Lazy sunday in Gijon

Zondag 2 oktober 2016
Dag allemaal, dank voor de vele reacties die ik tot op heden van jullie mocht ontvangen. Leutig ook dat er zoveel interesse is waar ik mee bezig ben, en dat is eigenlijk alleen overleven. Met liefst nog wat uitdaging ingebouwd.

Vandaag een beetje laat uit bed voor mijnen doen. Weer de laatste dag dat ik in Gijon ben. Ontbijtje in mijn tijdelijk stamcafé en daarna maar weer richting centrum. Ik moet eerlijk zeggen dat ik even aan Gijon als stad moest wennen in tegenstelling tot Santander waar ik meteen thuis was. Maar nu ik weer richting het centrum loop en wat beter oplet zie ik hoe goed eea allemaal onderhouden is en wordt. Veel groen, zelfs met perkjes waar volop vlijtige liesjes geplant zijn. Je snapt dat het voor mij niet meer kapot kan. Daarbuiten een ruime opzet met veel speelveldjes voor kinderen. Waar ook veel gebruik van wordt gemaakt onder toezicht van ouders of opa en oma.
Je kunt merken dat hier veel bedrijvigheid en industrie is. Weinig zwervers en maar een enkele bedelaar bij de kerkingangen.

Ik loop even een kerk in en vollen bak. Veel jong volk ook met kinderen. De mis is net begonnen en ik ga maar even zitten. Er wordt veel gezongen en hoewel ik er niks van begrijp klinkt het gezang stik mooi.
Terwijl de mis bezig is zijn er ook twee biechtstoelen in gebruik. Ja Ja, dat bestaat hier ook nog. Tegen de tijd dat de communie uitgedeeld wordt sluiten de biechtstoelen omdat er assistentie op het altaar nodig is.

Ik offer na de mis nog even een kaarsje en dan verder. Ik heb vandaag eigenlijk geen echt doel. Had als alternatief het spoorwegmuseum of het grote aquarium, maar het is grandioos weer dus binnen zitten is zonde. Zo denk ik niet alleen want het lijkt of heel Gijon is uitgelopen. Onvoorstelbaar dat Spanjaarden zo buiten leven ten opzichte van ons Nederlanders. Het zal natuurlijk ook aan de temperatuur liggen, maar de middenstand zoals horeca, specialiteiten met etenswaren etc. Het draait als een tierelier. Ik ga nog even een kathedraal binnen en de mis is net uit. Ik wil een paar foto's schieten, maar de batterijen zijn leeg. Even niet opgelet. Dus advies zoek even op Google naar de mooiste foto's.

Kan niet goed hebben dat ik gisteren de oude opgravingen van de romeinse thermen niet kon vinden. Dus ga een nieuwe poging wagen. En ik vind ze nog ook. Gisteren misschien wel drie keer de ingang voorbij gelopen. Al moet ik zeggen dat die niet echt opvalt. Maar er vlakbij staat een standbeeld van een romeinse soldaat en dat had eigenlijk wel een aanwijzing moeten zijn. Maar ja, ook ik wordt ouder. De toegang is gratis, dus.............
Het is en leuke opzet waarbij met een mooie uitlichting in beeld wordt gebracht wat warme en koude baden waren en het verschil voor het plebs en de beter gesitueerden. Er ligt ook nog een geraamte in een sarcofaag, maar het wordt mij niet duidelijk of hij/zij nu de allerlaatste badgast was.

Dan weer naar buiten en een stukje lopen langs de boulevard. Tot ik een aardig terrasje zie om op neer te strijken.
Ik bestel een pint en krijg er een schaaltje heerlijke Spaanse olijven bij. De temperatuurmeter staat op 23 graden.
Beetje mensen kijken en er installeert zich weer een zanger tegenover het terras. Deze heeft zijn eigen CD's bij. Ik kan niet horen of hij zelf zingt, maar hij begeleidt zich wel met ouderwetse klepperhoutjes, ik wist niet dat deze nog bestonden.

Ik heb in mijn beleving eigenlijk het meeste het meeste wel gezien en besluit toch even te kijken waar het getipte restaurant van Herman ongeveer ligt. Plattegrondje erbij en het lijkt me een dikhalf uurtje wandelen.no problem voor mij, zeker als ik zie dat de weg deels loopt over een stukje Compostela route die de stad uitloopt. Omdat ook vanuit Gijon een wandel en fiets route naar Santiago loopt.

Ik volg de route een paar kilometer tot ik af moet buigen. Dan nog even door een mooi park en tegen drie uur arriveer ik bij restaurant "Los Pisones". Het hele terras zit vol, maar niemand zit te eten. Dus naar binnen en ik loop meteen tegen de wat ik denk de eigenaar aan. Hij vraagt of ik gereserveerd heb, No signor, maar ik ben een vriend van Herman en hij heeft u aanbevolen.
De man loopt naar zijn reserveringenboek. Kijkt en vraagt of ik drie kwartier tijd heb. Si signor, ik wacht wel op het terras met een pint. Anders had ik toch dat hele eind weer terug moeten lopen.
Er zit veel schoon vrouwelijk volk op het terras. Mooi uitgedost en in feeststemming. Het blijkt dat er diverse kleine familiefeestjes bezig zijn. En regelmatig verlaten mensen het restaurant om plaats te maken voor mensen die net als ik op het terras zitten te wachten. Dan komt de baas mij roepen dat mijn tafel vrij is. Hop naar binnen en ik weet al wat ik moet bestellen.
"Fabes con Mariscos". Ik bestel als voorgerecht alleen maar een frisse salade omdat ik niet goed weet wat ik verder krijg.
Het hoofdgerecht blijkt een soort bonensoep, gevuld met krabscharen, rivierkreeftjes, gamba's en schelpjes.
Heerlijk eten en ik smul mijn buikje rond. Als dessert een koffie want er kan niet meer bij. Afrekenen en nog even op de foto met de baas. Iedereen vindt het leuk.
Dan maar weer op weg naar mijn hotelleke, binnendoor ongeveer even ver lopen als van het centrum naar het restaurant. Dus heb ik vandaag mijn beweging wel weer gehad.

Een kleine siesta is wel verdiend, dan alvast het hotel afrekenen en mijn koffertje deels gepakt. Moet er morgen vroeg uit om op tijd mijn busje te halen naar Lugo. Dus weer meer de binnenlanden in.
Ik ben nog even een wijntje gaan drinken en heb alvast wat foto's naar mijn iPad geüpload. Er is weer iets misgegaan met de datums bij de foto's, kijk daar morgenavond weer wel naar.

Nu eerst een paar uur slapen,
Hasta manana.
Louis