Eindelijk weer een Pc tot mijn beschikking

Ik zit nu in Dienville, onder Brienne le Chateau en heb de Pc van de eigenares haar Ps mogen gebruiken. Ik heb net weer lieve en opbeurende reacties gelezen. Ik heb ook gehoord dat veel bekenden eea volgen zonder reactie ook dat vind ik erg fijn. Hier het vervolg van mijn wederwaardigheden. Ik weet niet wanneer ik moet stoppen. Maar doe mijn best om weer zoveel mogelijk te vertellen en ga verdere met waar ik in Reims gebleven was.

26 t/m 28e dag. 6 t/m 8 mei 2011.
Verblijf in Reims ivm vriendenbezoek

Ik ben tegen 15.00 uur terug in het hotel. Wachten tot de vrienden aankomen. Als ze er zijn moet ik toch wel even slikken. Erg lief dat ze deze moeite willen doen. We gaan eerst een pint drinken want dat heeft Cor wel verdiend. En veel bijpraten natuurlijk. Later opfrissen dan aperitieven, restaurantje zoeken en ik krijg de laatste nieuwtjes uit Roosendaal mee. O.a dat het voor RBC heel spannend is. Na het eten gaan we reims nog in want ik heb gelezen dat er een concert is en een lichtspel ivm het 800 jaar bestaan van de Cathedraal. Het concert volgen we deels op een groot scherm buiten omdat dat in de Cathedraal is. Het lichtspel is buiten en daarin wordt de Cathedraal uitgelicht in de oorspronkemijke kleuren zoals hij destijds gebouwd is. Machtig mooi om te zien en met ons duizenden mensen.
Na afloop drinken we nog wat en dan naar bed.
Ik heb voorgesteld om de andere dag toch wat te doen en het wordt de Cathedraal van binnen bekijken en een bezoek aan een champagnekelder van Taitinger. Ondertussen dat de vrienden de Cathedraal bezichtigen ga ik wat foto,s op de site zetten omdat een jongen uit het Internetcafe mij daar even bij helpt.
Daarna wat drinken met z,n allen en we krijgen een tip van een leuk restaurantje. Goede tip, lekker gegeten en daarna de rondleiding in het Engels bij Taitinger. Leuk gebracht en onze rondleidster was een nederlandse, want toen wij wat opmerkingen plaatsten zij ze dat ze alles horde en begreep. Millioenen flessen in eeuwen oude kelders. We hebben het natuurlijk allemaak al wel een gezien, maar het is toch leuk. Daarna proeven natuurlijk waarbij de reacties wisselden. We hebben geen champagne meer gekocht. En dat niet alleen voor het gewicht, maar ook de prijs. Daarna nog een bezoekje aan een echte bar/tabac en dan weer het terras op en s,avonds weer een restaurantje waar iedereen gelukkig Frans maar ook lekker gegeten heeft, wat altijd een beetje mijn zorg is. Het eten is in Frankrijk niet duur, de drankjes daarentegen wel en penningmeester Cor kijkt af en toe wat zorgelijk naar de bonnetjes. Als we later terug zijn in het hotel drinken Cor en ik nog wat op de kamer van Cor en wisselen onze ups en downs van de laatste weken uit.
De volgende ochtend ontbijten, nog even naar de Jacobskerk en dan is het weer tijd voor afscheid. Cor wil binnendoor terugrijden om nog wat te zien. Als we uitzwaaien heb ik toch gemengde gevoelens en ik denk de vrienden ook. Ik haal om 12.00 uur mijn rugzak op in het hotel en zoek een terras om dagboek bij te werken, te luncjen en nog wat na te mijmeren. Er komt nog een engelsman wat praten als hij de schelp zie en ook een fransoos biedt me een koffioetje aan. Leuke reacties. Daarna ga ik naar het station en pak een taxi terug naar Conde sur Marne waar ik gestopt ben en van waaruit maandag weer verder ga. Bij het hotelltje had ik half pension genomen, omdat dat wat goedkoper was. Ik krijg dezelfde kamer terug en tref alles aan zoals ik het had achtergelaten. Dus bed niet verschoond en oppgedekt en ook geen verse handdoeken. Zelfs het toiletpapier wat op was is niet vervangen. Oke c,est la vie. Ik dek zelf mij bedje op en haal papier weg op een andere kamer. s,avonds wordt er voor mij als enige gast nog wel smakelijke maaltijd bereid en dat vergoedt weer veel.
Op bed denk ik met weemoed terug aan het welkome intermezzo in Reims en ook aan Lieske. Ik pak wat foto,s erbij en bedenk dat ze zo dichtbij is en toch zo ver weg.

29e dag 9 mei 11
Van Conde sur Marne naar Chalon sur Champagne

Ik sta om 7.30 uur buiten inclusief lunchpakket fruit en een stempel in mijn credential. De geuren van de knoflookworst komen uit mijn rugzak ondanks de plastic om het lunchpakket. Ik zit direct op de route en moet weer de nodige km,s langs de Marne. Ik kom langs leegstaande overlopen voor als het water heel hoog k. Ik zie een paar oudere mensen in wit plastic gehuld naderbij komen ze plukken iets langs de kant vande weg. het zijn wilde asperges die ik nog nooit gezien heb. Zij verkopen ze op de markt. 2 Euro per bosje en ze hebben al 2 tassen vol. Ze gebruiken ze in regionale gerechten.Ik begrijp ook, waarom ze in plastic lopen want het barst van de muggen en voor ik eea bedekt heb, ben ik al de nodige keren gestoken. De mensen lachen wat en wensen me bon courage.
Na een rustpauze last van mijn linkse pootje. Ik denk van de rugzak wat te vast gesjord en bloedbaan afgeknepen. Nog twee ur lopen en ik ben in Chalon sur Champagne. dan weer wijziging inde route beschrijving er is een nieuw pad aangelegd langs een kanaal. Iets korter maar in de volle zon wel erg heet. Net voor Chalon s. C. kom ik een vrouwtje met een rugzak tegen. Ze houdt me aan en vraagt waar ik naar toe ga. Zij is een non opweg naar Lisieux om daar te bidden voor zieken. Ik geef haar wat namen van bekenden mee en vertel ook dat mijn Lieske is gestorven. Ze belooft om oohk voor haar te bidden en geeft me een rozenkrans. Ik schrijf een boodschap in haar boek en dan verder.
De Kathedraal in Chalons is groot maar beperkt te bezoeken volgens het bordje dus dan maar meteen dor naar hotel de la Cite waar ik gereserveerd heb. het ligt aan de andere kant van de stad, vlak bij een oorlogskerkhof. Eenvoudighe kamer met gedeeld sanitair maar wel brandschoon. Als ik om het avondeten vraag verwijst men naar een pizzaria. Ik ben hier niet zo blij mee en madame ziet het eigenlijk aan mijn gezicht. Als ik eet wat zijzelf eten kan ik dat ook krijgen natuurlijk. Toppie dus geen verdere discussie. opfrissen en daarna wasje gedaan en buiten laten hangen door madame terras op en bij een pinthe verslag bijwerken. Er zijn s,avonds nog een paar gasten. vertegenwooordigers en een dame die iv haar vrije tijd archeologe is. Ze vertelt veel, maar ik begrijp er weinig van. Smakelijk gegeten en een goed bed.

30e dag 10 mei 11
Van Chalon sur Champagne naar Chausse sur Marne

Ik kan pas om 7.30 uur ontbijten want de bakker komt niet eerder en broood van de vorige dag smaakt niet zegt de waardin. Ik krijg weer een goed lunchpakket mee, alles voor een vriendeprijs en weer op weg. Ik moet naar de andere kant van de stad om de route weer op te pikken, maar met behulp van21 trimmers ben ik er in een oogwenk, bon courage en weg zijn ze. Dan weer langs de marne dus drie uur platte weg maar wel eentonig en het is weer ontzettend broeierig. Het zweet loopt langs mijn rug zo de goot in. Ik km niet goed in mijn ritme en mijn pootje speelt flink op. Steeds stoppen richten en weer verder pas na een km of 6 gaat het beter. De route staat goed aangegeven maar je moet blijven opletten. Ik struikel een keer en zie dan een kruis op een boom en een brug. verdorie te ver gelopen? Ik had me teveel gefocust op een picknickplek die ik wilde gebruiken, maar warvoor ik juist tevoren af moet slaan. Eindje terug en op een kei in de grond zie ik de goede richting aangegegen.
Dank je Lieske voor het struikeltje.
Veel verder eindelijk een geschikte plaats om even te zitten. Eigenlijk te lang doorgelopen en ik moet nog 10 km in de hitte. Gegeten, water verdeeld en dan op de pootjes. Dan plots wat donderklappen en het begint te plenzen, je kon er op wachten. Snel in het regenpak want er is geen oud vrouwtje in de buurt om te vragen hoe lang het duurt. Het wordt broeierig droog maar blijft dreigen en ik durf mijn pak niet uit te trekken. Dan eindelijk het bord Chassee sur Marne en na een vraag en een klim van 800 meter ben ik in hotel Du Midi. De waardin wil me de kamer laten zien, maar ik ben zo slap als een vaatdoek, laat mijn rugzak valen en zeg svp eerst een halve lieter water een een groot glas bier. De aanwezige stamgasten in het cafegedeelte hebben direct weer gespreksstof als ze me zo zien zitten. Opgeknapt en naar de kamer, of ik nog wasgoed heb, mais oui madame et merci. De kamer die ik,krijg is pas gerenoveerd. Wat betekent dat men van vier kamers er drie gemaakt heeft en dat de sanitairgroep een kant en klaarpakket douch,wasbak en toilet is van 1,5 m2. Maar alles zit er in en werkt. Ze hebben geinvesteerd omdat er nabij het grootste silo complex is ter wereld waar veel werklui karweien komen doen.
daarna een pintje en peter en Ellie Mies bellen nog. De waardin vraagt wat ik wil eten. Ik zeg dat ik alles lust en laat me verrassen. Vijf gangen, een half literje wijn en een koffietje. Ik heb een tweepersoonsbed en dat lijkt wat hoger in het midden, Kan ook aan de wijn liggen. Ik val snel in slaap om omstreeks 23.00 uur gewekt te worden door zwaar onweer en slagregens. Het zal de hele nacht aanhouden, maar ik merk daar weinig van.

31e dag 11 mei 11
Van Chausse sur Marne naar
Vitry le Francois

Vandaag precies een maand geleden vertrokken. Ontbijt en afrekenen. Diner en wasje gratis. Als ik wegga roept de waard nog zoeits als geen appels stelen bij de boer want ze zijn nog niet rijp. De reeds aanwezige stamgasten lachen hartelijk en ik ook.
Ik loop door een opgefriste natuur due snakte naar water. Ik denk aan lieske die zich altijd zo kon verwonderen over de vele tinten groen in de natuur. Ik voel een brok in mijn keel en probeer me op het kaartje te concentreren. Ik ben zo in St Amand sur Fion. Een beroemd dorpje met veel vakwerkhuizen. Men wordt uitgenodigd het centrum te bezoeken, maar Lieske en ik zij hier jaren geleden al eens geweest en tyoen moest er nog veel opgeknapt worden. Ik besluit gewoon verder te lopen, mede omdat ik denl dat de plaatselijke horeca indien al aanwezig toch nog niet open zal zijn en ik ook geen bussen met hordes japanners heb gezien.
De weg staat goed aangegeven soms zelf met een jacobsschelp er bij. Als ik bij een picknick plaatst stop bij een klein dorpje komt er fietser uit het dorpje. Hij is de man de de bewegwijzering onderhoudt. Ik gef hem een compliment en hij straalt van trots. We nemen afscheid met een bon courage. Een km of vijf voor het eindpunt moet ik nog een stevige klim naar een hoogte van 280 meter. Echter bij de afdaling laat ik me van de wijs brengen door de tekens van een plaatselijke wandelclub en loop verkeerd. Ik zie een pad wat wel lijkt, maaar durf de gok niet te wagen dus 1500 meter om; De goede weg gevonden en verder. Eerder pad was toch goed geweest, maar ja.
Ik lunch op een boomstronk en ben daarna eigenlijk zo bij mijn slaapadres in Vitry le Francois Hotel Les Louvieres. het ligt 2,5 km uit het centrum langs de rivier. Ik wist dat het niet in het centrum zou liggen, maar dit is best een eindje om op en neer te lopen om te gaan eten. Dit vinden gelukkig ook de uitbaters een ouder stel van ik schat 75 jaar. Zij maakt voor mij s,avonds een potje eten hoewel ze eigenlijk geen restaurant meer hebben. Het zijn ontzettend lieve mensen met een Belgische achttergrond. Ze zijn hier terecht gekomen omdat de vader van de hoteleigenaar 3 scheepswerven had voor de binnenvaart. Toen daar de klad in kwam zijn zij het hotel begonnen. De roots van haar liggen in de buurt van Poperinge bij Brugge en ze zijn allebei 88 jaar. Zij heeft wat problemen met het geheugen en kijkt alles wel drie keer na of ze niets vergeten is. Ik heb de mooiste kamer op de begane grond gekregen. Ik regel nog een kamer voor de andere dag, dan eten, een biertje en naar bed.

32e dag 12 mei 11
Van Vitry le Francois naar St Remy de Bouzemont

Slecht geslapen, een mug die ik niet te pakken kreeg op het bloemetjes behang met veel schutkleuren. Het hotel ligt naasr de Marne en ik ben net een beetje bekomen van de opgezwollen handen van de steken van de vorige keer. Mijn rechtse hand was toen zo dik dat ik toen mijn trouwringen voor alle zekerheisd maar even had afgedaan. Gelukkig is dat nu over. Lieske zou wel muggenolie hebben meegenomen, maar ik ben natuurlijk weer eigenwijs geweest. Enfin niet klagen, maar dragen zou onze oude buurvrouw gezegd hebben. Er staat voor Franse begrippen een dik ontbijt klaar. Later zal blijken dat ik waarschiojnlijk zelf mijn lunchpakket had moeten klaarmaken. Want dat is er niet en ik durf mijn gastvrouw er niet naar te vragen omdat ze zich mogelijk zou generen. Ik krijg wel fruit mee en maak nog een foto van haar achter har bar. Dat vindt ze prachtig. Ik ben zo terug oop mijn route omdat ik binnendoor mag van haar en anders helemaal om moet lopen. Dat scheelt wel een eindje omdat ik tgisteren toch wat te weinig km heb gedaan en die vandaag er bij moet tellen. Ik moet wel de eerste de beste bakker tackelen voor mijn lunch en gelukkig net aan de rand van het stadje een truckstop met broodjes en koeken.
Het loopt geweldig, is wat koeler en onderweg bij een bakker nog wat limonade gekocht. Dan midden in de lansderijen weer een misser. Ik moet ergens Links af maar geen teken te bekennen. Bij een grote opslagtank loop ik rechtdoor en kijk niet goed. Ik ddenk dat er niets op staat. Verdr en weer terug, zoeken en dan plots onder an de tank toch weer een aanwijzing. Dank Lieske toch weer even geholpen. Ik loop verder en in het eerstvolgende dorpje is zelfs een cafe open. Ik besluit daar te lunchen en mag van de eigenaar mijn eigen broodjes opeten. Er komt een Duitser die in Reims woont even praten. Hij is monteur ebnn zegt dat Dominggus 2 dagen eerder langs dat cafe is gekomen. Ik heb daarna tijd zat. Het is nog 8 km naar mijn volgende bedje in St Remy de Bouzemont bij B&B Au brochet du Lac. Laten we het en karakteristiek gebouw noeme, maar het is schoon en een vriendelijke eigenares. Douchen, was afgeven en naar mijn potje bier. Er zijn nog vier gasten. Franse vrienden die een weekend samen op pad zijn met de B&B als uitvalsbasis. samen met hen eten en ze betrekken me zoveel mogemlijk in hun gesprek de ene is bankdiredcteur en de andere heeft een landbouw en veeteelt bedrijf. Ze houden de eigenares een beetje voor de gek. Bv als het voorgerecht een kaastaart wordt geserveerd zeggen ze dat ze nog bniets gegeten hebben en al dierct de kaas achterop krijgen. Er wordt smakelijk gelachen en de wijn vaak bijgevuld. Ik slaap uitstekend die nacht.

33 dag 13 mei 11
Van St Remy de Bouzemont naar Chavanges

De was is weer schoon, ontbijt, lunchpakket fruit en wegwezen. Ik zit direct op de route, wel een tegenvallertje want fout in boekje, eerste stuk geen 10 maar 15 km. Dus 1,15 uur langer lopen vandaag. Pffffft met die hitte en de dag moet nog beginnen. Wijs geworden door eerdere ervaringen houdt ik mijn routekaartje goed bij, dat loont want in the middle of nergens een kruising van wandelpaden en er staat werkelijk nergens niks. Beschrijving wegt. Rechtsaf onder hoogspanning door, dan naar beekje lopen en bij bosje brugje over steken. Ik kijk rond en waag de gok. Ik ga ook op het geluid van kwakende kikkers af want een beekje zie ik niet in het hoge gras. En HOERA in een keer goed.
Dank Lieske. Dan verder en om 13.00 uur lunchen in dorpje.Geen cafe maar wel kerkje open. Naast hjet kerkje bij het kerkhof afdakje met koele tegels omdat er net geschuurd is. Ik zie niemand en neem plaats onder de klokketoren waar en bank staat. Ik heb uitzicht op de oude grafzerken en denk aan Lieske van begraven of cremeren. Ik heb nu het gevoel dat Lieske overal is en niet op 1 plek. En waar ik haar aanwezigheid voel voel ik me thuis. Na de lunch moet ik nog 7 km naaar Chavanges een dorp iets uit de richting nomdat ik ergens anders geen onderdak vond. Ik vul water bij van het kerkhof kraantje en ga verder. het is weer goed heet en het tempo zakt weer in. Ook gaat de rechterband van mijn rugzak wat afzakken. Als ik langs een korenveld loop schrik ik me rot, plots eenhert wat opspringt en ercals een razende tussenuit gaat Hoewel je mij met het getik van mijn stokken al uren tevoren aan hoort komen. Even later stopt een boer en ik vertel van het hert. Eind dit jaar is hij van mij zegt hij lachend en hij zal dan wel goed smaken. Ik voel weer een blaartje groeien maar ben vlak bij het eindpunt. Dit keer en pelgrimshuis waar ik naar toe gebeld had. Er is echter nog niemand en op het sleuteladres is niemand aanwezig. Ik loop even verder het dorp in en zie een B&B. Le Gilliard. Aangebeld en er is plaats. Dus kies ik voor gerief anders moet ik ook mijn eigen potje koken/Ik bel lqter even naar mijn eerdere adres om te zegen dat ik niet kom. Werd wel op prije gesteld. Voopr te eten is er een pizzaria en daar is voor een keer niks mis mee. Ook weer aardige mensen in de B&B ook weer Belgen maar dan wel wat jonger. Ik ga bijtijds naar bed want ik heb 27 km gelopen en dat is eigenlijk iets te zwaar voor mij.

34e dag 14 mei 11
Van Chavanges naar Dienville

Ik heb de dag tevoren nog gekeken naar slaapgelegenheid maar de eerste 32 km is er niks te krijgen. Heb overlegd met de B&B eigenaar en die adviseert om een alternatieve route te nemen en rechtstreeks op Briennen Le Chateau aan te sturen. Iets minder mooie weg maar wel 17 km korter. Daar zijn 3 hotels eneen pelgrimsonderkomen. Ik doe wat hij zegt en krijg bij het afrekenen een groot lunchpakket en fruit mee. Ik ben net op weg als een vrouwtje roept of ik koffie wil, maar ik weiger beleefd dat ik net mijn ontbijt op heb. Bon courage roept ze.
De weg is lang en eentonig en er zoeft nogal eens een auto langs. Dus oppassen. Ik denk aan Lieske en aan de dag dat we hoorden dat er uitzaaiingen waren dus er geen operatie mogelijk was. We huilden samen in het ziekenhuis. Dan moet je toch naar huis en ik weet dat we eerst naar Kapellen in belgie naar een restaurantje reden om niet meteen met de ellende in een stil huis te worden geconfronteerd. De kok was zo vriendelijk om voor Lieske iets speciaals klaar te maken omdat ze toen al moeite had met slikken. het begint te druppelen en ik schuil snel onder een boom en eet alvast maar wat. Ik doe ,ijn regenpakkie maar weer aan om geen risico te lopen en datv is maar goed ook. Om 13.00 uur loop ik Brienne Le Chateau binnen en ook de drie hotels voorbij omdat ik eerst naar de VVV wil voor een internetvafe. VVV dicht. Dan maar een kamer zoeken. EErste hotel gestopt. tweede hotel in het weekend dicht, derde hotel volzet meneer. Pelgrimsopvang via de VVV die dicht is. Daar zit ik dan. Weer leermoment niet op pad voor dat slapen is geregeld. Ik gooi mijn rugzak af in het volle hotel en pak mijn documentatie. Zes adressen gebeld maar vol of gesloten, bij het 7e telefoontje succes een B&B in Dienville, 6 km verderop maar het kan niet anders en ik had vandaag minder kms willen lopen. Op pad onderweg nog geluncht en mijn pootje begint weer te hinderen. Als ik inDienville aankom bel ik de B&B opnieuw. De eigenares legt het me opnieuw uit en ik moet eker niet de brug over maar tussen dfde kerk en het gemeentehuis door. Ik loop rond en kijk naar een plaatje op een huis. Niks te vinden, dan staar er een mevrouw te zwaaien bij een grote poort. Le Colombier, het is een camping annnex B&B. Daar had ik niet op gelet dus. Vriendelijk mens en praten als een franse bruman. Snle, aan een stuk door en in dialect. Ik krijg de helft niet me en weet weker dat ook vriend Piet Geleijns hier even extra zou moeten opletten.
Maar ook weer goed mens. Eigenlijk geen restaurant maar als ik genoegen neem met een omelet met frites wil ze wel wat maken vandaag. Om 19.00 uur kan ik aan tafel. merci, ik ben weer de baas over 5 kamers,2 douches en 2 wc,s. Douchen en even naar het plaatselijk cafe. Om 19.00 uur terug en de tafel staat buiten gedekt. Voorgerecht salade met Pathes. Omelet gevuld met champions en frites, kaas en pudding achterop overgoten met een wijntje van de bazin een goeie bourgogne Pinot Noir. Ze komt er gezellig bij zitten en wat ik niet op kan eet zij op.
Ze praat ondertussen ononderbroken door, ik hoef soms alleen maar even instemmend te knikken of te brommen en daar gaat we zeer. Haar man is vorig jaar ktober gestorven en ze heeft eigenlijk geen zin meer? heeft twee kinderen maar die willen de camping niet en de markt om te verkopen is nu niet vet. Dus ze probeert er maar wat van te maken. Als ik naar bed ga krijg ik nog en schaal walnoten mee.
Ik ga slapen want moet morgen mijn koers opnieuw uitzetten omdat er nogal wat gewijzigd is ivm de slaapomstandigheden.

35e dag 15 mei 11
Verblijf in Dienville

Slecht geslapen; twee keer van Lieske gedroomd. Gewoon met haar gesproken en plannen gemaakt terwijl ik in mijn droom ook wist dat ze er niet meer was. Elke keer was ze plots weg en ik wakker. ik voel me klote. Blaar prikt en pootje ligt dwars. De motivatie ligt onder nul. Ik besluit om 8.00 uur toch maar op te staan. Loop naar de bakker en dan naar het cafe om daar mijn ontbijtje te hebben. het is markt met diverse regionale boertjes die van alles bij hebben. leuk om te zien. Ik loop wat rond en maak wat foto,s. geleidelijk aan voel ik me weer wat beter en denk aan zaken die ik moet regelen om morgen verder te gaan. Ik loop naar een meer een beetje verderop en zoek een cafe,tje om mijn verslag bij te werken en de routjes voor de komende dagen te bekijken. Rond het meer is het wat troosteloos omdat er weinig mensen zijn, maar er is veel accommodatie. dus in de zomer zal het hier zeker gezellig zijn. Ik eet nog een sandwich en als ik weg wil gaan even een stortbui. Als het droog wordt terug naar mijn kamer. Ik moet nog wat betalen en de eigenares geeft me een nederlandse print van het laatste nederlandse nieuws. Als ik vraag of ik haar Pc mag gebruiken is dat zeker geen probleem. Dus bij deze en tot zover. Morgen weer verder en tot de volgende.

Ik was nog vergeten te vertellen dat ik in Dienville 2 nachten geboekt heb ivm het weekend en de beschikbare accomodatie. Als ik mijn verhaal zit te tikken wordt ik door de bazin geroepen, er staat een nederlander aan de balie en ze begrijpt hem niet.Het blijkt een ouder stel met een caravan en ze willen eerst weten wat het kost. 17 euro per nacht excl stroom. Dus er wordt geen stroom afgenomen ze gaan toch vroeg naar bed. Ik zit net weer terug komen er vier belgen aan. Ook hier even meeluisteren, maar het blijken Walen, dus mijn vertaalkunst is niet nodig. De bazuin komt terug en vraagt of de TV aan mag en of dat mij niet stoort. Nou vooruit dan maar. Aardig mens en ik krijg ookog een wijntje. Ze zegt dat ze van Goudse komijnen kaas houdt, en ik beloof haar volgend jaar te beoeken met de auto en kaas mee te brengen. Na het Pc werk laat de bazin me nog foto,s zien waar ze samen met allerlij artiesten op staat. Het blijkt dat ze regelmatig naar uitvoeringen gaat en niet naar de minste, alllen het prijskaartje vor Aznavour van Euro 200,00 vond ze dur maar ze is toch gegaan. Ook met Adamo en voor mij minder bekende corifeeen staat ze op de foto.
Ik ga wat drinken in het dorp en zoek dan een restaurantje op. het zou een pizzahuis zijn, maar gelukkig heebben ze ook traditonele gerechten zoal filet d,haring en Oeuf mayonaise. Ik loop voor het naar bed gaan nog even naar de nederlanders en praat wat bij.

Nog dank voor jullie vele lieve en ondersteunenden reacties.

Louis