje en dan naar mijn kamer. Lig net plat en ik hoor het buiten regenen. Wel goed om in slaap te sukkelen. Morgen planning maken voor de komende vijf dagen…..