Soms sta je voor verrassingen..............
Door: Louis
Blijf op de hoogte en volg Louis
04 Juli 2011 | Frankrijk, Les Lèves-et-Thoumeyragues
Hoi allemaal? ik zit achter een Pc-tje in Les leves et Thoumeyragues; Een klein dorpje onder Sainte Foy La Grande waar ik vandaag doorheen gelopen ben. Ivm met de afstanden moet ik een beetje de routjes berekenen wat betekent dat ik soms ergens midden tussen twee grotere plaatsen in een gehucht uit kom. Maar ik heb een bed en dar gaat het om.
84e dag 3 juli,11
Van Mussidan naar La Cabane
Om 7.30 uur ontbijt en de hoteldame is supervriendelijk. Ik wordt als eerste geholpen en het ontbijt is vor franse begrippen erg copieus. Ik zeg dat tegen de vrouw en ze straalt.
Ik rteken af enloop om 8.00 uur Mussidan uit na dat de hoteldame me buiten nog heeft uitgelegd dat ik 1,5 km uitspaar door een ander stukje route te nemen. Grote merci natuurlijk. Om 10.00 uur ben ik al op de helft en rust even uit op een kerktrap. Nog maar twee honden horen blaffen vandaag, zal aan de zondagsrust liggen denk ik.Ik kom af en toe een trimmer tegen en het is allemaal redelijk plat het eerste stuk. Om 12.00 uur moet ik nog maar 4 km. Ik rust op een bank naast de kerk, eet een blikje sardientjes met stokbrood een koek en een appel. Dan is mijn water bijna op. Ik kijk rond en zie een man in zijn tuintje werken. Ik loop er naar toe en vraag fris water. Natuurlijk zegt de man, Pakt mijn bidons en zegt loop maar even mee, we hebben hier iets spreciaals voor pelgrims. Looptie bijna 300 meter terug naar het gemeentehuis in die hitte en laat me trots een kraan zien,waar ik straal voorbij gelopen was. Oke, goed bedoeld, dus dank u en verder.
Het laatste stuk isn heet en zwaar golvend terrein, dus het zweet spat er weer af. Om 14.30 uur kom ik in het gehucht La Cabane waar een pelgrimpsopvang bij particulieren is. In dit geval een boerderij / bungalow. Ik bel aan, maar niemand te zien. dan toch maar voorzichtig de poort open en gelukkig geen hond. Ik loop naar achter en zie een bordje pelerins. geklopt, maar niks. Ik had afgesproken te bellen als ik er was, dus dat doe ik dan maar. Blijkt de man op terugweg van vakantie naar Corsica en zal +/- 18.30 uur aankomen. Ik moet het me alvast maar gemakkelijk maken. Oke en ik kijk wat rond, het lijkt wel alsof er een bom gevallen is. Zie foto,s Laten we het franse gezelligheid noemen. ook binnen is het niet direct uitnodigend, maar ik heb geen keus de andere optie ligt 14 km verderop. Dus douchen en wat slapen, want het is kokend heet. Op tijd komt de eigenaren thuis, vriendelijk en zeer goedmoedig echtpaar. Ze hadden hun kinderen gebeld om de deur voor mij open te laten. De man gaat uitladen en de vrouw springt de keuken in nadat ze flink heeft geklaagd dat de kinders de planten niet verzorgd hebben en in de groentetuin ligt veel te rotten.
Als ik tegen de man zeg dat het toilet stuk is, laar hij alles vallen en repareert het meteen, hij probeert de afstandsbediening van de TV te vinden voor mij, maar tevergeefs. Voor mij hoeft het niet want ik kijk eventueel allen naar het weerbericht en journaal en voor de Tour is het al te laat. Om 20.00 uur aperitief en daarna diner. Men zou iets eenvoudigs klaarmaken, maar het blijken toch gangen te zijn. Flesje wijn wordt er over gekapt en we kunnen naar bed. Ik wil graag vroeg vertrekken en dat is geen probleem zegt de man, maar er is dan geen vers stokbrood. No problem voor mij. Dus welterusten
85e dag 4 juli 11
Van La Cabane naar Les Leves
Vandaag van La C.cabane naar Les leves een dorpje wat ergens in de middle of nowhere ligt, maar ivm slapen moet ik daar naar toe.
Om 5,30 uur op en daar gaatie weer, echter vandaag geen begindouche maar een kattewasje ivm de toestand in de douchecel, maar natuurlijk wel inpakken en dan naar het ontbijt. De geur van koffie en geroosterd brood komt me al tegemoet. Het zijn echt aardige mensen echter een beetje schoonmaken en opruimen zou wel mogen op z,n tijd. Laten we hopen dat de situatie daar aan de vakantie van die mensen gelegen heeft. De eigenaar geeft me nog een tip om een ander stuk route te nemen ivm een echt gevaarlijke afdaling net voor de plaats Saint Foy La Grande waar ik doorheen moet. Tevens is de route wat platter en loopt een stuk langs de rivier de Dordogne wat altijd koeler is. Hij heeft gelijk en ik ben om 10.00 uur al in Sainte Foy la Grande, wat een bijzondere bouwstijl heeft en een mooie kathedraal. Ik wil eerst een kaars opsteken, maar heb te weinig kleingeld, dus eerst koffie. Vriendelijke serveerster, ze hebben geen koeken, maar ik mag die van mij opeten die ik nog in mijn rugzakje heb. Daarna weer nieuwe voorraad ingeslagen bij de bakker en alsnog een kaarsje geofferd voor jullie allemaal. Dan maar verder want het zonnetje staat weer hoog en het is zeker 30 graden. In de ochtend was het terrein redelijk plat, maar nu krijg ik het weer voor mijn kiezen. Omhog en dalen en niet te weinig, de porieen moeten weer overwerken. Ik besluit maar en beetje lopend te lunchen met wat fruit om zsm in het dorp Les Leves et Thoumeyragues te zijn. Daar moet ik bij de kerk de B&B dame bellen, want dit huis ligt dan nog 4 km uit de route en ze komt me dan ophalen. Ik bel en binnen een kwartierje is ze er al. Dan naar haar huis en ook die weg gaat alleen maar op en neer. Bij aankomst staat haar man al met bier klaar en dat is niet verkeerd. We maken kennis en het blijken overvriendelijke lui. Gerard en Yvette Constand. Ik krijg een grote en superschone kamer waar ik hen ook voor complimenteer. Yvette straalt, ze komt uit Bretagne en ze hebben elkaar ontmoet toenn hij als vrachtwagenchauffeur bij de Franse PTT een vracht moest lossen tbv een een bijzonder feest of zo. Hij komt wel uit de Bordeaustreek en heeft het huis wat eerst een bouwval was in enkele jaren tijd omgetoverd tot een paleis. Dan maar weer uitpakken, douchen en de lingerie in bad doen. Want alles ruikt nu echt naar de maggi. Even siesta en dan naar beneden voor het aperitiefje. We praten over van alles en nog wat en ze zijn zeer geinteresseerd in Lieske. dan komen de pannen weer op tafel en ik verwonder me of ze nu altijd zo uitgebreid eten of alleen als er gasten zijn. Yvette zegt dat het er een beetje aan ligt. Het komt ook vaak voor zegt ze dat mensen reserveren ook voor te eten en dan zonder afmelding niet op komen dagen. Daar kan ze wel eens boos om worden. Ze eten ook veel uit eihen tuin, want zoals de meeste fransen die buiten wonen verbouwen ze veel zelf. Nog en borrel om te slapen en dan naar bed, ik denk aan Lieske en dat zij ook met deze dame een best contact zou hebben gehad. Niet allen vanwege de keuken, maar ook vwb de aankleding van het huis met allerlei spulletjes en hebbedingetjes wat ook Lieske nogal kon.
84e dag 3 juli,11
Van Mussidan naar La Cabane
Om 7.30 uur ontbijt en de hoteldame is supervriendelijk. Ik wordt als eerste geholpen en het ontbijt is vor franse begrippen erg copieus. Ik zeg dat tegen de vrouw en ze straalt.
Ik rteken af enloop om 8.00 uur Mussidan uit na dat de hoteldame me buiten nog heeft uitgelegd dat ik 1,5 km uitspaar door een ander stukje route te nemen. Grote merci natuurlijk. Om 10.00 uur ben ik al op de helft en rust even uit op een kerktrap. Nog maar twee honden horen blaffen vandaag, zal aan de zondagsrust liggen denk ik.Ik kom af en toe een trimmer tegen en het is allemaal redelijk plat het eerste stuk. Om 12.00 uur moet ik nog maar 4 km. Ik rust op een bank naast de kerk, eet een blikje sardientjes met stokbrood een koek en een appel. Dan is mijn water bijna op. Ik kijk rond en zie een man in zijn tuintje werken. Ik loop er naar toe en vraag fris water. Natuurlijk zegt de man, Pakt mijn bidons en zegt loop maar even mee, we hebben hier iets spreciaals voor pelgrims. Looptie bijna 300 meter terug naar het gemeentehuis in die hitte en laat me trots een kraan zien,waar ik straal voorbij gelopen was. Oke, goed bedoeld, dus dank u en verder.
Het laatste stuk isn heet en zwaar golvend terrein, dus het zweet spat er weer af. Om 14.30 uur kom ik in het gehucht La Cabane waar een pelgrimpsopvang bij particulieren is. In dit geval een boerderij / bungalow. Ik bel aan, maar niemand te zien. dan toch maar voorzichtig de poort open en gelukkig geen hond. Ik loop naar achter en zie een bordje pelerins. geklopt, maar niks. Ik had afgesproken te bellen als ik er was, dus dat doe ik dan maar. Blijkt de man op terugweg van vakantie naar Corsica en zal +/- 18.30 uur aankomen. Ik moet het me alvast maar gemakkelijk maken. Oke en ik kijk wat rond, het lijkt wel alsof er een bom gevallen is. Zie foto,s Laten we het franse gezelligheid noemen. ook binnen is het niet direct uitnodigend, maar ik heb geen keus de andere optie ligt 14 km verderop. Dus douchen en wat slapen, want het is kokend heet. Op tijd komt de eigenaren thuis, vriendelijk en zeer goedmoedig echtpaar. Ze hadden hun kinderen gebeld om de deur voor mij open te laten. De man gaat uitladen en de vrouw springt de keuken in nadat ze flink heeft geklaagd dat de kinders de planten niet verzorgd hebben en in de groentetuin ligt veel te rotten.
Als ik tegen de man zeg dat het toilet stuk is, laar hij alles vallen en repareert het meteen, hij probeert de afstandsbediening van de TV te vinden voor mij, maar tevergeefs. Voor mij hoeft het niet want ik kijk eventueel allen naar het weerbericht en journaal en voor de Tour is het al te laat. Om 20.00 uur aperitief en daarna diner. Men zou iets eenvoudigs klaarmaken, maar het blijken toch gangen te zijn. Flesje wijn wordt er over gekapt en we kunnen naar bed. Ik wil graag vroeg vertrekken en dat is geen probleem zegt de man, maar er is dan geen vers stokbrood. No problem voor mij. Dus welterusten
85e dag 4 juli 11
Van La Cabane naar Les Leves
Vandaag van La C.cabane naar Les leves een dorpje wat ergens in de middle of nowhere ligt, maar ivm slapen moet ik daar naar toe.
Om 5,30 uur op en daar gaatie weer, echter vandaag geen begindouche maar een kattewasje ivm de toestand in de douchecel, maar natuurlijk wel inpakken en dan naar het ontbijt. De geur van koffie en geroosterd brood komt me al tegemoet. Het zijn echt aardige mensen echter een beetje schoonmaken en opruimen zou wel mogen op z,n tijd. Laten we hopen dat de situatie daar aan de vakantie van die mensen gelegen heeft. De eigenaar geeft me nog een tip om een ander stuk route te nemen ivm een echt gevaarlijke afdaling net voor de plaats Saint Foy La Grande waar ik doorheen moet. Tevens is de route wat platter en loopt een stuk langs de rivier de Dordogne wat altijd koeler is. Hij heeft gelijk en ik ben om 10.00 uur al in Sainte Foy la Grande, wat een bijzondere bouwstijl heeft en een mooie kathedraal. Ik wil eerst een kaars opsteken, maar heb te weinig kleingeld, dus eerst koffie. Vriendelijke serveerster, ze hebben geen koeken, maar ik mag die van mij opeten die ik nog in mijn rugzakje heb. Daarna weer nieuwe voorraad ingeslagen bij de bakker en alsnog een kaarsje geofferd voor jullie allemaal. Dan maar verder want het zonnetje staat weer hoog en het is zeker 30 graden. In de ochtend was het terrein redelijk plat, maar nu krijg ik het weer voor mijn kiezen. Omhog en dalen en niet te weinig, de porieen moeten weer overwerken. Ik besluit maar en beetje lopend te lunchen met wat fruit om zsm in het dorp Les Leves et Thoumeyragues te zijn. Daar moet ik bij de kerk de B&B dame bellen, want dit huis ligt dan nog 4 km uit de route en ze komt me dan ophalen. Ik bel en binnen een kwartierje is ze er al. Dan naar haar huis en ook die weg gaat alleen maar op en neer. Bij aankomst staat haar man al met bier klaar en dat is niet verkeerd. We maken kennis en het blijken overvriendelijke lui. Gerard en Yvette Constand. Ik krijg een grote en superschone kamer waar ik hen ook voor complimenteer. Yvette straalt, ze komt uit Bretagne en ze hebben elkaar ontmoet toenn hij als vrachtwagenchauffeur bij de Franse PTT een vracht moest lossen tbv een een bijzonder feest of zo. Hij komt wel uit de Bordeaustreek en heeft het huis wat eerst een bouwval was in enkele jaren tijd omgetoverd tot een paleis. Dan maar weer uitpakken, douchen en de lingerie in bad doen. Want alles ruikt nu echt naar de maggi. Even siesta en dan naar beneden voor het aperitiefje. We praten over van alles en nog wat en ze zijn zeer geinteresseerd in Lieske. dan komen de pannen weer op tafel en ik verwonder me of ze nu altijd zo uitgebreid eten of alleen als er gasten zijn. Yvette zegt dat het er een beetje aan ligt. Het komt ook vaak voor zegt ze dat mensen reserveren ook voor te eten en dan zonder afmelding niet op komen dagen. Daar kan ze wel eens boos om worden. Ze eten ook veel uit eihen tuin, want zoals de meeste fransen die buiten wonen verbouwen ze veel zelf. Nog en borrel om te slapen en dan naar bed, ik denk aan Lieske en dat zij ook met deze dame een best contact zou hebben gehad. Niet allen vanwege de keuken, maar ook vwb de aankleding van het huis met allerlei spulletjes en hebbedingetjes wat ook Lieske nogal kon.
-
04 Juli 2011 - 18:09
Josefien:
Hallo Louis,
T duurde even voor er weer een verslag van je kwam, maar dan heb je ook wat! Ik begon al te twijfelen of er iets met onze laptop was, maar t kan natuurlijk niet altijd zo'n feest zijn, dat je direct een pc tot je beschikking hebt.
Mijn glaasje rosé is op, t is ondertussen een hele fles geworden :)
T was weer heel fijn om je te volgen, ik ga t volgende week echt missen.
Veel succes weer (kijk uit voor norse vrouwen en blaffende honden!) en lieve groetjes,
Chiel en Josefien -
04 Juli 2011 - 18:38
Corry En Jac:
Hoi Louis,
Blij te horen dat het goed verloopt.
Hier is ook alles oké.
" Wa miesse wij jouw worstebrooikus jong "!
Gegroet,
Corry en Jac.
-
04 Juli 2011 - 18:59
Henk En Tamara:
Hoi Louis,
Dat je een stukje moet lopen,ok maar niet terug maar deze keer gaf dat niet want voor een paar flessen water ga je graag terug!!
Fijn al die gastvrijheid,kan je toch even snel een lekker doucheje pakken!!dat heb je zeer zeker verdiend!!
Ga zo door en geniet er weer van,hier thuis gaat het goed.
Groetjes van ons,doei! -
05 Juli 2011 - 11:17
Corrie En Ton:
Na de moeilijke zijn er gelukkig veel mooie momenten. Dit alles houd je op de been. het blijft prachtig om te lezen wat je allemaal meemaakt. Sugestie: Misschien is het een idee om de terug reis straks ook te voet af te leggen, dan kunnen we van je verhalen blijven genieten. Hou vol, het is nog maar 2 maanden dat je plezier kunt hebben van je honden. -
05 Juli 2011 - 15:18
Cees Notenboom:
Beste Louis,
Heb je website van een biljart vriend gekregen, en in een keer al je verhalen doorgelezen. Heb het soms niet droog kunnen houden. Vind je ook heel moedig om zo,n zware last te dragen. ik geb nog een gedicht,wat je misschien al kent?
De rugzak
Ieder mens draagt in zijn leven,
een onzichtbare rugzak mee.
Bergt daarin zijn vreugde en zorgen,
een verzameling van wel en wee.
Vaak is de rugzak haast niet te dragen,
maar soms ook weer vederlicht.
Dan blijft er wat ruimte over,
maar dikwijls kan hij niet dicht.
Kijk in de verloren uurtjes,
heel de inhoud nog eens door.
Kan heel vaak iets verwijnen,
wat zijn waarde reeds verloor.
En zo ga je door de jaren,
je pakt iets op en gooit iets weg.
Soms gebeurt dat van zelfsprekend,
maar ook vaak na overleg.
Langzaam word de rugzak leger,
de levens middag gaat voorbij.
En bij het vallen van de avond,
werpt men de meeste last opzij.
Maar blijft nogwat van waarde,
wat je koestrt en behoud.
Al schijnen het soms kleinigheden,
het zijn herinneringen meer dan goud.
Ieder draagt zijn rugzak,
niemand die hem overneemd.
En je hoeft ook niet te vrezen,
dat een dief hem ontvreemd.
Veel sterkte en moed toegewensd.
door een pelgrim uit Roosendaal -
05 Juli 2011 - 15:32
Ans Luijkx:
Als iedereen zo'n beetje met vakantie is, zal ik maar weer eens wat laten horen. Ik heb al jaren vakantie. Ik zet een cirkeltje om je slaapadressen en dat is een leuk gezicht op de kaart. Je bent al behoorlijk ver gevorderd, maar het blijft een monstertocht. Vooral om alle herinneringen. En daar moet je ook weer dankbaar voor zijn. Je hebt zoveel mooie herinneringen. En niemand zal het je kwalijk nemen als je eens een keertje lekker uit kunt huilen. Het verandert niks, maar het lucht wel op. De stukken die je schrijft komen recht uit je ziel en je schrijft gewoon een bestseller. Zelfs ik als vreemde lees ze minstens 2 x en ben al nieuwsgierig naar het volgende. Je hebt ook vele vrienden, die erg met je meeleven en dat is ook al iets om dankbaar voor te zijn. Eigenlijk zouden er wat meer vrienden af en toe eens een paar dagen met je mee moeten lopen, zoals pas gebeurd is. Dat heeft vast veel goed gedaan. Ach en die arme honden, die hebben natuurlijk honger. Ze zien een lekker botje voorbijkomen en mogen er dan niet eens in happen. Wel een uitvinding hè om met die stokken te wandelen. Het is net langlaufen. En al die prachtige foto's. Het is echt een prachtig land. Wij zijn er alleen maar jaren lang met de auto doorheen gereden, en omdat de autobaan nog niet klaar was, waren het vele km's binnendoor naar Spanje. En nu zijn er overal autobanen en ben ik er een beetje bang op. Zo zie je er is altijd wat.Nou Louis, geniet nog van je reis en de thuisblijvers genieten van jouw verslagen. Sterkte hè en tot horens. Ans Luijkx. -
05 Juli 2011 - 23:03
Herman Roels:
Hoi Louis,
ik ben enkele dagen druk geweest (ben nog niet gepensioneerd !!) en ook wat gerezen naar b.v. Granada, Burgos enz. en heb je niet zo kunnen volgen. Ik heb nu net 4 verslagen gelezen en je zegt op 30 juni, dat je denkt dat het nog 22 dagen duurt voor je aan de Spaanse grens bent. Nou dat zou mooi uitkomen, dan kan ik je welkom heten in Spanje !!!
Maar als het niet lukt, ook geen probleem, je moet je eigen tempo aanhouden, en eventueel aanpassen aan de omstandigheden. Soms kunnen er verassingen zijn.
Ja we leren nu wel Frankrijk kennen, met jouw verslagen. Ik kende alleen Bordeaux, Angouleme, Poitiers, Tours Paris, Lille enz. En dan alleen van doorheen stuiven met de auto, op weg naar mijn geliefde Nederland.
Ik merk dat je het nogal eens moeilijk hebt, met al die dierbare herinneringen aan Lieske. Ja dat is ook heel normaal. Valt niet mee hè? Vooral op plaatsen waar je met haar eerder geweest bent.
Ik wens je sterkte voor de resterende dagen, en hoop dat je een hoop leuke mensen tegenkomt die je afleiding bezorgen.
Nou we houden contact, loopze !!
Herman. -
06 Juli 2011 - 14:03
Marc Adriaansen :
Louis,ik heb vandaag een foto doorgemaild op uw e-maildres.Het is de foto op de eerste dag bij aankomst in België.
Nog veel succes
Groetjes -
06 Juli 2011 - 16:49
Richard En Gerda:
Hoi Louis,
toch makkelijk om te weten voor de volgende keer waar de kraan voor de pelgrims zit :) En het is al aan je stem door de telefoon te horen dat je een heeel betrouwbare man bent. Want anders hadden de B&B eigenaren je nooit vrij spel gegeven in hun huis!! Terecht hoor. Louis toi,toi,toi, hou vol en schrijf voor ons nog vele mooie reisverhalen. Groet Richard en Gerda.
P.s. kreeg via Annie V. de groetjes van jou, leuk hoor!!! -
06 Juli 2011 - 17:22
Ria En Ria:
Louis wij volgen je nog steeds.
Maar vandaag denken wij aan jou en aan jouw Lieske, wiens geboortedag
het is.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
