en dan komt de klap......

Hoi allemaal,
Ik ben ondertussen in Carrion de los Condes aangekomen, na een bericht dat ik nooit meer zal vergeten. Zaak is nl. dat ik in het dorpje Castrogeriz geen bereik op mijn mobieltje had. Tijdens het lopen kijk ik nooit op dat ding, maar toen ik gistermiddag in het dorpje Fromista aankwam en eea controleerde bleken er een tiental oproepen te staan. Ik moest zsm met Roosendaal contact opnemen en dan krijg je toch een vreemd voorgevoel. Ik kreeg het verschrikkelijke bericht dat mijn vriend Geert een hartstilstand had gehad. Je houdt met alles rekening onderweg, maar hiermee zeker niet. Ik kan wel zeggen dat de grond onder mijn voeten wegzakte. Gelukkig hebben ze hem kunnen reanimeren en ligt hij in het ziekenhuis, maar de tijd zal het herstel uit moeten wijzen. Eigenlijk wil je dan meteen het vliegtuig pakken en terug gaan, maar in overleg met zijn vrouw Annie hebben we besloten dat zolang de toestand stabiel is, ik door blijf lopen, omdat ik verder toch niets aan het herstel kan doen en Annie heeft een groot aantal mensen om haar heen die haar in deze zware tijd helpen en ondersteunen. Ik wil ook niet teveel in details treden, maar het laatste bericht dat ik heb over Geert is voorzichtig positief.
Tot zover en iom met Annie zal ik nieuws aangaande het herstel van Geert met jullie delen. Ik hoop ook op een begrip van jullie kant dat mijn berichtgeving aangepast zal zijn aan mijn gevoelens en zeker nu ook Geert constant in mijn gedachten is.

120e dag 9 aug 11
Van Castrogeriz naar Fromista.
Zoals gezegd ontbijt met koeken en wegwezen hier. Het wordt vandaag een pittige tocht van 25 km. Het begint meteen al met een zeer steile klim van een half uur. eenmaal boven natuurlijk een pracht uitzicht in de vroege morgen, maar er waait ook een fikse kille wind. Dus snel weer bergaf, 18 %. gelukkig hebben ze de afdaling met een betonnen pad wat gemakkelijker gemaakt, niet origineel natuurlijk maar wel zo veilig en zeker voor de veel onervaren lopers die hier zijn. het is niet druk op de weg, lange kale boomloze vlakten en paden. Om 9.00 uur de eerste koffiestop bij een oud Pelgrimshuis dat gerund wordt door een italiaans Katholiek priester genootschap. Ze hebben 8 slaapplaatsen en als je savonds aankomt worden je voeten gewassen en krijg je een maaltijd. Er komt een priester bij me zitten als ik koffie heb en we maken een praatje. Het waarom van mijn tocht en het gaat natuurlijk over Lieske omdat ik nog onwetend ben van wat er met Geert gebeurd is. Hij zal voor ons bidden zegt de priester en ik ga weer weg na een vrijwilige donatie voor de kofiie. een uurtje lopen later kom ik in een dorpje waar ik een broodje koop en de 2 amsterdammers ontmoet. Er zijn twee chinese vrouwen bij. Ik maak even een praatje en als ik zeg dat ik al bijna 4 maanden onderweg ben valt iedereen zowat van zijn stoel. Dan verder en in het volgende dorp zijn ze aan het klooien geweest met de gele pijlen, denkelijk om meer mensen door het dorp te krijgen dus ik loop samen met een andere jongen even verkeerd het kleine centrum in. Gelukkig zijn we er zo achter dus ook snel weer buiten het dorp. Ik loop nog een stuk langs een beek waarbij de omgeveing op de beek in Roosendaal lijkt en om een uur of 12.00 loop ik Fromista in. Een ongezellige en winderige plaats op een kruising van wegen. Ik meteen naar de VVV voor een onderkomen en krijg een goed adres mee. Hostal Rural San Telmo. Schoon en modern en een aardige vrouw. Als ik wasgoed heb kan ik dat geven, kost wel drie Euro, maar alles is dan weer kraakhelder. Dan krijg ik het bericht van Geert en gaat de zon onder voor me. ik probeer toch nog even een siesta te doen, maar krijg mijn gedachten niet stil en ga dan maar om wat boodschappen.
In de vroege avond toch maar wat eten, maar begrijpelijk het smaakt me niet. Ik pleeg zelf nog wat telefoontjes en na contact met Annie zoek ik het bed maar op.

121e dag 10 aug 11
Van Fromista naar Carrion de los Condes.
Ik heb in de consternatie vergeten de wekker te zetten en wordt dus om 6.45 uur wakker terwijl ik om 7.00 uur weg had willen zijn. Ik kus de foto van Lieske en denk aan Geert hoe of dat hij de nacht doorgekomen zal zijn. Verder doe op mijn gemak aan, het is maar 20 km vandaag en een pad bijna constant langs een provinciale weg. Ik ga ontbijten en dan toch maar op pad. Mogelijk komt het doordat ik laat weg ben of anders zijn er weer veel lopers bijgekomen. Het is aardig druk met veel luidruchtige groepjes mensen iets wat ik vandaag eigenlijk helemaal niet kan hebben. Het pad langs de weg is weinig afwisselend al heb ik er ook geen oog voor vandaag, denk vooral aan wat er de laatste jaren is gebeurd in mijn naaste vriendenkring en bij mij en het waarom van verdriet hebben. Ook Geert is constant in mijn gedachten en hoelang we al vrienden zijn. Tijdens een koffiestop wissel ik even een sms-je met pastor Fons van Hees omdat ik op dat moment daar even behoefte aan heb. dan verder en om 13.00 uur loop ik Carrion de los Condes in, waar ik snel een kamer in "Hostal La Corte" vind.
Douchen, wassen etc en bel nog even met Roosendaal, dan wat boodschappen doen, want morgen kom ik op de eerste 17 km geen horeca tegen en wordt gewaarschuwd voldoende eten en water mee te nemen.
Ik doe nog een siesta, steek wat elektrische kaarsen aan in de kerk tegenover de Hostal en ga wat drinken. Ik denk er te laat aan om even naar de VVV te lopen om de komende trajecten door te lichten op slaapgelegenheid.
Ik ga om 20.30 uur eten en daarna alvast mijn rugzakkie klaarmaken. Hier en daar komt toch wat sleet op door het intensieve gebruik. Ook op de veters in mijn schoenen en ik heb op advies van Koen mijn persoonlijke coache van Outdoor Sport in Roosendaal een paar extra veters meegenomen. Geen nieuwe, maar de veters uit de wandelschoenen van Lieske. Ik vind dat ze nu erg van pas komen. Enerzijds omdat ik nu weer iets meer van Lieske aan heb om straks SdC in te wandelen en anderzijds als een soort steun aan Geert dat we sterke banden hebben die zo maar niet kapot te krijgen zijn. Ik pleeg nog wat telefoontjes en dan naar bed. Ik bid nog wat extra en vraag hierbij ook de hulp van Marleen en Lieske om Geert er doorheen te slepen.

de rust

Louis