Vandaag even doorbijten..........
Door: Louis
Blijf op de hoogte en volg Louis
29 Juni 2011 | Frankrijk, Périgueux
Bonjour, hier ben ik weer. Nu op de Pc van een ook goodwillende baliedame die zo vriendelijk is om haar plaats even af te staan aan mij.
Vandaag Sorges verlaten en naar Perigueux getrokken. het verslag tot dusver volgt zo, eerst even naar de vorige dag.
80e dag 29 juni 11
Van Sorges naar Perigueux
6 uur op, Douchen en inpakken en mijn fleece die ik het laatst gekocht had reist niet verder mee. Scheelt weer 300 gram. het is nog net geen 7.00 uur als ik bij de bakker voor de deur sta voor mijn 12.00 urtje en zoete koek. dan retour hotel voor het ontbijt. Hier is het europees en er staat een pracht ontbijtbuffet. Maar ik weet al wat ik neem, de rauwe ham is hier voortreffelijk en ik kook een eitje. dan afscheid van de hoteldame. Tot ziens zeg ik maar niet, want dat zit er niet in weet ik zeker. Ik ga op pad, koel van de regen van vannacht en van binnen wordt het bij mij nog koeler. Een stuk waar ik met Lieske ook gelopen heb en ik heb het echt moeilijk. Ik zou graag een keer echt uithuilen om eens op te luchten, maar om een of andere reden lukt dat niet. Ik kijk rond en denk de bomen die daar staan stonden er toen ook, en zie die boerderij, daar hebben we het nog over gehad. zelfs een hond die losloopt en blaft was er toen ook. Ik vervloek het beest terwijl het er niets aan kan doen. Na een km of drie, gaat de beschrijving in mijn boekje weer een eigen leven leiden. De pijlen zeggen reachtsaf en het boekje rechtdoor. Er wordt gewaarschuwd dat sommige locale verenigingen de zaak wel eens vernaggelen, maar deze tekens zijn hagelnieuw en ik durf de gok niet aan het boekje te volgen. Dus dan alleen maar de tekens volgen en hopen dat het goed gaat. Maar gelukkig snelt Lieske mij vooruit en de route is tot in detail op bomen en borden aangegeven, geen enkele keer hoef ik na te denken welke kant op. Wel makkelijk maar je hebt geen idee waar je zit en hoeveel km je afgelegd heb. Alleen een globale indicatie van het gemiddelde dat je per uur loopt. verstand op nul (niet moeilijk voor mij) en doorstappen. Ik ben ook weer spinneragenbol want in het bos voel ik constant de spinneragen rond mijn hoofd wat wil zeggen dat ik de eerste passant die dag ben.Tegen 12.00 uur een paar mountainbikers, opa en kleinzoon. Vous etes d,ici vraag ik, want meestal zeggen ze dat ze niet uit de buurt komen. Maar de opa knikt bevestigend. Ik pak mijn kaart en vraag hem waar ik zit. Opa is trots en roept zijn kleinzoon er bij om te laten zien dat hij dat weet. U zit helemaal naast de route zegtie en ik vrees het ergste, maar eea is aangepast en u heeft geluk want deze route is 3 km korter. De andere route is de oude route napoleon en is eigenlijk vervallen. Ik geloof hem graag en zal dit tzt nog wel eens navragen. Zij door en ik eerst wat eten en rusten. Tegen 13.30 uur loop ik Perigieux in. 2 uur eerder dan verwacht en eigenlijk niet moe. het minder gewicht laat zich toch wel gelden. Perigueux is een leuke stad met een oud centrum en veel leuke winkeltjes; Ik zie dit nu echter niet, wil zsm naar de kerk voor een kaarsje, ook voor iemand die ik goed ken en pas een open hart operatie heeft gehad. In de kerk komen de herinneringen van een paar jaar geleden weer boven en ik zie Lieske bijna rondlopen. Ook de omgeving van de kerk en waar we toen gegeten en gedronken hebben lijken of het gister was. Ik ga snel verder naar mijn hotel, Comfort Hotel Regina in de buurt van het station om uit het centrum maar weg te zijn.
De dame ontvangt me vriendelijk en een uurtje later ben ik gedoucht, heb gewassen en ben klaar voor de avond. dan nog wat overnachtings adressen tot en met zondag regelen, want echt veel mogelijkheden zijn er niet. Ik moet weer wel wat moeite doen, maar tot nu toe ben ik t/m zondag weer onder de pannen. ik hoop dat de routes niet teveel af gaan wijken van wat ik bij heb anders krijg ik straaks ook nog een probleem om hotels etc vast te leggen en later blijkt dat de route is aangepast. Ik vraag nu dus bij het boeken meteen al of ze een beetje aan de wandelroute liggen. Verschuif ik ook een beetje de verantwoording naar de overnachtings adressen, want zij moeten uiteindelijk wel goed op de hoogte zijn. Ik ga wat drinek en krijg een Pc-tje op het station, blijkt iemand die ik als een heel goede vriend beschouw me een mail te hebben gestuurd. Wordt daar even stil van. dan eten en verslag bijwerken tot nu toe. Morgen als het goed is verder +/- 19 km en als het gaat zoals vandaag is dat een een eitje.
Ik ben gaan eten in een restaurantje naast het hotel. De hoteldame wilde met het entrum insturen, maar dat vond ik te emotioneel. Dus op mijn gemakje wat gegeten en later het verslag van vandaag in het hotel wat bijgewerkt. Rond stations hangt altijd zo een beetje een speciale sfeer vind ik. Noig een colaatje gedronken en dan maar naar bed. proberen toch wat meer te rusten. En met de TV aan val ik meestal in slaap.
Louis
Vandaag Sorges verlaten en naar Perigueux getrokken. het verslag tot dusver volgt zo, eerst even naar de vorige dag.
80e dag 29 juni 11
Van Sorges naar Perigueux
6 uur op, Douchen en inpakken en mijn fleece die ik het laatst gekocht had reist niet verder mee. Scheelt weer 300 gram. het is nog net geen 7.00 uur als ik bij de bakker voor de deur sta voor mijn 12.00 urtje en zoete koek. dan retour hotel voor het ontbijt. Hier is het europees en er staat een pracht ontbijtbuffet. Maar ik weet al wat ik neem, de rauwe ham is hier voortreffelijk en ik kook een eitje. dan afscheid van de hoteldame. Tot ziens zeg ik maar niet, want dat zit er niet in weet ik zeker. Ik ga op pad, koel van de regen van vannacht en van binnen wordt het bij mij nog koeler. Een stuk waar ik met Lieske ook gelopen heb en ik heb het echt moeilijk. Ik zou graag een keer echt uithuilen om eens op te luchten, maar om een of andere reden lukt dat niet. Ik kijk rond en denk de bomen die daar staan stonden er toen ook, en zie die boerderij, daar hebben we het nog over gehad. zelfs een hond die losloopt en blaft was er toen ook. Ik vervloek het beest terwijl het er niets aan kan doen. Na een km of drie, gaat de beschrijving in mijn boekje weer een eigen leven leiden. De pijlen zeggen reachtsaf en het boekje rechtdoor. Er wordt gewaarschuwd dat sommige locale verenigingen de zaak wel eens vernaggelen, maar deze tekens zijn hagelnieuw en ik durf de gok niet aan het boekje te volgen. Dus dan alleen maar de tekens volgen en hopen dat het goed gaat. Maar gelukkig snelt Lieske mij vooruit en de route is tot in detail op bomen en borden aangegeven, geen enkele keer hoef ik na te denken welke kant op. Wel makkelijk maar je hebt geen idee waar je zit en hoeveel km je afgelegd heb. Alleen een globale indicatie van het gemiddelde dat je per uur loopt. verstand op nul (niet moeilijk voor mij) en doorstappen. Ik ben ook weer spinneragenbol want in het bos voel ik constant de spinneragen rond mijn hoofd wat wil zeggen dat ik de eerste passant die dag ben.Tegen 12.00 uur een paar mountainbikers, opa en kleinzoon. Vous etes d,ici vraag ik, want meestal zeggen ze dat ze niet uit de buurt komen. Maar de opa knikt bevestigend. Ik pak mijn kaart en vraag hem waar ik zit. Opa is trots en roept zijn kleinzoon er bij om te laten zien dat hij dat weet. U zit helemaal naast de route zegtie en ik vrees het ergste, maar eea is aangepast en u heeft geluk want deze route is 3 km korter. De andere route is de oude route napoleon en is eigenlijk vervallen. Ik geloof hem graag en zal dit tzt nog wel eens navragen. Zij door en ik eerst wat eten en rusten. Tegen 13.30 uur loop ik Perigieux in. 2 uur eerder dan verwacht en eigenlijk niet moe. het minder gewicht laat zich toch wel gelden. Perigueux is een leuke stad met een oud centrum en veel leuke winkeltjes; Ik zie dit nu echter niet, wil zsm naar de kerk voor een kaarsje, ook voor iemand die ik goed ken en pas een open hart operatie heeft gehad. In de kerk komen de herinneringen van een paar jaar geleden weer boven en ik zie Lieske bijna rondlopen. Ook de omgeving van de kerk en waar we toen gegeten en gedronken hebben lijken of het gister was. Ik ga snel verder naar mijn hotel, Comfort Hotel Regina in de buurt van het station om uit het centrum maar weg te zijn.
De dame ontvangt me vriendelijk en een uurtje later ben ik gedoucht, heb gewassen en ben klaar voor de avond. dan nog wat overnachtings adressen tot en met zondag regelen, want echt veel mogelijkheden zijn er niet. Ik moet weer wel wat moeite doen, maar tot nu toe ben ik t/m zondag weer onder de pannen. ik hoop dat de routes niet teveel af gaan wijken van wat ik bij heb anders krijg ik straaks ook nog een probleem om hotels etc vast te leggen en later blijkt dat de route is aangepast. Ik vraag nu dus bij het boeken meteen al of ze een beetje aan de wandelroute liggen. Verschuif ik ook een beetje de verantwoording naar de overnachtings adressen, want zij moeten uiteindelijk wel goed op de hoogte zijn. Ik ga wat drinek en krijg een Pc-tje op het station, blijkt iemand die ik als een heel goede vriend beschouw me een mail te hebben gestuurd. Wordt daar even stil van. dan eten en verslag bijwerken tot nu toe. Morgen als het goed is verder +/- 19 km en als het gaat zoals vandaag is dat een een eitje.
Ik ben gaan eten in een restaurantje naast het hotel. De hoteldame wilde met het entrum insturen, maar dat vond ik te emotioneel. Dus op mijn gemakje wat gegeten en later het verslag van vandaag in het hotel wat bijgewerkt. Rond stations hangt altijd zo een beetje een speciale sfeer vind ik. Noig een colaatje gedronken en dan maar naar bed. proberen toch wat meer te rusten. En met de TV aan val ik meestal in slaap.
Louis
-
29 Juni 2011 - 22:04
Ria Appels:
Hallo Meneer Kriesels,
Het hoort bij deze tocht, verwerken en bezinnen.......Natuurlijk houdt Lieske alles bij en wij ook dank zij de geweldige verhalen...ups en douwns.... maar komen zo dichter en dichter bij het doel.
Doorzetten....geen andere optie mogelijk.
groeten Ria Appels -
30 Juni 2011 - 07:26
Theo Maas:
Hallo Louis,
Jou verhalen en belevenissen zoals jij die schrijft zijn net of dat je hier nog in de buurt bent. Ze zijn zo goed om te lezen en is net of we jou tocht ook een beetje meelopen. Maar je maakt ook wat mee zowel innerlijk, emotioneel als lichamelijk. Maar daar is volgens mij jou tocht ook voor bedoeld. Je zelf tegen komen bezinnen en weer vooruitkijken. Een kleine stip aan de horizon. Ik zag een foto staan waaronder jij vroeg van waar is DSR. Die konden niet weg, moesten de nieuwe pakken passen en die zijn heel mooi. Maar wat kom jij een hoop herinneringen tegen. vooral die je samen met jou lieske hebt beleeft. Ik ben naar beneden gelopen en de foto van Lieske tevoorschijn gehaald en zach die tevreden blik in haar ogen. en dat is goed. Hou je daar maar aan vast loi en denk aan de mooie dingen die gepaseert zijn. Dat je het er moeilijk mee hebt is natuurlijk te begrijpen maar jij moet verder en laten we hopen dat als je straks je einddoel hebt bereikt tevreden mag terug kijken en dan mag je gerust huien hoor. Nou louis het ga je goed en beklim met volle overgave de klimmen en dalen.
De Groetjes en tot schrijfs en vriendelijk zijn tegen de mensen en blijven lachen -
30 Juni 2011 - 07:30
Josefien:
Louis,
Wat een prachtig verslag weer, t lijkt wel of we in je voetspoeren lopen. Alles zo duidelijk, humorvol en emotioneel omschreven. Je zult straks een compleet boekwerk hebben.
Chiel en ik hebben gisteravond nog gekeken of we je ergens in t zuiden nog konden opzoeken, maar jij buigt af naar t westen, richting St Jean Pied de Port denk ik en wij gaan n stuk oostelijker naar de Pyreneneën.
Dat is jammer.
Louis, wij wensen je weer een behouden tocht samen met Lieske en misschien komen hier of daar de emoties toch een keer goed los, zodat je weer een beetje lucht krijgt. T allerbeste gewenst.
Met Ton gaat t goed, de operatie is goed gelukt en hij is nu weer thuis.
Lieve groetjes, Chiel en Josefien -
30 Juni 2011 - 12:26
Mariëlle Zagers:
Hey Louis,
Wat een interesante en leuke verslagen schrijf jij zeg!!Je maakt heel wat mee zo onderweg. Vind het een prestatie hoor.
Als ik jou was, en je eigen weer zo klote voel, zou je jezelf toch eens moeten laten gaan, eens lekker de boel bijelkaar gillen. Je loop toch maar alleen, en als er niemand in de buurt is gewoon doen. Lucht op hoor.
Groetjes, en nog veel succes met je tocht.
Mariëlle en René
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
