Zondagsrust.........

Domingo, 27 september, 2e luien dag..........
Schrik om half negen wakker, potdorie Louiske, morgen wekker zetten en vandaag wat rustig met de pinten. Ik wil morgen echt bijtijds vertrekken om de week weer goed te beginnen. Maar de dag is nog lang, dus aankleden en vandaag mijn nieuwe sokken aan om te kijken hoe ze zitten. Ik heb ze natuurlijk eertst uitgewassen om de " de brand" er uit te krijgt zei men voeger. Ik weet niet of dat tegenwoordig nog geldt, maar kwaad kan het denk ik niet. Ik twijfel om in het hotel te ontbijten, naar toch nu even niet. Maandagochtend komt me wel goed uit. V/a 7 uur en dan kan ik bijtijds vertrekken. In de stad vind ik schemerlicht niet zo een probleem om te gaan lopen.
Buiten schijnt de zon, maar wel een fris briesje. Ik loop de stad in, maar veel horeca slaapt nog. Het eerste het beste tentje ga ik binnen en dan koffie, toast en vers sap omdat het zondag is.
Het is druk dus mooi om mensen te observeren.
Je kunt merken dat hier veel vaste klanten komen, er wordt niks gevraagd, naar automatisch ingeschonken, tot zelfs decafe, voor een oudere dame met een miniglaasje sap toe.
Daarna beetje mensen kijken vanaf een bankje in de zon bij de rivier. Een accordeonist staat op de brug te spelen. Ook niet slecht en zeker geen Oost-Europeaan die maar twee liedjes kent. Ik bel nog even met Annie vor felicitaties.

Tegen twaalven nog even plaspauze met een koffieke en dan naar de mis. In tegenstelling tot gisteren, vollen bak, heel catholiek Burgos lijkt wel uitgerukt. Als de mis begint komen vier priesters binnen en nog een man of zes aan zangers/misdienaars. Een van de priesters is zo oud dat hij ondersteund het altaar opgeholpen wordt. Het is een gezongen mis en de meeste gelovigen kennen alle teksten van buiten. Ik beperk me tot meeneurien, want ik moet nog veel oefenen op de teksten merk ik wel.
Het is echter best indrukwekkend om dit mee te maken. Hoewel ook om de zoveel tijd een mobieltje af gaat, wat vanaf het altaar niet geapprecieerd wordt. Hoewel Burgos een rijke stad is met al dat werelderfgoed, wordt de collecte niet omgezet in knisperend papier, maar evenals bij ons het meeste in klinkende munt.

We worden gezegend heengezonden en gelukkig is mede daarom ondertussen ook weer de horeca open. Tijd voor een glas, plas en wat te eten. Het is nu echt druk op straat, en in de barretjes al niet minder. Ik eet en drink nog wat Rn dan richting hotel vor de siësta, tevens nog wat zaken voorbereiden voor morgen en mijn verslag updaten anders ga ik teveel achterlopen. En even als schot voor boeg, ik ga het de komende dagen weer even voor de kiezen krijgen. Elke dag minimaal 20 km, soms langer, anders zit ik met mijn huisvestingsprobleem. Ik fa echter mijn uiterste best doen de komend dagen. Mogelijk dat de verslagen wat korter worden, maar dan weet u de reden.

Ik ga er even uit, misschien tot straks.