Busreis naar Burgos..........

Viernes, 25 september, 2e busdag.
Ik sta er om 7 uur naast, goed geslapen en uitgerust. Inpakken en naar het ontbijt. Er zijn al veel mensen weg, ik ben alleen en de dienster zegt even wat er allemaal is. Ze zegt ga maar zitten ze vraagt wat ik wil hebben, schenkt mijn koffie in en roostert mijn brood.
Normaal gesproken mag je dat zelf doen, maar ik denk nu opdracht van Alfonso. Hij komt later nog even langs lopen, zegt goedendag en knijpt me nog maar eens in de arm. Bij het weggaan uit de ontbijtzaal maak ik een complimentje aan de dame hoe netjes het er allemaal uitziet. En het doet haar zichtbaar goed. Op mijn leeftijd weet ik natuurlijk wel hoe dit aan te pakken, maar ik meende het echt.
Dan rommeltje opladen en afrekenen. Er staat niks van de bar op de rekening. Ik maaak een opmerking hierover maar de baliedame zegt dat het zowel goed is. Het zijn natuurlijk geen kapitalen, maar je moet het maar willen doen.
De bus gaat tegen tienen, ik ben ruim op tijd bij de bushalte. Er staat al een groepje van een man of vijftien, allemaal in dezelfde omstandigheden als ik. Geen overnachtingsmogelijkheden tot Burgos.
Dan plotseling de bus, te vroeg of te laat dat is onduidelijk. Laten we het naar Spaanse normen op het laatste houden, maar we kunnen er allemaal in. Er zit al een groepje uit een dorp eerder die ook naar Burgos moeten.
We rijden door het landschap en ik mijmer wat, in principe mis ik wat wandelen in de natuur over dit stukje eigenlijk weinig. Ik wet van de vorige keer nog dat en groot deel over brede bospaden liep met over het algemeen veel zieke bomen.
Het tweede deel van de route, dus eigenlijk na het dorp waar geen slaapplek was bestaat Voor een groot deel uit lopen door het industriegebied en voorsteden van Burgos wat ook niet uitdagend is, maar ik vind het toch jammer.
Om na het weekend nog terug te gaan vind ik geen optie, want zei Lieske altijd, we lopen niet terug..........
Dan stopt de bus plotseling, wat niet de bedoeling was, want normaal rijdt hij in een ruk door. Er staat een man op de weg te zwaaien, de chauffeur stapt uit en roept " donde vas"' oftewel waar moet je naar toe. Burgos roept de man""..........., rugzak in de bak en zitten. Het is een oudere Engelsman en heeft vannacht met een groepje buuten geslapen in dat andere dorp. Alles vol. De rest is vanmorgen verder gelopen, maar hij is binnendoor naaar de provinciale weg gelopen, want in die dorpjes komt zelfs geen bus. Dan verder en we rijden verder ongestoord het busstation van Burgos in.
Ik heb met wat mazzel en behulp van het IPadje een hotel geboekt tegen het centrum aan, vlak bij de beroemde cathedraal en de route voor a.s maandag richting Compostela.
Ik drink eerst nog een koffieke en meld me tegen half twaalf bij hotel, Fernan Gonzalez. Ziet er ook weer gelikt uit, maar mijn kotje is nog niet klaar, dus rugzak achterlaten en de stad in.
Eerst even naarde VVV! Ik moet een sportzaak zien te vinden en een adresje voor de reparatie van mijn stok.
Eerste is easy, rweede vraag complexer, maar ze verwijst me naar een schoenmakerij, vlak bij mijn hotel.
Ik loop eerst naar de schoenmaker, ik heb mijn stok niet bij, maar
Probeer netjes uit te leggen dat ik "una problema con my palo" heb. De vrouw van de schoenmaker zegt a la tarde terug te komen, want ze gaan zo sluiten. Oké, dan een paar nieuwe sokken in de sportzaak gekocht, die navenand de prijs wel heel goed moeten zijn. Dan een boccadillo en pintje en dan retour hotel. Mooie kamer, niet heel groot maar door een grote spiegelwand geen last van engte vrees en iemand om tegenaan te praten.
Dan aan het werk om bedjes te vinden voor volgende week. Het lukt voor het eerste dorp twintig km verderop voor geen meter.
Elke keer de melding geen accommodatie en terugverwijzing naar Burgos. Dat schiet niet op. Bijna zover dat ik de pijp weer aan Maarten wil geven als ik en oud adres van vorige keer wat beter intyp, Bingo,..........., ik pak de telefoon en krijg mijn Spaanssprekende landlord te pakken, even later mijn eerste plekje vastgelegd. Dan met behulp van booking.com en nog een los adres tot volgende week zondag plekken vastgelegd. Echter in het dorpje net voor Leon, alles weer vol. Ik pak mijn oude lijstje weer op, probeer nog een keer en ja hoor, weer onderdak.
Het lijstje sterk dat ik in Keon geen plek zal vinden na het weekend dus ik stop er even me. Ik pak mijn stok en hup naar de schoenmaker, half vijf, maar de dame is de ramen aan het schoonmaken, complimentje over limpia cristales en ik ben weer binnen. De schoenmaker bekijkt het probleem en probeert een stuk beschermijzer te verwijderen, dat zit echter zo vast dat het er niet af gaat zonder veel schade te maken. Hij zucht eens en gaat dan de roestige schroef helemaal schoonmaken, ik ben er eerst niet gerust op wat hij gaat doen, maar heb zelf geen idee hoe anders dan afzagen en opnieuw monteren. Dan maakt hij een mengseltje van stof van stukjes leer en kunsthars en stopt dat in het uitgeleuterde gat, doet op de schoongemaakte schroef ook kunsthart en draait het weet in elkaar. Ik zeg dat het twee dagen kan drogen, maar hij zegt dat het al vast zit. En hij heeft natuurlijk gelijk. Bijna toch een half uurtje mee bezig geweest vraag ik wat het kost. Niks, nada, service aan de pelgrim, als hij twintig € had gevraagd had ik dat graag betaald. Maar hij wil niks, ook geen geld voor een pintje of zo. Dan zie ik een collectebus voor een jongetje met kanker op de toonbank staan. Ik kijk hem aan en hij knikt, dus dan daar maar iets aan geschonken.
Iedereen blij, en ik het meest

Stok terug naar hotel, en weer even plat. Toch nog aardig inspannend geweest vandaag. Dan wakker, het loopt al tegen half negen, eigenlijk geen zin meer om weg te gaan, maar het hotel heeft geen restaurant en je moet toch wat eten. Ik loop in mijn korte mouwtjes buiten, maar eigenlijk te fris. Alle Spanjolen hebben minimaal een vest aan. Het is druk in de stad en die staat me nu even tegen. Loop even rond, pintje en dan maar kiezen voor een tientje. Ik val ergens binnen, plek zat en ik wil graag het menuuke. No problem, de kaart komt en ik neem als voor, een klein bordje paella de mariscas (schelpjes, gambatje etc.) en als hoofd schapencotelet. Wijn, water en brood inbegrepen. De paella is goed gevuld met schaal en schelpdieren. De coteletjes zijn wel goed gegrild , maar zo dun dat ik het schaapje verdenk van annexia. Het smaakt echter allemaal wel, ook met de verse frietje erbij. Flanneke en café solo achterop en we kunnen weer naar bed. Ik ben blij dat ik lig.