Vandaag weer een stukje verderop.....

Trujillo,
Zaterdag 5 Mei 2018.
Zoals gepland zou ik vandaag mijn scoop weer verleggen naar weer iets zuidelijker. Trujillo is een stadje waar ik bij het horen van de naam niet meteen van mijn stoel afvloog. Echter er is voldoende oudheid te zien en bovendien ligt het op rijdsfstand van twee andere steden die ik wil bezoeken nl Caceres en Guadalupe.

Nadat ik gisteravond mijn blogje nog bij kon werken, bedje opgezocht en goed geslapen. Omdat het weekend is zit de Posada vol, ik denk dat ze zeven kamers hebben maar ben dat vergeten te vragen. Het is een heel oud gebouw dus wat gehoriger dan onze moderne betonnen blokken. Zelfs als er niemand op de trap loopt kraakt het houtwerk. Dus als mn hoest of na toiletgebruik krijgt iedere gast daar wat van mee.

Ik heb alle tijd en pak op mijn dooie akkertje mijn valieske in. Douchen en als laatste gaat mijn toiletzak achter de rits. Tegen negen sjouw ik mijn spullen naar beneden waar de geur van koffie en toast me al tegemoet komt. Buenos dias tegen de dienster en mijn plekke staat al gedekt. Glaasje sap, water en koffie komen er aan. Ik peuzel mijn taost op en dan maar afrekenen. Dan een stukje lopen naar de parking net buiten het dorp een driehonderd meter van de Posada. Er staan nu meer auto’s, dus ook Spaanse toeristen mogen niet in de bebouwde kom parkeren.

Je mag best weten dat ik na de eeste nacht toch even nieuwsgierig was of ik mijn autoke nog heel aan zou treffen.
Maar de enige schade die er aan is doe ik zelf. Het loopt hier nogal af. Als ik de koppeling intrap vergeet ik de handrem aan te trekken. De auto schiet iets naar achter en tikt net met de handgreep van de achterklep tegen een boom.
Ik hoor het kraken. Op het eerste gezicht alles nog heel, maar er zit toch een scheurtje in het plastic. Jammer maar helaas. Dat komt ook weer wel goed. Terug in Nederland maar even op de sloop gaan kijken.

Terug naar de Posada om mijn koffer in te laden. Daarna door de supersmalle straatjes richting de bestemming van vandaag.
Het zonneke schijnt, tis frisjes maar heerlijk om te rijden. Een dikke tweehonderdertig km, grotendeels door het binnenland.

De eerste honderd km slingert door bergen en dalen met prachtige vergezichten. Heel in de verte zijn de toppen met ik denk eeuwige sneeuw bedekt. Zaterdagochtend en ik lijk de enige automobilist te zijn. Heerlijk rijden zonder jakkerende bestelwagens achter je aan. Wel opletten want achter elke scherpe bocht volgt een volgende.

Ook uitkijken voor onze fietsende wielervrienden die zonder aan hun gezin te denken met grote snelheid naar beneden denderen. Soms wordt ik zelfs ingehaald door dit soort loco’s. Of ze snijden een bocht af om pas op het laatste moment hun stuur om te gooien. Je zult er maar eentje op je motorkap krijgen. Het landschap verandert naar wat vlakker en ook nu weer kilometers lang olijfbomen met daaronder grazend vee. Verder geen mens of bebouwinkje te zien. Wel veel supergrote arenden die constant op zoek zijn naar prooi.

Dan wordt ik door Maria de snelweg op gedirigeerd. Ook hier heel rustig en meer tijd om van het wijdse landschap te genieten.
Ik prijs me nog gelukkig dat ik hier niet te viet doorheen ben gegaan. Zelfs als je met de auto bent is het verstandig wat water en een koekie bij te hebben mocht je met panne vallen.

Het ritje loopt gesmeerd en tegen half een rijd ik Trujillo in. Zonder zoeken kom ik bij de Hostal maar dan de uitdaging om je auto kwijt te kunnen. Gelukkig vind ik na twee keer rondrijden een vrij plekje op loopafstand van de Hostal.
Ik pak direct al mijn spullen mee. Gelijktijdig komt er een dame bij me staan die van de Hostal blijkt te zijn. Ze belt voor me aan na haar vraag of ik gereserveerd heb.

Oud gebouw en trap op. Boven staat een jonge vent die de inschrijvingen doet en mijn kamertje laat zien. Het is Spartaans ingericht. Maar het hoognodige staat er en het is in ieder geval schoon. Van een redelijke luxe nu weer met beide benen op de grond. Ook bij Booking.com kun je niet alles op de foto’s beoordelen. Ook de WiFi doet het niet, maar zegt de eigenaar in het centrum is overal gratis WiFi.

Uitpakken, opfrissen en dus richting Plaza Major. Een tien minuten lopen van mijn bedje dus wel te doen.
Ik moet even weer aan de drukte wennen en het is ook warm hier. Barreke in en pint besteld. De dienster moet ook de obers bijhouden die het terras doen. Volgens mij is ze vandaag begonnen want alles loopt mis. Iedereen foetert op haar en ik heb eigenlijk ook die nijging. Maar uiteindelijk toch mijn pintje gekregen. Dat is zo leeg natuurlijk, ik hoef daar geen tweede, betaal twee euro en ga verderop. De VVV is dicht tot vier uur.

Overal terrassen vol met etende mensen. Ik krijg ineens de geeuwhonger. Buiten natuurlijk geen plaats, dus dan ergens naar binnen wat me wel wat lijkt. Er staat een rij wachtende van zeker dertig man. Dus dat moet hier wel goed zijn.
Echter wil men iemand alleen wel een tafel geven. Ik ben zo brutaal om de rij even voorbij te lopen en stel mijn vraag aan een dienster, No problem señor maar....... en ze wijst naar de rij.

Oké, ik wacht wel als ik maar een pleksje krijg. Het gaat snel en als er een tafel vrij komt wordt deze per groepje wachtenden ingevuld. Ik heb binnen tien minuten een tafel. Meteen de kaart gekregen en een snel gewenste pint. De oudere ober is een aardige vent. Bij elk menu hoort standaard een kleine salade en tortilla. Als voorgerecht neem ik groene asperges in kaassaus en als hoofd een biftec de Ternera. Brood een fles wijn en water standaard in het menu van € 16.00. Fikse porties die ik me graag laat smaken maar de ober dringt er later nog op aan om tarta de queso als dessert te nemen. Een streekspecialiteit.

Ietwat rozig van de wijn afrekenen en dan naar buiten. De VVV is open, aardige dame die me info en toegang tot internet geeft.
Ik twijfel of het allemaal werkt, maar ze zegt dat het zeker de gehele markt bestrijkt en zoals jullie merken heeft ze gelijk.
Ik vind het verstandig om toch eerst maar een siesta te doen.
Dus richting bedje en tegen achten wordt ik weer wakker.

Frisse bullen aan en weer terug naar de Plaza Major. Ik had eerst wat kou dus een sweater aangedaan, maar de warmte hangt hier nog en ik ben de enige die wat dikker is aangekleed. Ik zoek een plekske op het terras en bestel een koffieke om te beginnen. Start mijn IPadje op en hij doeget. Dat ik op mijn ouwe dag hier nog blij mee kan zijn.

Alle obers tot nu toe stik vriendelijk en niemand pusht je om te bestellen ook als je glas al eventjes leeg is.
Alles relaxt. Het is nu half elf, rond mijn nog drinkende maar ook dinerende mensen met soms kinderen er bij die net los zijn van de navelstreng.

Ik maak het vandaag niet te laat, ga dadelijk nog even op zoek naar wat fleskes water voor op de kamer en dan naar bedje. Morgenochtend in de buurt van de Hostal een ontbijtadres zoeken en bijtijds naar Guadalupe rijden een tachtig km verderop. Ik heb dan mooi de ochtenduren om daar te sighseeingen en kan tegen de tijd dat daar alles dicht gaat vanwege de siesta weer naar Trujillo terug. We zien dan wel weer of ik dan nog wat doe of dat ik mijn gemakje pak.

Dus wordt vervolgd......