Klimmen en dalen

Ik zit nu in Bazancourt, een 18 km voor Reims. Het hotelletje Le Moderne heeft een heel aardige uitbaatster en dus mag ik op haar eigen Pc tje mijn verslag bijwerken dus hier komt het vervolg.

19e dag 29 april 11.
Van Rocroi naar Aubigny les Pothee

Aan het ontbijt tref ik Clement de belg die op weg is naar Rome. De
nederlanders komen later zegt hij.
Ik bestel nog een belegd
stokbroodje voor onderweg en ga langs de bakker om een paar krentenkoeken. Dan loop ik Rocroi weer uit. ik ben zo een eindje op weg. De regen van de afgelopen nacht heeft alles weer opgefrist en ik loop een bos in. Een gigantisch alg wandelpad door het groen waar je geen kip tegenkomt. Ik bedenk dat ik bijna geen foto,s maak en omdat mijn prive japannerke Lieske in de hemel is zal ik het toch echt zelf moeten doen. Ik loop na een paar uur het bos uit en voel de warmte weer op me neer dalen. Bijna lunchtijd dus plekje zoeken waar ik kan zitten en regenpak uit wat ik voor alle dan zekerheid had aangetrokken. Ik loop een dorpje in, geen cafe maar wel een oorlogsmonument uit 1914-1918 met een trapje precies op hoogte. Ik ga ziten kanbbelen en er komt een vrouwtje uit een huis vragen waar ik naar toe ga. Bijgepraat en meteen water gevraagd omdat mijn flessen bijna leeg zijn. Ik zit tegenover een kasteeltje en wat toeristen maken foto,s ook stiekem van mij. Als ik net aan het lopen ben twee donderklappen en het begint te gieten. Ik vlucht onder de poort bij het kasteeltje om de bui verder af te wachten. Er komt een oud vrouwtje naast me staan met haar neus bijna op de grond. Ik groet haar en vraag of het lang zal regenen. Binnen 5 minuten droog zegt ze en ze heeft nog gelijk ook. Wij stadsmensen zijn toch veel verleerd merk je dan. Verder maar weer. De weg klimt en daalt sterk en met het wat broeierige weer slaat de vermoeidheid toe. gelukkig komt het dorpje Aubigny les Pothee in zicht en moet ik mijn B&B Le Refuge zien te vinden. Vaak worden in de gids wel namen en telefoonnummers vermeld maar geen adres voor de privacy ??. Ik loop naar de kerk en bel op. De mevrouw zegt als je schijn oversteekt ben je er. gelukkig want vaak nag je nog een kilometer of wat. Ook hier weer vriendelijke ontvangst, zitten en eerst wat drinken. De eigenares vraagt waar ik de andere avond slaap, maar dat weet ik nog niet. Ze waarschuwt me voor de 1 mei viering in Frankrijk. Dan kan het wel eens druk zijn omdat alle fransen uit de stad naar het platteland gaan en omgekeerd. Dus planning aanpassen. We bekijken samen een aantal mogelijkheden en zij gaat bellen. Binnen een kwartier heeft ze onderdak voor drie nachten geregeld. Ik moet dan wel mijn routjes aanpassen maar beter dat dan in de wei slapen. een van de adressen waar ik onderdak zal vinden is in Signy l abbaye in een hotelletje Auberge Signy l Abbay waar ik een aantal jaren geleden ook met Lieske een wandelweekend heb doorgebracht. Ik had hier eigenlijk voorbij willen lopen, maar het lot heeft anders beschikt. Dus kijken maar hoe dat gaat.

Ik moet stoppen want het hotelletje gaat bijna sluiten. Ik meld me zsm

Hier ben ik weer. het is vandaag vrijdag 6 mei en ik ben deze ochtend teruggekomen naar Reims vanuit Conde sur Marne, omdat ik dit weekend bezoek krijg uit Roosendaal. Het is de bedoeling dat ik zondagavond weer terugga en maandag weer verder trek. Zus Ine en vriend jan en de overige vrienden Annie ,Geert en Cor komen in Reims even bijpraten en champagne drinken. Ze komen na de middag dus heb ik even tijd om mijn verslagen bij te werken.

Ik ga even verder met de 19e dag en begin dan een nieuw hoofdstuk. Zoals geged is de uitbaatster van de B&B alervriendelijkst. Ze doet samen met haar man de B&B ik denk meer als hobby dan om van te leven. Ze hebben vroeger een slagerij gehad, die verkocht en hij is toen bij Olida gaan werken een grote vleesverwerker in frankrijk. Hij heft zijn zoon een tuindersbedrijf gegeven en werkt daar een beetje mee? We drinken samen een aperitief en dan komen er nog 6 gasten, Freansen uit Normandie. De mannen zijn dienstmaten die in een naburige stad daar gelegerd zijn geweest en doen nu een soort reunie. Aardige lui die van een dikke Leffe houden. Om 19.00 uur gezamenlijk aperitief en dan aan tafel met zijn allen. Gezellig en de verhalen van de mannen komen los al naar gelang de wijn vloeit. Aan de gebaren en lachen te zien hebben de mannen niet alleen in de kazerne vertoeft, maar ook de bloemen buitengezet. Ik hoor ze vragen aan de uitbater naar bars met welluidende namen zoals Cabaret en Pussy Cat waar zoals ik begrijp niet alleen bier geschonken werd maar ook gemasseerd. De dames kijken af en toe wat besmuikt naar mij? maar ik doe net of ik er niets van begrijp en houdt me van de domme. Wat dus voor mij niet zo moeilijk is. We krijgen nog een borrel van de uitbater, volgens mij pure alcohol, maar hij zegt sterke appelsap, booooing. Dan is het voor mij bedtijd, maar ik hoor hen nog lang lachen en praten. Ik laat vannacht het gordijn open om morgen door de zon gewekt te worden en inkijk is er alleen van de sterren.