Even wat rust nodig..

Zaterdag 28 april 2012
rusten in Sarria

Hoi lieve volgers,

Ik ben gisteren in Sarria aangekomen. Viel van vermoeidheid bijna om. Had eigenlijk mijn rustdag een etappe verder gepland, maar het lijf vroeg toch wat eerder om een bed langer dan één nacht omdat de laatste twee dagen best heavy waren. Ik ben daarom t/m zondag hier en maandag a.s pak ik de draad weer op. Ik ga nog even terug naar vorig verslag en dan weer verder met de andere dagen.

Zo alles weer bijgewerkt dus terug naar het heden. Goede nachtrust en tot 9.00 uur op bed gelegen. Daarna op mijn gemakje ontbijt. Geen spaans, maar hier heb je omdat het een groot hotel is weer eens een ontbijtbuffet dus keuze te over.
Het is rustig want er zijn al veel mensen weg hoorde ik vanmorgen aan het gestommel op de gang. Dan ik zelf Sarria maar in om het stadje te ontdekken. Alles draait hier op pelgrims heb ik het idee. Zelfs in de bestrating en ijzeren hekwerken komt de schelp tot uiting. Er zijn buiten de hostals en hotels ......tig Alberques voor budget pelgrims. Ook veel barretjes die op de pelgrims mikken. Ik zit in de beneden stad en boven op de heuvel staat een kerk waar je langs komt als je de camino verder gaat lopen. Ik loop er alvast naar toe en kijk waar ik maandag langs moet. Als ik terugwandel kom ik tientallen wandelaars van alle nationaliteiten tegen die nu pas op weg gaan. Rijkelijk laat in mijn beleving, maar ik weet niet hoever zij op een dag willen lopen.

Dan een koffieke en een Pc shop om mijn verslagen bij te werken. Dus tot zover. Ik zie wel wat ik komend weekend nog meemaak wat het vermelden waard is, maar dat komt dan vanzelf weer tot u.
Iedereen nog bedankt voor de goede wensen en steunbetuigingen en zoals ze in spanje zeggen

Hasta Luego.

Louis (tijdelijk in ruste)

Na mijn Pc werk terug naar het hotel, Stik eigenlijk van de regenkou. Ik bestel een wijntje om warm te worden en krijg er van de serveerstere een aantal lauwe ham kroketjes bij. Best lekker en ik neem nog maar een wijntje en kijk alvast lichtjes naar het routje van komende week. Dan siesta.

ik val als een blok in slaap en wordt tegen zevenen wakker. Opfrissen en om half negen naar het restaurant van het hotel. Geen zin om ver te lopen. Ik bestel gambas in konflooksaus en een kalfsbiefstuk. (flienke lap dus groot kalf)

Er zit een club van een veertig duitsers die zo te horen een rondreis met de bus hebben richting Santiago de C. Ik heb bekijks zat, rood sjaaltje aan van Lieske en verder nou niet de meest modieuze bullen. Ik drink mijn wijntje bij het eten en dan komt een duitse man even een praatje maken. Ik vertel zo een beetje waar ik mee bezig ben en de reden en hij is toch wel verrast.
Als hij terug naar zijn gezelschap gaat heeft hij heel wat te vertellen.
ik neem als dessert nog een carrigillo (koffie/sapaanse cognac) voor de kouwe voeten en ga dan plat. Peter Mies en Peter van Zitteren hebben nog gebeld, maar in het duitse lawaai heb ik de telefoon niet gehoord. het is te laat om terug te bellen en met de gedachten bij Lieske val ik in slaap.

De rust.

Zondag 29 april 2012 Rustdag 2
In Sarria

Ik slaap uit en zit om 9.45 uur als laatste in de ontbijtzaal samen met een meisje wiens broek te klein is want elke keer als ze opstaat heist ze de zaak omhoog bang dat haar bilspleet te veel zichtbaar is denk ik. Ze geeft weinig sjoege dus ik ook niet.
Dan na het ontbijtje naar buiten. Het is fris een waterig zonneke en ik loop maar een beetje rond in het stadje waar eigenlijk weinig te bleven is. Ik zoek een alternatief routje want over de heuvel klimmen maandagochtend is toch weer inspannend denk ik. Het loopt tegen elven en er komen steeds meer pelgrims die op pad gaan. kan me niet goed indenken waarom zij zo laat vertrekken. Ikzelf probeer altijd vroeg weg te gaan omdat ik in de ochtend op mijn best ben. maar ja ieder zal zo zijn reden wel hebben.

Er is een mis om 12.00 uur in het kerkje en ik wil daar naar toe, want Lieske zit constant in mijn gedachten. Ik bel Cor Sperber nog even en hoor dat het goed met hem gaat. Afgelopen week was de verjaardag van Marleen en hij heeft gelukkig veel aanloop gehad wat altijd troost geeft. OOk Cor voelt zich na zijn operatie eindelijkweer wat beter.
Dan de kerk in. Formaat Mariagaard in Roosendaal maar dan enkele eeuwen ouder. Ook de bezoekers zijn niet van de jongsten. De gewoonte is hier dat je voor je de kerkbank instaapt even knielt. Maar daar wagen zich de meesten niet meer aan. het blijft bij een poging om even wat te krommen en dan gauw gaan zitten. Ik ben altijd benieuwd hoe de mis zich wer zal voltrekken. Deze keer een oud pastoorke en een misdienaar van ook een dikke zestig die in zijn gewone kloffie alle hand en spandiensten ophet altaar doet en daar en boven ook nog voorzanger is. Geen orgel, geen koor. Alle kerkgangers zingen met de voorzanger mee (behalve ik want ik kan het niet volgen). Op zich wel aardig om te zien,ook dat de misdienaar elke keer weer de sacristie in duikt omdat hij of vergeten is alle licht op het altaar aan te doen of zijn zangboek niet toerijkend is en hij een ander moet halen. Hij is ook snotverkouden. In de regel zet hij even het gezang in om dan zijn zakdoek te pakken en snuitend de rest te overstemmen. Mooi is nook te zien hoe de spanjaarden te communi gaan. Als het zover is staat iedereen even op iedereen te wachten om dan massaal naar voren te stormen. De verwarring om terug op je plekje te komen is dan alom.

Na de mis loop ik even naar de sacristie om een stempel voor mijn credential. Het pastoorke vraagt waar ik vandaan kom. Ollanda, haa, daar is hij een aantal jaren in Eindhoven op vakantie geweest. een zoon van zijn broer is ingenieur bij philips en dan ratelt hij maar door waar ik weinig meer van begrijp. Hij wijst nog even naar mijn blote voeten in mijn sandalen en vraagt of ik zo de tocht loop, maar ik moet hem teleurstellen en zeggen dat het mijn zondagse sandalen zijn.

Ik sukkel terug richting hotel, het zonneke schijnt een beetje en er is een barretje met een terrasje. Ik bestel een drankje en wat te eten en denk aan Lieske. Zie haar zitten met haar zonnebrilleke op zodra het eerste sprietje zon maar door de wolken kwam. Ik eet mijn salade zonder smaak op en ga mijn siesta pakken. na mijn schoonheidsslaapje pak ik alvast in wat ik niet meer nodig heb. Alle was is weer schoon dus ik kan er weer tegenaan.
Heb wat last van mijn kin, staat onder de pukkels/uitslag.
Afgelopen week bij het eten van een fikse plak chocolade mee notjes dacht ik nog als ik maar geen pukkeltjes krijg en zowaar ik heb ze nu. Op de toilettafel in het hotel staat ook wat boddycreme en ik denk baat het niet dan schaadt het niet en smeer me ermee in.

Dan richting restaurant want de inwendige mens mag ik ook niet vergeten. In het restaurant staan drie lange tafels gedekt. Een voor de duitse groep van gisteren en aan de ander tafels zitten al een groep spanjaarden en italianen. De duitses staan buiten in groep te mediteren zo te zien. Ik bestel een pintje en krijg de halve fles wijn die ik gisteren liet staan weer op tafel gezet. Net als ik mijn salade krijg belt Peter Mies. We praten even bij en dan eten geblazen.
Ik neem nog een koffie met een neut en dan reken ik alvast alles maar af: Als ik wacht tot morgen sta ik misschien in de rij.

Het is hier een sjieke boel, maar als ik kijk wat ik af moet rekenen met de pelgrimskorting er af hoef ik niet bang te zijn geld tekort te komen. Dan naar bed. TV maar weer aan en proberen snel in slaap te komen.

Tot morgen.