Granada eerste dag...

Granada, dinsdag 15 oktober 2019
Ik doe om goed half negen de oogjes open. Wel laat voor mijn doen, maar de reis van gisteren zal er mee te maken hebben. Ik lees eerst mijn krantje en controleer dan mijn bank. Scheren gaat met mijn gerepareerde krabber weer gladjes en dan onder de douche. Beetje glad geval hier dus rustig aan uit bad klimmen.

Aankleden, buiten kijken en het oogt wat somber. Ik doe dus ook maar een jasje aan. Dan naar mijn ontbijtadres waar ik al eerder geweest ben. Geen diensters maar alleen nog obers. Mogelijk is het grote seizoen voorbij. Ik bestel mijn rantsoen incl. glas water. Het loopt niet echt vlot met de mannen. De bestellingen worden door elkaar gehaald. Uiteindelijk krijg ik toch al het bestelde en neem mijn tijd. Dan naar de VVV. Ik wil kijken of er iets in een theater te doen is. De VVV dame spreekt net zoveel Engels als ik Russisch dus dat schiet niet op.

Ik wordt er niet wijzer van. Het loopt al tegen half twaalf. Vanmiddag bezoek gepland aan het Alhambra. Ik loop naar de halte waar kleine busjes constant op en neer rijden naar boven. Voor €. 1,40 ben je er binnen een paar minuten.
Boven is het al stik druk. Ik heb wel een voucher maar nog geen ticket. De voucher heb ik met wat geluk nog via internet weten te bemachtigen.

Bij de info staat een lange rij wachtenden. Ik zwaai met de voucher naar een beveiligster. Ze komt en ik vraag om advies waar de voucher in te wisselen. Omdat ik alleen ben krijg ik voorrang en krijg na legitimatie mijn ticket.
Rond twaalf uur stap ik het terrein van de Alhambra op.

Her voert te ver om al deze pracht van gebouwen, parken en waterpartijen te beschrijven. Als je er nooit geweest bent zet het op je “to do” lijst of bekijk de foto’s op internet of YouTube. Ik voel me er zeker thuis, want in heel veel bloemperken staan de “vlijtige liesjes” nog volop in bloei. Ik heb alle tijd, beetje rondkijken , fotooke etc. Veel Deutsche Leute en Japanners uit de babyboom van net na de oorlog. Vaak lopen ze net zo krom en onzeker als ik.
Bij een kiosk doe ik een pintje en broodje en verder rustig aan. Mijn ticket tot toegang van het mooiste deel, “Palacios Nazaries” staat op het tijdslot van half vijf.

De controle daar is heel streng. Niemand komt eerder binnen dan zijn ticket tijd, ze worden er uitgepikt en weggestuurd. Ik vraag de controleur hoeveel mensen er tegelijk in mogen. Individuen 300 om het half uur en langs een andere ingang elke keer een paar groepen. Ik laat iedereen voorgaan zodat ik zo rustig mogelijk alles kan bekijken.

Om half zeven sta ik buiten het Alhambra. Moe, voldaan en de prettige gedachte dat ik hier ook met Lieske ben geweest. Toen liepen we samen de weg terug naar beneden naar het centrum van Granada. Allemaal berg af dus goed te doen als je fit bent. Nu kies ik weer voor het busje. We worden gedropt in het centrum en mijn eerste werk is een barreke opzoeken voor een welverdiende pint met tapatje erbij.

Dan richting hotel voor een korte siësta. Ik kijk ook even op mijn IPad naar wat restaurantjes in de buurt van het hotel. Vanavond doe ik niet te veel meer.
Dus wat later even een rondje lopen en kiezen voor restaurant El Quinteto, zo maar een gok. Ondanks wat verder van het centrum zijn hier ook aardig wat toeristen maar niet storend. Ik kies een bordje ham en als hoofdgerecht heek, klaargemaakt op Moorse wijze. Wijntje er over en het smaakt voortreffelijk.

De uitbater heeft familie in Nederland, Arnhem en Amsterdam. dus hij spreekt een paar woorden over de grens. Ook in het restaurant een Nederlands stel met vier kids. Rustige lui. De kinderen eten alles wat hun wordt voorgezet. En tussen de gerechten door zitten ze wat te kaarten. Dit moeten toch wel heel dure uitstapjes zijn zo met zes mensen op vakantie. Maar te zien dat er ook nog normale Nederlandse families zijn die hun kinderen goed opvoeden doet me weer goed,

Ik reken af en ga richting hotel. Geen zin meer om nog een afzakker te nemen. Vandaag weer aardig actief geweest dus morgen rustig aan. Ik heb nog wel een lijstje liggen wat ik kan gaan doen.......