Rustig onderweg en druk in de dorpen........

Domingo, 20 september, 11e wandeldag,
Hoi mensen, ik ben weer evenmin de lucht. Weer even een bedankje voor jullie morele steun, en ook een welkom aan steeds meer nieuwe mensen die me volgen. Stik leutig, ik zal proberen jullie niet teleur te stellen, al maak ik zoals eerder gezegd wel een voorbehoud hoe ver ik kom, ivm pootje, slecht weer, en de onnoemelijke drukte met wandelaars onderweg.

Gisteren nog wat foto's kunnen uploaden, ik weet nu hoe het werkt, maar het gaat wel traag. Daarbuiten kloppen de datums niet altijd en moet ik zelf nog uitpluizen bij welke dag sommige foto's horen. Dus ik heb nog huiswerk, maar het begin is gemaakt. Ik zal trachten dezelfde dag dat ik de foto's maak ze ook te uploaden.
Vwb de datum krijgt ook mijn horloge kuren. Door het zweet zit er volgens mij vocht onde het glas en moet ik en af en toe een zetje geven. Maar ik leef bij de dag, dus maakt me niet zoveel uit.
Gisteren dus nog even naar de mis, prachtige oude kerk in Navarette, alles goud wat er blinkt op en rond het altaar. Geen geld voor een koster, want de pastoor moest zelf alles klaarzetten. Dus pastoor Han in Roosendaal wordt echt verwend door zijn ploeg mensen.
In de kerk een 150 mensen waarvan een twintigtal pelgrims zo te zien. De andere pelgrims brengen hun offer in de plaatselijke horeca, niks mis mee natuurlijk want iedereen beleeft de camino op zijn manier, en dat hoeft echt niet religieus te zijn. Ik zoek een restaurantje buiten de drukte en laat me het menuuke op mijn gemakje smaken. Incl. wijn die niet verkeerd is, maar ik neem als extraatje na het eten nog een goed glas Rioja als slaapmutsje. Ik kan tenminste naar bed. Een fietser die ook zat te eten, het leek een Nederlander zit tijdens het diner constant met zijn laptop bezig. Hij pakt daarna alles weer op zijn fietsje en trekt zijn veiligheidsvest aan over zijn fietskleding. En weg is ie........ Als je dan in het donker nog een plek moet zien te vinden wie weet waar, ben je niet te benijden. Ik zoek dan ook mijn kamertje op, leg alles weer zover klaar en pitten..........

Vanmorgen 6.15 deruit, teuten, want het ontbijt is om half acht. Los vel van pootje geknipt en afgeplakt. Dan naar beneden, nog niemand te zien. Ik doe of ik gek ben en druk op de intercom, si ??, Ik meld het tijdstip en de zaak komt tot leven.
Tien minuten later aan de jus, koffie, toast en cakejes. Water vullen, bedje betalen en om tien voor acht buiten.
Ik heb mijn Jack niet aangedaan, tis nog uwen frisjes, maar de zon is ook al te zien dus het moet maar gaan.
Ik loop het dorp uit, nog even in de war gebracht door een chines die me een weg eerder af wil laten slaan. Ik wijs op gele pijl op de gevel verderop en hij zegt "sollie", er loopt al veel volk het dorp uit. Allemaal op weg naar de volgende stop een dorp 5 km verderop. Ook ik ben dat van plan en heb daarom verder geen extra brood bij. Later blijkt dat er een nieuw wandelpad is bijgemaakt waardoor je speciaal een andere afslag moet nemen naar dat dorp. De meesten, zoal ik hebben dat niet in de gaten en stomen overal voorbij.we komen er pas achter als we tegen een panoramabord aanlopen en het betreffende dorp al ver achter ons licht. Water heb ik gelukkig wel voldoende bij.
Het pad loopt grotendeels door wijngaarden, waarvan de stokken afgeladen vol hangen met druiventrossen. Ik heb me laten vertellen dat de wijnboeren de oogst wat uitgesteld hebben zodat ze nog meer kilo's kunnen plukken.
De weg is over het algemeen goed op en kilometerheffing ezelspaden na vol keien en kiezel. Dat loopt niet prettig zeker niet met mijn pootje. Ik maak maar een korte plas/drinkstop en dan we zien we ineens Najera al in de verte liggen, Een dame die mij gepasseerd is en bij een groepje hoorde mist een pijl en loopt verkeerd. Haar vriendinnen schreeuwen en roepen, maar ze is te ver weg. Dan brengt een mobieltje uitkomst en is het vrouwke weer snel op het rechte pad.
Ik loop liegen twaalven Najera in, een uur eerder dan verwacht, maar zonder koffiestop ga je maar door. Ik vraag meteen de weg naar mij hotel en moet aan de andere kant van het dorp zijn. Ik vraag nog en keer aan een oud manneke en hij brengt me tot bij het bewuste straatje. Om half een stap ik hotel Cuidad de Najera in. Heel eenvoudig tegenover de luxe die ik soms gewend ben.
Maar wel een aardige jonge hotelvent. Alleen slapen, geen ontbijt, geen restaurant en morgen sleutel wegleggen.hij geeft me wat restaurant/café tips. Plus de route hoe morgen zo snel mogelijk op de camino te komen. Graag direct afrekenen en ik krijg een fles wijn mee voor op de kamer. Stortbad werk goed en na enhalf uur eerst siësta met en glas Rioja als slaapmiddel, maar eigenlijk heb ik dat niet nodig.
Uurtje pitten een dan de dag van morgen. Aankleden en naar de balie om hulp bij bedje voor morgen. Had zelf al een beetje gekeken, maar Booking.com zegt dat het ook in het volgende dorp aardig volloopt. De jongeman belt naar een collega, alen nog slaapzaaltje vrij met vier bedden. Maar dat vind ik niks. Dan alternatief drie stèren hotel, bingo en niet duur. Vastleggen.
Ik ga opgelucht het dorp in. Krijg daar toch wel een beetje de hik van dat het zo druk is. Wordt nog bevestigd in. Het restaurantje waar ik even wat wil eten en drinken.Geen plaats, ook vanavond
niet, we hebben een paar groepen. Gelukkig zijn hier meer tenten en even later aan een grote pint en een halve meter brood met rauwe ham.
Ik ben hier natuurlijk ook al geweest en het beroemde klooster heb ik toen al van binnen gezien. Ik loop nog even langs een ander restaurant om voor vanavond te reserveren. Zoek nog even een terras waar veel volk zit. Er loopt een Amerikaanse rond. Massages en je kunt geven wat je wil. Een jong meisje, ook Amerikaans trapt er in en wordt gekneed. De masseuse heeft voor iedereen aandacht behalve voor haar klant. Ze praat en roept naar iedereen. Zegt ook dat ze vroeger nog voor het witte hus heeft gewerkt. Dan komt weer en andere Amerikaan op het terras zitten, zegt tegen de masseuse dat ze wat verkeerd doet en neemt dan de massage bij het meisje over terwijl de andere toe staat te kijken. Mooi moment voor mij om op te stappen. Je ziet dat deze hausse aan belangstelling vor de camino ook veel vreemd volk aantrekt. Ik zoek mijn kamertje nog even op,vor het verslag en een dutje.