Reisdag naar Granada.....

Granada, maandag 14 oktober 2019
Vandaag weer verkassen naar een andere stad. Mijn busje gaat om 11.15 uur dus geen haast. Eerst de uitwendige mens verzorgen en als laatste mijn toilettaske in de koffer. Bij het scheren liet het houdertje weer los, wat bijna tot een slagaderlijke bloeding leidde. Dus straks in Granada op zoek naar een oplossing.

Ontbijtje en verblijf betalen. De eigenares van het hotel is er ‘s morgens altijd zelf. Zal wel een reden hebben. Ze belt nog even een taxi voor me.
Gewoonte is hier dat je dan de nummerplaat genoemd krijgt zodat geen andere taxi je stiekem oppikt. Ik wacht buiten en het duurt even voor mijn taxi voorrijd. Een pittige tante achter het stuur. Ze pakt mijn trollie, zet hem in de achterbak en we zijn vertrokken.

Het is erg druk rond deze tijd. De chauffeuse Is niet zo spraakzaam maar focust zich op het drukke verkeer. Zigzaggend gaat ze er door, maar tegen rode stoplichten kan ze niet op. We komen aan bij het estadion de autobuses. Al met al ben ik anderhalve euro meer kwijt dan toen ik aankwam. Ik zal het afkloppen, maar tot nu toe heb ik altijd al een faire prijs betaald voor een ritje.
Mijn busje staat nog niet op het bord, dus ik ga naar even zitten kijken naar komende en gaande man.

Ee komt een ambulance aangereden. Twee agenten geleiden ze naar een beetje rare figuur die op de grond ligt. Het blijkt een meisje met een deel van een bruidssluier en verder redelijk kort gekleed. Waarschijnlijk een vrijgezellenfeestje gehad. Ze wordt opgeraapt en op een bank gezet. De ambulancebroeders zijn er wel even mee bezig. Ze moet toch even mee wordt opgeladen en de rust keert weer.
Ik reis met ALSA, mijn bus staat nog steeds niet op het bord vermeld en het loopt al tegen 11.00 uur. Omdat ik waar de meeste bussen van ALSA staan nog geen beweging zie loop ik naar de infobalie. Blijkt mijn bus op een ander halte nummer te staan. Hop daar naar toe en aansluiten achter in de rij. De chauffeur begeleidt het inladen van de koffers. Daarna controle op kaarten en we zitten. De bus zit vol en heeft als eindbestemming Sevilla. Met tussenstop in Granada en tussendoor wat kleine plaatsjes blijkt later. Vertrek drie minuten te laat.

Naast mij een wat oudere dame die door haar zoon tot in de bus is gebracht. Haar telefoon gaat en wat ik uit het gesprek begrijp gaat het over een recept voor kabeljauw. Telefoon aan haar rechtse oor en met haar linkerhand duidt ze uit hoe je de ingrediënten behandelt. Tegen twaalf uur neemt ze een slok uit fleske en dommelt in.
Bij mij vallen de luiken ook af en toe dicht, maar verder geniet ik van het mooie afwisselende Spaanse landschap. Soms vlak, vaak heuvelachtig maar ook bergen van meer dan duizend meter hoog. En overal gigantische grote boomgaarden met olijven. Ook veel nieuwe aanplant zie ik wel.

Varkensstallen van honderd meter lang. Hier zal men ook wel uitstoot hebben, maar wonen de buren kilometers verderop. En niet zoals bij ons er vlak naast.
We komen exact op tijd om 14.45 uur aan in Granada. Koffer uit de bak vissen, toiletteren en eerst een pintje in de bar van het grote busstation. En natuurlijk aan Granada eigen zit de eerste tapa daar al bij.
Ik kijk even op Google wat de afstand is naar het hotel. Goed drie km. Google geeft aan daar met de auto 25 minuten over te doen. Nou dan weet ik wat te verwachten bij de taxi. Maar ik vind het wel vreemd zo lang. We zien wel.
Buiten rijden taxi’s af en aan. Ik heb er zo eentje te pakken.

Ik knoop in mijn beste Spaans maar weer een praatje aan. Ik weet dat het gewaardeerd wordt en een positief effect heeft op de prijs, Druk met toeristen, blablablabla etc. De chauffeur komt eigenlijk uit Málaga, is hier naar toe verhuisd omdat hij meer kan verdienen. Ik vertel dat ik voor de vierde keer hier ben. Gepensioneerd en graag reis en dat ik al veel steden in Spanje gezien heb. Hij vindt Cartagena mooi en is verwonderd dat ik daar ook geweest ben. Veel Romeinse opgravingen zeg ik en dat beaamt hij. We zijn zo bij het hotel en ik ben nog geen acht euro kwijt dus wat fooi kan er wel af. Hij blij, ik content.

Ik slaap in hotel Universal, tegen het oude centrum aan en het ziet er aardig uit. Ook de balieman is zeer behulpzaam ik krijg een plattegrond van Granada met de nodige info. Ik installeer me op mijn kamertje. Opfrisbeurt en dan siesta. Tegen half negen naar beneden en neem mijn kapotte scheerkrabbertje mee. Kijken of ik ergens wat lijm op de kop kan tikken. Google translate zegt dat lijm in het Spaans pegamento is.
Ik vraag de balieman en die zegt No problem, loopt naar achteren komt met 10 seconden lijm terug. Kijk dat is service waar je u tegen zegt.
Even later de stad in. Eerst maar een beetje wennen. Al herken ik meteen veel dingen. Ik zoek het straatje (Navas) met veel tapas barretjes maar loop toch even verkeerd. Dus terug en opnieuw. Dan zie ik waar ik moet zijn.

Toch ook weer erg veranderd en met heel veel toeristen. Ik loop wat verder door en kom in de calle virgen del Rosario. Hier gelukkig nog wel meer Spaans, ik smikkel hier en daar wat in een paar tapasbars. Als afsluiter nog even langs El Diamante. Was altijd een topadresje. Daar hebben ze nog de dezelfde kleine garnaaltjes als start tapa toen ik er voor het eerst was. Nu ook veel toeristen. Een Engels koppel die een paar rationes vis hadden genuttigd moeten veertig euro aftikken. Ik zie de man verschieten, bril opzetten en de nota met de kaart vergelijken. Hij zal nu wel voor de brexit zijn.

Ik heb het voor vandaag eigenlijk wel gezien. Morgen komt er weer een pittige dag in Granada met bezoek aan het Alhambra. Ik app nog met Herman en dan ook maar gaan pitten........