Fooling around in Salamanca......

Zondag, 9 oktober 2016
Vandaag De dag des Heere, als rustdag bedoeld, dus ik pas me graag aan. Aankleden en ik zie dat het me gisteravond toch weer gelukt is om wat vlekken op mijn pantalon te creëren. Terug de kast in. Dinsdag in Zaragoza kan hij naar de wasserij.

Ik stap om half elf mijn ontbijtlocatie in. Buenos dias en ga maar zitten, want mijn bestelling wordt al in vragende vorm uitgesproken. Ik installeer me met wat Salamanca info, want ik moet mijn route voor vandaag nog voorbereiden.

Koffie, warme toast en pen en papier. Al de bezienswaardigheden liggen natuurlijk redelijk dicht bij elkaar.
De plattegrond van Salamanca is doordacht samengesteld. Alle genummerde interessante punten hebben een aparte kleur gekregen. Je kunt dus snel je eigen interesses bepalen. Musea, kerken etc. wat je maar wil.
Ik heb hier al het eea gezien. Schrijf toch wat punten op en besluit om een beetje per deel van het oude centrum te werken. Anders sjouw ik elke keer van hot naar her.
Zo gezeed, zo gedaon. Afrekenen en down town.

Op de Plaza Major is het wel heel rustig. Ga nog even bij de VVV langs, maar er is geen interessante muzikale info. Ik loop door naar de kathedraal waar ik gisteren de processie heb gezien. Er is net een mis begonnen. Ik kan dus het aangename met een zondagsplicht combineren. De mis meemaken en van het prachtige interieur genieten. Ben ik nog netjes, want er zijn toeristen die tijdens de mis met een selfiestick rondlopen en filmen.

Ik offer na de mis nog een kaarsje voor Lieske en diegenen die me lief zijn. Bij de beelden die gisteravond binnen gebracht zijn liggen nu ook veel bloemen.
Ik ga weer naar buiten. Kijk om een foto te maken, maar alles is wel zo kolossaal groot dat mijn cameraatje dat niet kan bevatten.
Dan richting oude romeinse brug.
Kijken, zoeken maar geen brug te zien. Plattegrond geraadpleegd en dus verkeerd gelopen. Ik had de verkeerde kerk als uitgangspunt gemomen. Dus terug. Dan wel op de goede weg en kruis de restanten van de Cueva de Salamanca. Aardig als bezienswaardigheid geen spektakel punt. Wel een mooie geschiedenis. Het voert te ver om hier alles over te vertellen, dus zie Google.
Dan wat steegjes en ik beland in een groen parkje met een mooi uitzicht over de verre omgeving. Verder en de weg voert omlaag naar de gezochte oude romeinse brug. Er zijn eigenlijk geen mooie punten om van daaruit de brug te fotograferen.

Terug omhoog, ik zoek eigenlijk een koele versnapering maar stuit op museum Art Nouveau en Art Deco. Lijkt me wel aardig om mijn gedachten te verzetten en €. 2,00 entree staat natuurlijk niet in verhouding aan wat ik allemaal aan cultuur op kan zuigen.
Ze hebben een pracht verzameling art deco kunst. Je ziet wel eens iets voorbij komen bij het programma kunst en kitsch, maar nu zie je van dichtbij hoe verfijnd sommige stukken gemaakt zijn.
En als je daar wat doorheen kijkt hoe de emancipatie van de vrouwen daar vorm in krijgt.

De bovenverdieping is buiten sieraden, bijna geheel gewijd aan een verzameling oude poppen. Ook mooi, maar daar loop ik wat sneller doorheen. Ook de museumwinkel boeit me niet, dus naar buiten. Zeker een aanrader om dit museum aan te doen als je hiervan houdt.

Dan wordt het toch echt tijd voor een pint. Ik vind met wat moeite een zaak waar ik even aan de bar kan zitten. Leuke meid, smakelijk glas bier. Ik lust er nog wel eentje. Heb nog niet veel honger, maar zie tapas met bloedworst in de vitrine. Dus una tapa con mircillo por favor. Smakelijk hapje, weer even gerust dus afmars. Buiten ziitten de terrassen weer vol met etende mensen.

Voor mij nog te vroeg, cultureel zit ik eigenlijk ook wel aan mijn tax vandaag. Dus richting Plaza Major, om vanaf een terras met een goed glas wijn de voorbijgangers te zitten bekijken. Als ik na vieren wat wil gaan eten een beetje buiten het toeristengewoel, zijn daar de restaurants al gesloten. Ik verdrink deze tegenvaller met nog een glas wijn en een tapa jamon om toch iets in mijn lijf te hebben. Dan naar mijn siesta plekje.

Om half negen sta ik weer op de Plaza Major. Nu wel weer veel volk op de been, maar rustiger als gisteren. Er zit nu bijna nog niemand te eten, dus sluit ik me daar maar bij aan. Neem als aperitief alvast naar een pintje. Mensjes kijken blijft een mooie bezigheid, en ook hier lopen wat types rond hoor.
Alle variaties tussen bedelaar en mannequin komen voor.
Je kunt hier van de horeca zeggen wat je wilt, maar de glazen zijn hier brandschoon. Je kunt aan de achtergebleven schuimrandjes in de glazen precies zien hoe vaak je gedronken hebt.
Nu in mijn geval was dat zeven keer eer het glas leeg was. In betere tijden had ik daar maar twee slokken voor nodig.

Ik vind een aardig restaurantje net buiten de grootste drukte.
Leuk,menuuke en ik bestel als voorgerecht Tempura, dat zijn gegrilde groenten en als hoofdgerecht Merluza een bepaalde vissoort. Glaasje huiswijn er bij en ik laat het me smaken.
Er zit een reisgezelschap te eten, de begeleidende reisleider zit aan een tafeltje vlak bij mij.
Je wil niet weten hoe vaak hij lastig gevallen wordt met de meest simpele vragen. Zelfs waar het toilet in het restaurant zit.

Ook in dit gezelschap is natuurlijk iemand die probleempjes met een lach nuanceert. Met hem kom ik in gesprek. Het is een groep Australiërs op rondreis met de bus door Europa. Ik zeg dat ik Nederlander ben. Zij komen nog twee dagen naar Amsterdam zegt de man. Hij kent ook veel mensen in Australië met Nederlandse roots. Ik geef aan daar ook nog familie te hebben. Wie niet ?, antwoord hij. Australië is a melting pot en lachend nemen we afscheid.
Ik tracteer me nog op wat meloen als dessert. Afrekenen en richting Hostal. Buiten zijn de horecamensen het terrasmeubilair al aan het opstapelen. Het is vroeger afgelopen dan gisteren.
Morgen iedereen weer aan het werk........

De rust.