Tot onder Reims gekomen.....

Maandag 23 oktober 2017
Van Signy-l’Abbaye naar Chalons en Champagne.
De insteek van mijn reisje is/was om weer eens een indruk te krijgen van gebieden en plaatsen waar ik doorheen gekomen ben. Alles exact na rijden gaat toch niet. Wel om op zoveel mogelijk dezelfde plaatsen te overnachten waar ik toen ook geweest ben.

Om een beetje lijn in het geheel te krijgen probeer ik zes of zeven wandel dagtochten nu in een dagtocht met de auto te vangen. Dit betekent ongeveer 150 km per dag. Dus tijd zat om te stoppen als ik wat interessants voorbij zie komen.

Ik begin vandaag met uitgerust uit bed te komen. Scheren, douchen en aankleden. Even uit de sleur van douche uitpoetsen en ontbijt maken. Alleen mijn toilettaske en trollie inpakken. Het ontbijt staat beneden klaar en mijn krantje komt via de IPad binnen.

Het is even rustig in het ontbijtzaaltje tot er twee gezinnen met wel zeer jeugdig kroost binnenkomen. 1 x 2 en 1 x 3 kids. Alles tussen de twee en vijf jaar. Dus ongezeggelijk en dreinende huilbuien als er iemand zijn zin niet krijgt. De vaders kijken ongemakkelijk en moeders rent van hot naar her. Binnen de kortste keren liggen de ontbijtvlokken op de vloer, is de fruitschaal leeg en breekt het eerste glas.

Wegwezen Louiske niks voor U, dus ik spoel mijn croissantje door met een restje koffie en gooi mijn dagelijks pilleke er maar direct achteraan. Afrekenen en buiten. Ik laad alvast mijn spullen in de auto en loop nog wat rond. Het is wat druilerig, en de geur en rook van verbrand hout uit de open haarden bezwangerd de lucht.
Ik proef het oude Frankrijk weer een beetje.

Ik loop even het kerkje in voor een kaarsje. De kaarsenbakken zijn nog leeg, maar een oude dame is bezig de zaken aan te vullen. Ze heeft alleen de duurste haar in mandje, €. 2,00, maar daar krijg je dan ook een reuzekaaars van een halve meter voor.
Ik schiet nog wat fotos en loop een klein eindje de oude wandel route op. Tot de weg wat gaat stijgen en dan is het genoeg geweest. In het dorpje is verder weinig verandert alleen heeft een kruideniertje de strijd met een concurrent niet overleeft want het pandje is gesloten.

Terug bij de auto schakel ik mijn TT uit vwb tolwegen. Want de TT Miep wil me steeds die kant uit hebben. Buiten het dorp zit ik meteen al op de goede D. weg en ik volg op mijn gemakje de route van jaren geleden. Vandaag kom ik wel door de nodige bekende dorpjes al wordt mijn TT Miep er gek van dat ze elke keer de route opnieuw moet berekenen omdat ik consequent de Dweg wil volgen.

Een km of dertig voor Reims kom ik toch weer oo de route National terecht en ik blijf die dan maar even volgen tot ik Reims voorbij ben. Reims doe ik niet aan, al zo vaak geweest en ook geen zin om daar de drukte met de auto op te zoeken.
Net na Reims weer de Departementale weg op. Rijdende tussen de velden met nu kale druivenranken.

Dorpje na dorpje met ......tig kleine champagnehuizen. In Verzy kom ik langs een B&B van een wijnboer waar ik geslapen heb. Ik ben er eigenlijk voorbij voor ik er erg in heb. Dat is natuurlijk weer het nadeel van de snelheid van de auto.

Ik passeer Conde sur Marne, het hotelleke waar ik toen verbleven heb, Le Soleil d’ Or, is weg en het pand staat te koop. De herinnering blijft. Ik was destijds van daaruit even een paar dagen terug gegaan naar Reims ivm bezoek van familie en vrienden. Men zou mijn kamer vrijhouden. Dat klopte inderdaad, want bij terugkomst lagen het bed nog onopgemaakt en vuile handdoeken op mij te wachten.
Ik stop even bij de Marne, zie waar ik toen langs binnen gekomen ben en een par dagen later ook weer verder het pad langs die rivier heb vervolgd.

Na een km of vijftien rijd ik uiteindelijk Chalons s. CH. binnen. De TT zet me feilloos voor de deur van hotel De La Cite. Een budgethotel, eenvoudig maar schoon. Her ligt wat buiten het centrum dus voor een restaurant moet je een stukje lopen.
De bazin zegt dat op maandag 95% van de Horeca dicht is, maar geeft me twee adressen die zeker open zijn.
Ik fris me wat op, bekijk de route van dinsdag en regel een slaapplek.

Dan op ontdekkingsreis in Chalon. Het centrum lijkt uitgestorven ondanks dat het tegen vieren loopt. Ik zoek de VVV op voor wat info. De dame achter de balie is liever lui dan moe, maar ik krijg toch een plattegrondje waarop wat bezienswaardigheden.

Er zijn nogal wat vakwerkhuizen, wel mondjesmaat verdeeld tussen veel nieuwbouw. Dus echt mooie plaatjes zie je niet veel. De kathedraal is dicht, maar een andere grote kerk de Notre Dame en Vaux is wel open.
Aardige kerk, maar ik heb er zo al wat meer gezien. In een rek met folders staan stadswandelingen, zelfs eentje in het Nederlands. Pik binnen en ondanks het al wat latere uur loop ik ee toch stukje van. Je komt nu langs plaatsen waarvan je het bestaan zelfs niet vermoedde. Ook veel namen en stuf wat mij ook niks zegt en meer op Franse historici is geënt.

De avond en de regen gaan vallen. Ik zoek een cafeeke op voor een pint, dan naar de Braserie waarnaar men mij heeft verwezen.
Grote zaak met weinig sfeer. Ik vraag naar het menuuke met boeuf bourgignon, maar dat is er alleen in lunchtijd, spaaitig, dus dan de kaart maar geraadpleegd. Niet veel bijzonders, als specialiteit heeft men choucrout op Elzassers wijze. Dus dat maar besteld. Ook geen topper, maar het wijntje spoelt het wel naar binnen. Ik sluit af met een crème caramel en een koffieke.
Ik reken af en hoop maar dat ik morgenavond een beter restaurant tref.

Buiten regent het Franse pijpenstelen. Er is op straat ook geen Franse kip te bekennen. Ik zoek zoveel mogelijk beschutting langs de gevels. Kom ook voorbij de Notre Dame en Vaux waarop de gevel een blauw lichtspel wordt geprojecteerd voor mij alleen.
Ik blijf ondanks de regen toch even kijken, schiet een fotooke en ga verder. Mijn kop zo diep in mijn jas dat ik een straat te ver loop. Moet ik pvd nog een eindje terug ook.
Gelukkig brand in het hotel zowel het licht als de kachel. Uitkleden beetje bloggen en er is damesvoetbalelftal op de TV.
Wat kan iemand nog meer wensen.

De rust en tot morgen.