We zitten weer in de Spaanse pyreneen

Woensdag 9 september, Roncevalles/Burguette.
Hoi friends. We zijn ondertussen weer een stukje verder in de tijd. Gisteren ivm het feest van herkenning om Herman en Marivi weer te zien, geen tijd mer gehad om het IPadje op te starten. Maar niet getreurd, ik zal trachten om de laatste dagen nog even te reconstrueren. Dus maandagavond me laten verwennen in het restaurant van Le Cheval Blanc. Een Ricard vooraf en een half flesje Loirewijn zorgden voor een verkwikkende nachtrust Vive les cuisiniers de France. Petje af hoe ze met geen dure ingrediënten een smakelijk potje kunnen bereiden.
Dus dinsdagochtend om 6.00 uur naast het bedje en om 7.00 uur stipt beneden. Als eerste aan het voor Franse begrippen uitgebreid ontbijt. Stokbrood wat een aanslag pleegt op je verhemelte omdat het krakend vers door de bakker wordt ôbinnengebracht.
Ik geef de dienster een compliment voor de eenvoudige maar schone kamer. Afrekenen en op we go. Goed dat ik gistermiddag nog getankt heb, want de eerste 45 km kom ik geen pompje tegen. Scheelt weer een stukje duwen. Ik zit zo weer op de snelweg en kan goed door tot aan Bordeaux. File, maar ik kan blijven rijden. Wel om de paar km stoppen om een paar euro te offeren aan de tolweg. Maar net over de Spanse grens werk an de weg dus alles vast. Maar na 20 minuten Frans en Spaans gefoeter en getoeter rijdt alles weer. Even verderop krijgt mijn TomTom wat kuren omdat een wirwar van tunnels en kruisingen zelfs mij in verwarring brengt.ik gok en met wat geluk blijf ik de correcte richting houden. Het is ondertussen 1 uur geworden en zelfs het meegenomen restje speculaas van Vd Bemd wordt er onder de Spaanse zon niet beter op. Dus stoppen bij het eerste wegrestaurant voor een boccadillo con jamon en een flesje water. Ik neem voor alle zekerheid nog maar een kleine portie met gevulde calamares. Niet teveel eten, want vanavond in Zaragoza wil ik nog wat plek hebben voor de Tapas bij Los hermanos Theresa, een zeer bekende localiteit in die contreien.

Ik sta om 16.15 uur bij de familie Roels voor de deur. Hartelijke ontvangst, even bijpraten en dan meteen op pad met Herman omdat hij ook met vakantie gaat en nog wat af moet werken. Ook heeft hij schade gereden aan zijn Mercedes. Ik bied aan om in Nederland te kijken wat gebruikte onderdelen kosten en gelijktijdig belt Peter Mies die me aan een contactadres helpt.
Nog even een kleine tapasstop met een pintje en dan terug naar huis. Daar zijn ondertussen Diolinda en Juan, twee andere vrienden aangekomen en we wisselen weer internationale kussen uit. Ik parkeer mijn auto bij Herman op de werf en dan snel een opfrisbeurt.
Om 21.45 ur zitten we aan tafel en mag Marivi weer de bestellingen plaatsen. Voor 7 personen, want ondertussen is ook zoon Patrick met zijn wederhelft aangeschoven. Allerlei heerlijks komt voorbij, ook de laatste nieuwe tapa van het huis, een tomatenijsje die op een kleine salade wordt geserveerd. Ongekend lekker. Om 00.30 uur kruipen we onder het laken.

Woensdagochtend vroeg wakker. Ik verwissel wat zaken van trollieke naar rugzak en andersom. Dan onder de douche en even buiten lopen. Iets verder in de straat bij Herman een kerkje, ik ga kijken, maar krijg een lading steekmuggen te verduren. Dus fluks weer terug. Herman is naar de bakker met z'n elektrische fiets, accu dus onderweg leeg. Ik met de auto van Marivi naar Herman en hem opgesleept anders hadden we nog oud brood gehad.
Ontbijt, gezellig met z'n vijven en tegen elf uur brengen Herman en Juan mij naar het station in Zaragoza. Het eerste plan de bus vanuit Logrono komt te vervallen, was toch te omslachtig.

Herman helpt even om aan het juiste kaartje te komen en we nemen afscheid. Mijn trein gaat om 13.00 uur, heb dus tijd zat en zoek een bakske koffie en mijn puzzelboekje. Ben nog even in spanning of ik geen opmerking zal krijgen over mijn wandelstok met ijzeren punt en schroef deze er dus maar even af. Je weet nooit met al die nieuwe veiligheidsmaatregelen.
Treintje komt en ik er in. No problemen met de stok. Er was gezegd dat ik een rechtstreekse sneltrein Zhou hebben, maar het blijkt dat we toch nog op een tiental stations stoppen. Op zich geen probleem ik dut en ik kijk wat en om 15.17 uur rijden we Pamplona in. Naar het busstation is ruim 3 km en het is 29 graden. Dus gekozen voor een taxi met airco. Aardige chauffeur en net als ik meertalig. Dus overal en paar woorden van.
Hij zet me weg bij het grote busstation en ikke naar binnen. Meteen naar de ticketbalie want er gaat nog maar 1 bus vandaag richting. Roncevalles en die moet ik hebben. Bij de betreffende balie staan al een man of vijftien, de meesten volbepaktnet als ik. Gelukkig hoeven Ze niet allemaal met mijn bus mee en ik heb zo mijn kaartje. Dan is het zoals een echte pelgrim betaamt weer maar eens wachten en mensen kijken.

Tegen half zes komt de bus, maar de chauffeur wil eerst koffie.
Dan worden de rugzakken ingeladen en ik zeg net op tijd dat ik er een dorpje eerder uit moet. Dus mijn zakkie krijgt samen met wat trollies van andere reizigers een plaatsje apart.
We rijden Pamplona uit en zitten zo in de haarspeldbochten. Ook hier weer stops in de diverse dorpen waar alleen en enkeling uitstapt. Dan het plaatsje Burguette, ik stap uit, pak mijn spullen en na1 keer vragen ben ik in mijn tijdelijke verblijfslocatie Hostal Burguette. Melden en gelukkig heeft Herman zijn werk goed gedaan en heb ik voor twee nachten een bedje.
Opfrissen in een schone kamer en dan is het tijd voor de Cena oftewel avondeten. Half tien, maar ik probeer me weer zsm aan het Spaanse tempo aan te passen anders zit jeuk weer alleen te eten. Hotelier, is een aardige vent en ze hebben een keuzemenu voor €.14,50 incl brood en wijn.
We babbelen een beetje half Spaans/Frans en ik vraag of hij een adres weet om te pitten in Zubiri, waar ik vrijdag wil slapen. Even later krijg ik een kaartje met naam en telefoonnummer en heeft hij de kamer geregeld. Ikke blij en we schenken nog maar eens in. Reizen maakt dorstig, maar is ook vermoeiend en ik ben blij dat ik naar bed kan.