Halverwege El burgo de Ebro bij Zaragoza

Maandag 7 september.
Frankrijk, Saint Maixem l'ecole
Beetje onder Tours.
Niks is zo veranderlijk als een ouwe Louis. Na een groot deel van het jaar thuiszitten met allerlei pijntjes en sjagereintjes kreeg ik vorige week weer de kolder en besloot opnieuw op pad te gaan.
Kwestie van spullen nakijken, je Netwerk inschakelen, leve die goeie buren en de deur dichttrekken. Wel is het zo dat ik deze keer wat meer " op zeker" gok en buiten mijn wandelbullen ook een trolieke met casual bij heb. Stel dat ik echt niet verder kan door een weigerend lijf of meters water/sneeuw dan kan ik met die andere spullen nog een beetje fatsoenlijk door Spanje reizen. T'is daarom dat ik met de auto Naar Spanje rijd.
Ik stal mijn auto bij Herman en Marivi. Zodat ik altijd een back-up heb. Ik hoop in de loop van Dinsdag bij hen aan te komen.
Dan s'avonds an de Tapas en woensdag rijdt ik met hen een stukje mee naar Logrono. Van daaruit ga ik met de bus via Pamplona naar Roncevalles aan de Spaanse grens.

Afgelopen zondag al mijn rommel klaargemaakt, uiteraard na eerst naar de kermismis te zijn geweest. Was natuurlijk al een week bezig en dacht alleen nog wat nacontrole te hebben en mijn rugzak een paar keer opnieuw inpakken om exact te weten waar alles handzaam opgeborgen is. Het viel allemaal wat tegen en om 22.00 uur dacht ik de zaak op orde te hebben. Nog een pint en toen naar bed. Wekker op 5 uur gezet. Dus om 4 uur wakker en na wat draaien en wennen tegen vijven er maar uitgesprongen.
Koffieke en reeds klaargemaakte boterham naar binnengewerkt. Dan auto laden, alles donker dus zachtjes doen, blijkt ook dat ik vergeten ben het vliegengordijn op te ruimen. Dus oprollen en in de meterkast, zie ik plotseling mijn regenjack hangen. Straal vergeten om in te pakken. Je wordt ouder papa, geef het maar toe. Dan eindelijk op weg. Ik rijd nog even langs een speciale plek en dan hop met Lieske in mijn hart op weg naar het Zuiden.
Mooi voor de drukte Antwerpen voorbij en de eerste keer pas remmen in Roubaix. Bij de tolweg naar Parijs wordt ik aangehouden door de politie, papieren, vragen en koffer open.
Aardige lui die ook hun werk moeten doen, en mijn uitrusting ziet er niet zo duur dus ik mag verder. Op de peripheric rond Parijs denk ik het even beter te weten dan mijn TomTom. Maar gelukkig luister ik nog op tijd zodat ik niet onder de Eiffeltoren door hoef.
Met af en toe een plaspauze, vroeger nooit last van, kom ik rond 16.00 uur aan bij mijn hotelleke, Le Cheval Blanc aan.
Een lieve receptioniste, frisse douche en WiFi code, ja ja ook ik ga met mijn tijd mee. Ik hoef nu natuurlijk ook niet meer naar een PC-ke te zoeken. Moet natuurlijk wel een dikke anderhalf pond meer meesjouwen. Elk voordeel heeft een nadeel ??
Nou mensen dit was het weer even. Ik heb weer en heleboel leutige reacties gekregen en dat doet de burger goed.
Ik ga een potje Frans eten zoeken en kom zsm weer bij jullie terug.