Even op mijn tandvlees........

Lunes, 21 september, 1e busdag.
Dag volgers, vandaag een "off day" gehad. Het ging redelijk goed tot gisteren na het diner. Nadat ik mijn dagelijkse siësta had mogen genieten, naar de rivier in Najera waar een aantal leuke terrassen zijn. Ik had me voorgenomen me te laten verwennen in een goed restaurant wat om half negen open zou gaan. Maar eerst natuurlijk ergens een pintje gedronken.
Loop daarna nog even rond en zie een paar vrije tafels, waarvan in de middag werd gezegd dat alles gereserveerd zou zijn.
Vraagje en het blijkt dat een gezelschap het af heeft laten weten.
Dus zitten en menu voor de neus, niet verkeerd en ik kies voor en soort aardappelsoepke met stukjes verse worst en daarbij pepers geserveerd om het wat pittig te maken. Specialiteit van Rioja zegt men. Wel lekker en voedzaam. Dan schelvis in knoflook, ik hoef vanavond toch niemand meer te kussen dus why not.
Glaasje Rioja er bij en het is fiesta. Ik ruil mijn bestelde kaastaart als toetje in voor verse perziken, want het is en voedzaam potje.
Afrekenen, en nog even een koffieke ergens aan de toog.
Het is aardig donker en slecht verlicht, ik loop op mijn sandalen om mijn pootje te sparen, maar daarmee wel minder stabiel, ik mis een stoeprandje en daar ligtie weer, brilleke ook weg.
Een paar mannen rapen me op en de ene ziet ook mijn bril liggen. Gelukkig nog heel. De mannen vragen of het gaat en na mijn bevestiging gaan ze verder. In mijn hotel even wat beter gekeken. Blauwe plek op de hand en knie geschramd, broekske geschaafd, maar nog heel aan de knie, met een beetje tuf derover en je ziet er niks meer van. Anders ook geen probleem, want vorige week wilde ik hem nog weggooien. Wekkertje zetten en naar bed.

Ik schrik wakker en het is ruim zeven uur. Overal dwars doorheen geslapen. Ik ga rechtop zitten en alles doet zeer. Pijn in mijn nek en ook mijn rugje laat zich gelden. Natte spons gevoel. Ik denk ook dat de inspanning van gisteren, vier uur bijna ononderbroken lopen en het vallen nu zijn weerslag krijgt. Misschien beter om toch maar een rustdag in te plannen. Dus naar de balie, extra nacht niet mogelijk, alles vol.
Boeltje ingepakt en naar buiten. Eerst maar ontbijtje en dan veder zien. Ik loop nog even naar het hotel waar ik vorige keer heb gelogeerd, maar ook daar "vollen bak".
Even een barretje in om een koffieke en overleg met Lieske wat nu ??, want ik ben het even kwijt, stoppen of verder. Weet eigenlijk het antwoord al, terug gaan is geen optie. Dus toch verder, maar even niet te voet. Dus dan maar een smokkelstukje met de bus naar het volgende dorp, waar wel al een kamer gereserveerd staat. Ik heb mazzel met de bustijd en samen met een Duits meisje, drie francaises en een Engelse laden we de rugzakken in de lijnbus. Ruim twintig minuten later halen we er ze weer uit. We nemen afscheid en ik zoek mijn hotel, Corrreggidor. Gelukkig kamer klaar. Ik vraag nog voor een extra nacht, maar sorry, morgen vol. Dan naar boven uitpakken, en met een paar aspirines toch maar de boel de boel laten.
Ik slaap een gat in de middag en dan toch hoe verder. Besluit even rustig aan te doen. Ik laat in een dorp 14 km verderop een kamer reserveren en doe zelf voor het volgende traject een bedje vastleggen. Alles beter dan nu al de pijp aan Maarten geven, maar het moet natuurlijk wel verantwoord blijven.
Ik ben nog even het dorp ingelopen, maar op een ruziënd Chinees ?? echtpaar en wat ander gespuis na niet veel vermeldenswaardigs meer gezien. Net mijn smakelijk dagrantsoen mogen genieten in het hotel. Dus ik zoek nu mijn bedje op.
Hasta manana, met hopelijk weer een meer positief verhaal.