Vrijdag in Napels

Napels, vrijdag 24 mei 2019
Paar keer wakker geweest, maar toch weer in slaap gesukkeld. Tegen negenen pas der uit. Bij het scheren zie ik dat er water onder de wasbak uitkomt. Moet ik potdorie de huisbazin weer laten komen.
Ik leg een handdoekje onder het gedrup en schrob mezelf verder schoon.
Dan mijn ontbijtje gaan genieten.

Bar Louis is misschien 16 m2 groot, maar het is er razend druk. 90 % van de bezoekers komt om koffie met soms wat zoets er bij. Ik bestel mijn normale recept en zeg dat het op rekening van Les Chambres moet. Maar de tamtam heeft al gewerkt, dus dat is bekend. Ik stuur nog een app-je naar Ana over het waterlekje. Ze verontschuldigd zich en appt dat het vandaag wordt verholpen.

Ze staan met twee genders bij bar Louis, achter de toog, een derde zit alleen maar bij de kassa en rekent af. Dit systeem zie ik hier nogal eens een keer, mogelijk heeft het met controle te maken of dat de anderen dan alleen maar bezig hoeven zijn met bedienen. Het vrouwelijk deel van de twee genders gaat elke keer met een blad espressotjes de straat op. Ik zie dat later nog wel. Reden is dat er heel veel winkeltjes zijn waar maar een iemand in staat. Die kunnen niet weg voor koffie dus wordt het bij hen gebracht. Goed geregeld dus.

De mannelijke gender bedient als een ware artiest de koffiemachine. Het is een fiks apparaat waar hij wel 10 kopjes tegelijk onder kan zetten. Als hij ziet dat ik naar hem kijk gaat hij helemaal los. Koffiefilters vullen, aan de machine hangen, kopjes eronder, aan hendels trekken, water warm maken, melk stomen en dan filters weer uitkloppen en met heet water schoonblazen. Hij maakt er een hele show van. En trekt een gezicht of dat het hem allemaal vanzelf afgaat, terwijl hij alle bestellingen zowel bij het klaarmaken als wegzetten nog eens hard op afroept. Mooi om te zien hoe iemand zoveel werk van zijn vak maakt.

Ik moet toegeven dat ik mijn bezoek aan Napels slecht voorbereid heb. Ik moest thuis nogal wat zaakjes afwerken voor o.a. de horeca op de markt dat dit er bij ingeschoten is. Een bezoek aan Pompei was eigenlijk het enige wat op de planning staat. Dus een snel gekocht ANWB boekje moet wat soelaas bieden. Ik vind het boekje eigenlijk niet veel soeps, maar dan heb ik tenminste al wel een lijntje om me aan vast te houden houden.

Ik weet dat je vanuit Napels vervoer en toegang naar Pompei zelf kunt regelen. Dat is vaak ook wat ik het liefste doe. Ik hoorde echter van mijn hospita dat er weinig verschil zit wanneer je gaat omdat her er elke dag druk is. Om niet te veel tijd te verliezen besluit ik te boeken voor bezoek in een kleine groep. Inclusief gids, vervoer en skip the line toegang. Ik kan op 50 meter van mijn locatie opstappen. Ben misschien een tientje duurder uit, maar het bespaart me veel gezoek. Ik boek via mijn IPhone, credit cardje en floep daar is mijn electronisch ticket al. Ik kan op zondagochtend mee, dus snel geregeld.

In het ANWB gidsje staan een aantal buurten beschreven. Omdat ik het ook nog niet weet, kies ik een route, de Spaccanapoli, waar ook het VVV kantoor in is opgenomen. Ik kan dan meteen ook wat aanvullende info vragen. Dan op weg en kijken wat de dag brengt. Het is een heel lange smalle straat, veel toeristen die achter elkaar aanlopen, met de daarmee samenhangende handel van prullaria en horeca. Maar ook wel met een aantal bezienswaardigheden.

Veel Rooms katholieke cultuur, ontelbare kerken, waarvan er drie groter zijn dan de St Jan in ‘s Hertogenbosch. Gigantische gebouwen, sommigen door hun bombastische marmermen aankleding mooi van lelijkheid. Ik snap niet hoe dat ze hier het onderhoud nog allemaal betaald kunnen krijgen. Want zo druk is het kerkbezoek hier ook niet meer.

Bij een kerk hoort ook nog een groot klooster “Santa Chiara en het Chiostro Maiolicato” met bijbehorende kloostertuin. In deze tuin prachtig versierd tegelwerk uit de middeleeuwen die de nonnekes uit die tijd een indruk moesten;geven wat zich in de buitenwereld afspeelde. Hier wel entree betalen, maar zijn geld meer dan waard, daarbij ook nog een oude bieb, museum en Romeinse opgravingen van badhuizen. En bovendien heerlijk koel binnen. Ik ben daar nogal een tijdje bezig geweest.

Even uit de drukte en in een cafeeke een fleske water gedronken. 80 eurocent, en her fleske wordt voor me van de dop ontdaan omdat ik kracht in mijn handen aan het verliezen ben. Bovendien wordt er ook nog een stoel onder mijn bips geschoven.
Bij de VVV krijg ik een onhandig grote stadsplattegrond en ook hier moet je de info er zelf weer uittrekken. Mogelijk is er ergens nog een concertje of zo.
Weer verder en nu naar een straatje waar men hand-craft kerststallen en toebehoren verkoopt. Smalle bomvolle straat. Ik twijfel even of ik me in de drukte zal mengen, maar doe het dan wel. Veel moois te zien, maar ook veel kits. De echte handgemaakte zaken zijn best aan de prijs.
Maar we hebben thuis een kerststal, ook mooi en destijds bij elkaar gespaard door elk jaar een paar beeldjes te kopen. Trouwens ook Italiaans spul.

Er kan een pintje bij, waarvoor ik ook weer even en steegje in duik voor een kleine kroeg. Napolitanen houden van hartige hapjes zegt men. Je kunt er op elke straathoek wel aankomen. Ik heb ook wel wat lekkere trek en wijs iets aan in de vitrine van het cafe. Gevuld met ham en parmezaan zegt de kastelein. Oké, geef maar, hij pakt een vetvrij papier, wat ook nodig is want de olijfolie druipt er uit. Het smaakt niet verkeerd, maar eentje per vakantie is voor mij wel voldoende.

Ook in Napels zijn nogal wat catacomben. Ik ben net te laat voor de laatste Engelstalige rondleiding vandaag. Maar daar ga ik nog wel voor terug.
Al met al heb ik vandaag weer een fiks eind gewandeld, mensen gekeken en hoe de Napolitanen met elkaar leven. Veel kleine middenstand, handelaars en scharrelaars. In een moordend lawaaierig verkeer waarbij het lijkt dat men elkaar naar het leven staat. Oversteken blijft een gok, want langs alle kanten komen scooters op je afgevlogen.

Onderweg naar mijn kamertje koop ik nog wat water bij, dan heb ik genoeg tot dinsdag, ook een koekje voor je weet nooit, want ik heb altijd graag iets bij voor onderweg. Het lek is gemaakt en ik pak even rust.

Dan opfrissen en wat eten zoeken. Niet zoveel als gisteren, want ik had vannacht toch wat branderige last van die tomatensaus. Even een rondje over het plein en kies een restaurantje. Veel toeristen, dus verkeerd gekozen, maar ik zit en denk kijk maar wat het wordt.
Uit de spijskaart kies ik rauwe ham als voorhapje en gamba’s van de grill als hoofdgerecht. Beetje brood er bij als vulmiddel. De oudere ober heeft duidelijk een drankprobleem. Paars hoofd en nu al teveel op.
Ik krijg mijn karafje wijn en brood en dan komen de gamba’s al. Nee meneer ik had als voorgerecht ham, dus wil die ook graag eerst.

Hij mompelt wat en gaat terug met zijn beesten. Het bordje ham komt, maar kan niet tippen aan wat ik op Sardinië kreeg.
Naast mij zit een Amerikaans stel met hun dochter. Er zijn een pizza, soep en een salade besteld. De vrouw heeft haar pizza al bijna op als de soep voor de man pas komt.

Dan komen mijn gamba’s opnieuw, ik voel aan het bord of dat er niet even de magnetron op los is gelaten. Maar het lijken toch andere. De smaak is niet slecht maar wat grof zeezout er over heen had wel gemogen.
De wijn is ..........dunnekes.

Een dienster komt afruimen, ik vraag om een citroendoekje om mijn handen wat schoon te maken. Dat brengt ze meteen.
Ik bestel nog een espresso en vraag de rekening. De ober zegt, ik denk aan u, denkt u ook aan mij.
Ik zie echter dat er op de rekening 10% voor hem is meegenomen, dus heeft zijn baas al aan hem gedacht. Daarom voel ik me niet verplicht, gezien het gebodene dat ook nog eens re doen...........

Ik wens hem nog een prettige avond en ga met een rondje over het plein richting mijn stalleke.........., tijdens het eten dacht ik Chinese muziek te horen. Het blijkt te kloppen want een groep Chinese mensen doen hun tai chi oefeningen met elkaar. Ik heb dat al meer gezien, maar dat was wel met Lieske samen op reis in China. .....

Opdracht voor morgen een beter adres om te eten opzoeken.
En anders terug naar het adres van gisteren.